Banned Unknown (2 ตอนจบ)

          "นี่มันอะไรว่ะเนี่ย?!" เอ็ดเวิร์ดฟื้นขึ้นมาหลังจากที่นอนสลบมานาน "นี่เรื่องบ้าอะไรเนี่ย?!"

          ในห้องเห็นหนึ่งที่เต็มไปด้วยกล้องวงจรปิดติดตามมุมต่างๆทั่วห้อง ซึ่งในนั้นก็มีจอโทรทัศน์ที่ก้องทับกันปิดทางเข้าออกของห้อง โดยที่ทีเอ็ดเวิร์ดกับชายปริศนาที่สวมหน้ากากตัวตลกด้านหน้าเขา

          "เห้ๆ เห้ๆๆๆๆ" โทรทัศน์เปิดขึ้น ซึ่งมีชายหนุ่มปริศนาในจอนั้นมองมาที่พวกเขา "เห็นฉันไหม? มองมาที่ฉันนี่"

          "นี่มันอะไรเนี่ย?!"

          "โอ้ว~ ใจเย็น ใจเย็น เอ็ดเวิร์ดใช่ไหม เอาล่ะฉันมีเกมให้พวกแกเล่นกันน่ะ ผู้ที่ชนะจะได้รับรางวัลพิเศษจากฉันคนนี้"

          "รางวัล...แกพูดบ้าอะไร?!"

          เอ็ดเวิร์ดพยายามถามกลับ แต่ชายในจอไม่ตอบกลับมา ซึ่งชายในจอทำท่าทางเหมือนตัวเองกำลังเล่นสนุกบางอย่างอยู่ เหมือนเขากำลังสนุกกับชีวิตของคนอื่น

          "ชอบเล่นไพ่ไหม?" จู่ๆก็มีไพ่มาจากไหนไม่รู้มาโผล่บนโต๊ะด้านหน้าของเอ็ดเวิร์ดเละชายสวมหน้ากาก "พวกแกต้องชอบเล่นแน่ เอาล่ะฉันจะอธิบายกฎง่ายๆให้ฟังล่ะกัน กฏก็คือทำยังไงก็ได้ให้แต้มรวมกันห้ามเกิน 21 แต้ม แค่นี้คงไม่ยากมากสำหรับพวกแกสองคนสิน่ะ ขอให้เล่นสนุกล่ะกัน อ๋อ~ เกือบลืมไป ใครชนะสามในห้าก่อนคือ...ผู้ชนะ"

          "เห้! เห้เดี๋ยว! บ้าจริง"

          เกมมรณะเริ่มขึ้น ไพ่บนโต๊ะของเอ็ดเวิร์ดรวมกันยังต่ำกว่า 10 อยู่ เขาไม่มีทางเลือก เขาต้องเรียกไพ่เพื่อเพิ่มแต้มตัวเอง

          "ฉันขอ"

          ไพ่ออกมา ตอนนี้แต้มรวมบนโต๊ะฝั่งเอ็ดเวิร์ดรวมกันได้ 17 แต้มแล้ว ต่อไปเป็นชายสวมหน้ากาก ดูเหมือนเขาจะพูดไม่ได้ เขาทำท่าทาง เขายกมือของไพ่เพิ่ม ทันทีที่ไพ่มาตรงหน้าเขา เขาทำท่ากังวลมากๆ

          ตาต่อไปเป็นของเอ็ดเวิร์ด เขาพยายามที่จะคิดแต้มไพ่บนโต๊ะกับโอกาสที่จะได้แต้มที่จะทำให้เขาชนะในรอบนี้ เพื่อตัวของเขาเอง

          "ฉันขอ"

          แต้มบนตอนนี้เป็น 20 แล้ว ครั้งเขามีโอกาสชนะแล้ว เขาพอใจกับแต้มที่มีบนโต๊ะตอนนี้ ตาเขาครั้งต่อไปเขาจะไม่ของไพ่เพิ่มแล้ว ถึงตาของชายสวมหน้าตาแล้ว เขาไม่คิดอะไรเขาเขาเอามือวางบนโต๊ะเหมือนจะต้องการอยู่

          ตาของเอ็ดเวิร์ดแล้ว เขามองไปที่ชายสวมหน้ากาก และมองที่แต้มการ์ดบนโต๊ะฝั่งตัวเอง เขาไม่รอช้าอะไร

          "ฉันอยู่"

          "ผู้ชนะในรอบนี้คือ..." เสียงประกาศดังไปทั่วห้อง ซึ่งมันรอต่อยช้ากว่าจะประกาศ "มาสแมน"

          "อะไรน่ะ?!" เอ็ดเวิร์ดถึงกับช็อคที่แต้มตัวเองมีไม่มากพอที่จะชนะอีกฝ่ายได้ ซึ่งแต้มของเขามีตั้ง 20 แต้ม

          "เอาล่ะมาเริ่มรอบต่อไปกัน" ไพ่ถูกส่งมาฝั่งละสองใบ ซึ่งแต้มรวมของเอ็ดเวิร์ดคือ 19 แต้ม แต่แค่นี้เขาคิดว่ายังไม่พอ

          "ฉันขอ"

          ไพ่มาอยู่ตรงหน้า ซึ่งทำให้เขาไม่สามารถชนะได้ในรอบนี้ เพราะแต้มรวมของเขารวมแล้วเกิน 21 แต้มไปแล้ว รอบนี้เขาไม่มีโอกาศชนะแล้ว
ถึงตาของชายสวมหน้ากากแล้ว เขาเหมือนจะรู้อะไรบางอย่าง ซึ่งเอ็ดเวิร์ดไม่รู้ เพราะชายสวมหน้ากากกำลังจะชนะอีกครั้งในรอบนี้ โดยที่เขารู้อยู่แล้ว เขาจึงขออยู่

          ถึงตาเอ็ดเวิร์ดอีกครั้ง เขาไม่มีโอกาสแล้ว นอกจากเขาต้องยอมแพ้ในรอบนี้ไป โดยที่ตัวเองทำอะไรไม่ได้เลย

          "ฉันอยู่"

          "ผู้ชนะคือ...มาสแมน" เอ็ดเวิร์ดไม่มีโอกาสแพ้อีก เพราะถามเขาแพ้ก็โอกาสที่จะได้รับรางวัลเท่ากับศูนย์ เพราะงั้นเขาจึงไม่มีโอกาสแก้ตัวแล้ว
เริ่มรอบที่สามแล้ว ไพ่ถูกแจกให้ทั้งสองฝ่าย แต้มรวมบนโต๊ะของเอ็ดเวิร์ดคือ 13 แต้ม ซึ่งโอกาสที่จะได้แต้มที่น้อยกว่า 8 ยังมีอีก เขาต้องเลือก

          "ฉันอยู่"

          เอ็ดเวิร์ดเลือกที่จะอยู่ นั้นเป็นโอกาสที่พอจะเดาแต้มของอีกฝ่ายได้ และแน่นอนว่าเขาพยายามจะวัดใจอีกฝ่าย เพื่อเพิ่มโอกาสตัวเองด้วย
ตาของชายหน้ากาก เขาดูกังวลเล็กน้อยในตอนแรก แต่ด้วยชัยชนะที่เขาได้ถึงสองรอบ ทำให้เขาไม่ตื่นกลัวอะไรเลย เหมือนเขารู้บางอย่างจริงๆ เขาจึงขออยู่ทั้งๆที่ผ่านไปไม่กี่ตาก็ตาม

          "ผู้ชนะคือ..." รอบนี้ใครจะเป็นผู้ชนะกันแน่ ระหว่างเอ็ดเวิร์ดกับชายสวมหน้ากาก "เอ็ดเวิร์ด!"

          รอบนี้เอ็ดเวิร์ดรอไปได้หนึ่งครั้ง ซึ่งนั้นยังไม่ดีพอ แต่ทว่าบางอย่างเกิดขึ้น จู่ๆก็มีบางอย่างลงมาตรงหน้าของพวกเขา ซึ่งมันคือระเบิดเวลาที่กำลังนับถอยหลังอยู่

          "นี่มันบ้าอะไรเนี่ย?!!" เอ็ดเวิร์ดตะโกนเสียงดังทันทีที่เห็นระเบิดตรงหน้า "นี่มันไม่ตลกแล้วน่ะ!!"

          "โทษที ฉันก็แค่เพิ่มความตื่นเต้นลงไปหน่อย" เวลาค่อยนับถอยหลังเร็วขึ้น "เพราะฉัน เบื่อดูพวกแกแล้ว พวกแกแม้งโคตรน่เบื่อเลยว่ะ"

          ทันทีที่ชายที่พูดทางลำโพงพูดจบ ระเบิดก็เร็วขึ้นอีก ตอนนี้พวกเหลือเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีแล้ว เอ็ดเวิร์ดพยายามที่จะดิ้นออกจากเก้าอี้ เขาหลุดออกจากเก้าได้ แต่ไม่ทันได้หนีก็เกิดการระเบิดขึ้น ทำให้ร่างของเอ็ดเวิร์ดลอยหายเขาไปในมุมมืด

          "บายๆ ไว้เจอกันใหม่"

-สิ้นสุดการบันทึก-

ติดตาม Footage ที่เหลือได้ในเนื้อเรื่องหลัก Unknown