สงครามนาวี

                    ณ ตรุษจีน ทุกคนทั้งในประเทศญี่ปุ่นจะนับถือวันนี้มาก ผมก็เช่นกัน น้อยคนนัก

ที่ไม่เห็นด้วยกับเทศกาลนี้

                    พวกเรา เหล่าทหารเรือ ก็ได้ทีกิจกรรมเวลานนอก..ขายผักอาหารที่มีประโยชน์

ซ้ะส่วนใหญ่ อ่อ...!!!...และก็มีการเผากระดาษเงินและกระดาษทองด้วยน้ะ โบราณเชื่อว่า....

เมื่อเผาไปแล้ว มันจะส่งต่อให้กับวิณญานที่ล่วงลับไปแล้ว ให้ได้ในสิ่งที่ชอบ..ไปโลกหน้า

แต่ผม...ทำไรดีล่ะ

#เช้าวันถัดมา#

                    มีสาวสวยเดินเข้ามาจากป้อมยามหน้าค่าย ผอมสูง และสวย

//เดินเข้าห้องบังคับการ// :สวัสดีค่ะ...ใช่ท่านยามาโมโตะมั้ยค่ะ

*ท่านตอบ*:อ่า~ใช่ ชั้นเอง //ลุกขึ้นยืน// มีอะไรหรือ...

//ก้มหัว//:ดิชั้นเป็นกัปตันเรือที่ปราการอื่น ชั้นพึ่งย้ายเข้ามาวันแรกนี้ค่ะ

*ท่านถามเรือประวัติ*:ขอดูประวัติของเธอหน่อยแล้วกันน้ะ

//ตอบรับ//:ได้ค่ะ //ยื่นแฟ้มให้..และยิ้มหวาน// นี่คาะแฟ้มเอกสารของ...ดิชั้น

*ท่านเปิดอ่าน*:....

#ข้อมูลภายในแฟ้มเอกสาร#

- ชื่อนายเรือ: นาโยนะ      นามสกุล: นามุ

- อายุประมาณ: 28-29 ปี      - เพศ: หญิง

- น้ำหนัก:  66      -ส่วนสูง: 164

- ตำแหน่งเรือ: กัปตันผู้การเรือ      - ระดับเรือ(เทียร์): ประจัญบาน

- ชื่อและนามเรือ: อิเสะ

- กลุ่มกองเรือ: กองเรือธงที่ 1 กลุ่มที่ 1 กองเรือบิน หมู่ประจัญบาน 1 หน่วย 3

*ท่านตะลึง*:โอ้โห่~ เธอคือผู้นำเรือบินสิน้ะ //ปิดแฟ้ม// ยอดเยื่ยมจริง...

#ณ เวลาเที่ยงวัน#

*ผมมาเดินเล่น*:เฮ่อ~ เบื่อจริง //หาวปากกว้าง// โฮ่ย~

*เก็มมะเดินมาเจอพอดี*: //ดีใจ// คุณกิมจิ!!! //ตะโกนเสียงดัง// ทางนี้ครับ~ //โบกมือ//

*ผมสงสัยกับเรื่องไม่เป็นเรื่อง*: //พูดเสียงเบา//...อะไรเจ้าหมอนี่ กำลังเดินเพลินเลยเชียว

//เดินไปหา//....ว่าไงเก็มมะ นายเรียกทำไม...//เย็นชา//

*เขาชี้นิ้วไปที่คนๆนึง*:ดูนั่นสิ...มีนายเรือคนใหม่เข้ามาที่ป้อมเราด้วยล่ะ

*ผมมองคนๆนั้น*://เหล่ตาเล้กน้อย// หืม~ ใครกันน่ะ

#ณ เวลาต่อมา#

                    ผมแอบเดินหนีเจ้าเก็มมะไปช้าๆ ผมเดินดูของกินต่อไปอีก นี่แหละ...ผมล่ะ

กินไปวันๆ นอนหลับไปวันๆนึง แต่ผมก็ไม่ได้เบื่ออาชีพนี้หรอกน้ะ...แค่เหนื่อยน่ะ

*ผมซื้อของแถวๆนั้น*://ผมสั่งอาหาร// ของเป็นราเม็งครับ.....ขอบคุณครับ

//เสียงประกาศดังขึ้น//:ประกาศๆ เรื่อกัปตันเรือลาดตระเวนหนัก...ทาคาโอะ ขอย้ำ...เรียกกัปตัน

เรือ...ทาคาโอะ ให้มาที่ห้องประธานเรือด้วย

*ผมรีบวิ่งไปที่นั่น*://วิ่งถี่มาก//ท่านยามาโมโตะเรียกทำไมน้ะ //วิ่งไปชนเข้ากับคนๆนึง//

...โอ๊ะ!!! //ล้มลงกับพื้นทั้งคู่// ..ม...ไม่เป็นไรน้ะครับ //ผมตกใจ//

*เขาต้อบกลับ*:ไม่เป็นไรค่ะ ชั้นเดินไม่ดูเอง...ขอโทษด้วยน้ะค้ะ

*ผมขอโทษเค้า*:ขอโทษด้วยน้ะครับ

*เธอตอบ*:ไม่เป็นไรค่ะ //ยิ้มให้กัน//

#ณ ห้องบังคับการ#

                    ผมรีบวิ่งไปที่ห้องของท่านยามาโมโตะด่วนจี๋!!! และเปิดประตูอย่างแรง

ผมนึกว่าประตูพังซ้ะแล้ว...

*ท่านตกใจ*:อะจะอะ!!! //กิมจิเหนื่อยหอบมาแต่ไกล// หืม~มาช้าน้ะกิมจิ

*ผมตอบด่วนๆ*:ขอโทษครับ พอดีเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยครับ และผมก็รีบวิ่งมา....

*ท่านขัดจังหวะ*:เอาล่ะ....พอๆ...//เดินไปจับใหล่// เอาล่ะ...นั่งลงก่อน พักซักหน่อย

เดี๋ยวก็ดีขึ้น //ท่านหยิบน้ำมาให้// เอานิ...กินเลย ไม่ต้องเกรงใจหรอก

*ผมยิ้ม*:ขอบคุณครับ...//วางแก้วน้ำ// ท่านเรือกผมมาทำไมหรือครับ

//ท่านมานั่งข้างๆ//:ตอนนี้มีทหารนายเรือคนใหม่มา...คนนึง เธอเข้ามาได้ไม่นานนี้...

แค่วันแรก...เธอก็สร้างสัมพันธ์ไมตรีกับคนรอบข้างได้แล้ว นิสัยดีด้วยสิ

*เธอเดินมาหน้าประตูห้อง*://เคาะประตู// ชั้นมาแล้วค่ะ ท่าน......

//ผมหันไปมอง//:นั่นใครมาหรอครับ

*ท่านบอก*:นายเรือคนใหม่ไงล่ะ //ลุกไปเปิดประตู// เขามาแล้วล่ะ ชั้นขอแนะนำให้รู้จัก

//เธอคนนั้นเดินเข้ามา//:ดิชั้นมาช้าหน่อย ผะเอิญว่าเกิดอุบัติเหตุเล็กน้อย....//เธอหันไปมอง

ที่กิมจิ// นั่นเธอ.....!!!

*ผมมองเค้า*://ดวงตาโปนขึ้นมา// เธอ.....!!!

//เธอถาม//:นั่นนายเองหรอ...ที่ชนชั้นเมื่อตอนนั้นน่ะ //ยิ้ม// 555 เป็นเธออีกแล้ว

*ยามาโมโตะงง*:นี่รู้จักแล้วเรอะ!!! ไวกันจริงจริ๊ง

                    ท่านชวนเธอคนนั้นมานั่งร่วมโต๊ เพื่อต้อนรับนายเรือคนใหม่นี้...ช่วงนี้มีเพื่อน

ที่อยู่ต่างเรือมาด้วยล่ะ...และก็คนอื่นๆที่ไม่รู้จักอีกด้วย

*ผู้การคองโก*:โอ่ว...น้องใหม่นี่นา~สวยใช่ย่อยเลย...

*ผู้การฮิเอย์*://หันไปมองกัปตันคองโก// นาย...ใจเย็นน้ะ เธอไม่มีการมองหาคนแบบ

นายหรอกน้ะ....

//เขาโมโห//:ไอ้บ้า~!!!

*กัปตันเรือชิมาคาเสะ*:เอาน่าเพื่อนๆ ใหนๆเราก็มาแล้ว มาฉลองกัน //ชนแก้วกันเสียงดัง//

                    ผมรู้สึกดีมาก ที่ได้รับน้องใหม่เข้ากลุ่มเรือธงของพวกเรา แต่พวกเราก็สนุกกัน

ได้ไม่นานมากนัก พวกเราก็ต้องทำภารกิจที่สำคัญนั้นให้เสร็จก่อน นั่นคือ...จม ยูเอสเอส มณทานา

#ณ ปราการอเมริกา#

//บารอนเดินไปอู่ต่อเรือ//:ไมเคิล...นายมากับชั้นที...//เดินไปด้วยกัน//

*เขาถาม*:ท่านจะไปทำอะไรหรอครับ

//บาร์รอนยิ้ม//:เราจะไปบอกกับพวกของเรา เราจะออกรบในอักไม่กี่วันนี้ เรา...จะเอาเรือไป

ทั้งหมด 10 ลำด้วยกัน...

*ไมเคิลถาม*:มีเรือไรมั่ง เดี๋ยวผมไปบอกพวกเค้า

*บาร์รอนบอกตามลำดับ*:ชั้นต้องการ!!! .....แอร์เรีย...เกียร์ริ่ง...เอชเอ็มเอส ฮูด...เควบแลนด์

.....มิสซูรี่...เดสมอยส์...นิว แม็กซิโก...อิโอวา...เรือบินประจัญบาน ยูเอสเอส อินดีเพนเดนซ์

...และเรื่อบินประจัญบาน ยูเอสเอส เรนเจอร์...

(พวกมันไม่รู้ริดของชั้นซ้ะแล้ว~)...หึหึหึ

//หันไปถามไมเคิล//:นายคงไม่อยากให้พวกพวกมารุกล้ำในที่ของพวกเราใช้ม้ะ

*เขาตอบ*:แน่นอนครับ แน่นอนว่าเราต้องชนะ...มันให้ได้เลย ผมไปบอกข่าวของท่าน

ให้ทุกคนทราบก่อนน้ะครับ //และก็วิ่งไป...//

*บาร์รอนนึกคิด*:(ถ้าชั้นทำมันได้ล่ะก็...) //กำมือแน่น// ...ยามาโมโตะ ผู้การเรือ ยามาโตะ...

//เงยหน้ามองดวงจันทร์// ชั้นคนี้แหละ ที่จะทำให้แกสะพรึงกลัวในตัวชั้นเอง!!!

#####ติดตามตอนต่อไป#####