น้องม.1กับพี่ม.5

     ผมคิดไม่ตกเลยว่าที่ไอ้ทอมพูดหรือผมจะชอบเขาจริงเพราะทุกครั้งที่ผมเจอเค้าใจผมสั่นหน้าแดงหัวใจเต้นเกมือนจะหลุดออกมาจากอก(เหม่อลอย)

ทอม:เฮ้ยๆไอ้ฟลุ๊คๆ (ตบหัว)

ฟลุ๊ค:ห้ะๆว่า

ทอม:มึงเป็นเหี้ยอะไรเนี่ยเหม่อลอยอยู่ใด้ฮั่นแน่คิดถึงใคร

ฟลุ๊ค:ป๊าวววว(เสียงสูง)

ทอม:อ่ะๆกูเชื่อมึงๆกูมีเรื่องให้ช่วย

ฟลุ๊ค:ว่ามา

ทอม:คือกูแอบชอบพี่คนนึงเค้าเป็นสภานักเรียน

ฟลุ๊ค:แล้วจะให้กูไปขอไลน์ให้ว่างั้น

ทอม:ช้าไปแล้วเค้าคุยกันแล้ว

ฟลุ๊ค:แล้วพี่เขาว่าไงบ้าง

ทอม:กูว่าพี่เค้าก็น่าจะคิดกะกูแค่พี่น้อง

ฟลุ๊ค:งั้นก็อย่าตั้งความหวังเยอะ

ทอม:ยังไงกูก็จะทำให้พี่เค้าชอบกูให้ใด้

ฟลุ๊ค:เออสรุปจะให้กูช่วยยังไง

ทอม:วันเสาร์นี้กูขอให้พี่เขามาสอนคณิตกูที่สยามไปกะกูนะนะๆๆๆๆๆ(อ้อน)

ฟลุ๊ค:เออ!

ใจจริงผมก็ไม่อยากไปหรอกครับผมเอาเวลาไปเล่นเกมส์ยังดีกว่า

ณ.วันเสาร์

ฟลุ๊ค:ไหนพี่เขาอ่ะ

ทอม:นั่นไงเดินมาและ

ภาพที่ผมเห็นตรงหน้าคือพี่ที่ไอ้ทอมชอบกับคนข้างๆคือพี่ประธานนักเรียนที่ผมชนทันทีที่ผมเห็นหน้าเขาหัวใจผมเต้นแรงมากหน้าผมแดงเป็นมะเขือเทศเลย

ทอม/ฟลุ๊ค:สวัสดีครับ!!

ทอม:ฟลุ๊คนี่พี่พิมนะพี่พิมนี่ไอ้ฟลุ๊คเพื่อนผม

ฟลุ๊ค:ยินดีที่ใด้รู้จักครับ

พี่พิม:จ่ะส่วนพี่คนนี่สอนะ(ชี้พี่สอ)เริ่มเลยมั้ยจ่ะ

ฟลุ๊ค:เดี๋ยวครับพี่สองคนเป็นแฟนกันหรอครับ(ถามด้วยน้ำเสียงหึงหวง)

ทุกคนมองผมหูผมอื้อไปหมดพี่สอที่เล่นโทรศัพท์อยู่ก็เงยหน้าขึ้นมาผมแทบจะร้องให้เพราะตื่นเต้นกับคำตอบถ้าพี่เขาเป็นแฟนกันจะทำยังไงหันไปข้างๆไอ้ทอมก็ตื่นเต้นไม่ต่างจากผมเลยเพราะมันยังไม่รู้ว่าพี่เค้ามีแฟนรึป่าว

พี่พิม:เอ่อออ...

ติดตามต่อไปนะครับปล.มันยาวแล้วกลัวเบื่อกันนนอย่าพึ่งเบื่อน้าาาาา