Echo of the heart

sowa
"วันนี้ผมก็ยังหวังอยู่ลึกๆว่าเธอจะออกไปหาเสียงสว่างภายในโลกกว้าง
เพียงเปิดประตูบานนั้นออกไปแต่เธอ ไม่เคยทำ"
ผมอยู่ที่นี่ในช่างว่างอันมืดมิดมานานแค่ไหนแล้วนะ...
ความมืดน่ะ ทำให้ผมมองอะไรไม่เห็นเลยสักอย่าง
ผมอยากพบแสงสว่างอยากอยู่ข้างนอกที่มีแต่แสงสว่าง
ผมเกลียดความมืด...
ผมไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงไม่อยากออกไปข้างนอก...
มันไม่ดีขนาดนั้นเลยเหรอ?
"ข้างนอก"นะ..สำหรับผมที่นั่นคือสรวงสวรรค์นะ
สำหรับเธอ"ข้างนอก"มันคืออะไรกันแน่นะ?..ผมอยากรู้?!
-----------------------------------------------------------
yamito x sowa
"วันนนี้ฉันก็ไม่อยากออกไปข้างนอกอยู่ดี...
โลกกว้างเหรอ? ผจญภัยเหรอ? สนุกเหรอ? ไม่เห็นรู้สึกอย่างนั้นเลย!
ออกไปแล้วได้อะไรเหรอ?"
(ได้เพื่อนไง?! ไม่สนเหรอ? เพื่อนนะเพื่อน)
"ไม่เห็นจะสนสักนิด"
(ไม่เลยเหรอ? ใจร้ายจังนะเธอนะ)
"ฉันไม่อยากมีหรอก! เพื่อนอะไรนั้นนะ! "
(เหงาอยู่ไม่ใช่เหรอ?)
"ฉันไม่ได้เหงาซะหน่อย!!! นายต่างหากที่เหงาถ้าอยากได้เพื่อนอะไรนั้นนักก็ออกไปเองเซ่!!!"
(ถ้าทำได้ฉันคงออกไปนานแล้วล่ะยัยบ้า)
"นายก็ออกไปได้ตั้งนานแล้วไม่ใช่เหรอ? ถูกใครผนึกความต้องการอยู่รึไง? "
(ใช่. ก็เธอไงที่ผนึกความต้องการของฉันยามิ!)
"นาย..ไม่ไปเพราะห่วงฉันเหรอ? "
(เชอะ! พึ่งรู้เหรอ??? ไม่สบอารมณ์เลยจริงๆนะ)
"ฉันรู้มานานแล้วต่างหาก..."
(รู้..มา..นานแล้วเหรอ?)
"ก็นายปกป้องฉันมาตลอดนี่น่า..ไม่ว่าเมื่อไหร่หรือว่าเวลาใดนายก็ไม่เคยไปไหน
..จะอยู้ข้างๆฉันเสมอ คอยปลอบใจ..คอยสั่งสอน..ฉันดีใจนะที่มีนายอยู่ด้วยนะโชวะ"
(...)
"....นั้นสิ! นายน่ะไม่เข้าใจเองนิน่า...
นายถึงได้ไปจากฉันไม่ได้ทั้งที่โอกาสที่จะไปจากฉันมันยังคงอยู่"
(.....ขอโทษแล้วกัน..ที่เป็นห่วง..)