เธอ เขา และรักเรา

ผมชวนฟลุ๊คมาหาคุณป้ายิปซี เพราะผมมีเรื่องที่อยากจะรู้ เมื่อมาถึง ผมจึงเดินไปหาคุณป้ายิปซี
"สวัสดีครับคุณป้า"
เมื่อคุณป้าเงยหน้าขึ้นมาและเห็นว่าคนตรงหน้าเป็นใคร
"อ้าว สวัสดีจ้ะ พ่อหนุ่มทั้งสอง วันนี้มาได้ยังไงกันละ"
"เอ่อ ผมมีเรื่องอยากถามหน่อยอะครับ"
"เหรอจ้ะ ว่ามาซิ"
ผมนั่งลงข้างๆ กันต์ รอฟังเงียบๆแล้วปล่อยให้กันต์เป็นฝ่ายถามในสิ่งที่ตัวอยากรู้
"ผมอยากรู้ว่า ความฝันที่ผมมักฝันประจำ มันมีความหมายอะไรไหมครับ"

ฝันเหรอ? กันต์ก็ฝันเหรอ? ฝันว่าอะไร? ฝันเหมือนผมหรือป่าว?

"ทำไมถึงมาถามป้าละ ป้าว่าเราน่าจะพอรู้ และหาคำตอบเองได้นะ"
"ผมอยากรู้ และอยากได้คำตอบที่ชัดเจนมากขึ้นนะครับ เลยมาขอถามคุณป้าไงครับ ^___^" ยิ้มเข้าไว้ไอ้กันต์ ป้าแกจะได้ใจอ่อนบอกมา
"อืมมมมม อะ ป้าจะบอกเท่าที่บอกได้นะ"

"ก่อนอื่นเลย ป้าต้องบอกว่า อดีตก็คืออดีต ปัจจุบันก็คือปัจจุบัน อนาคตก็คืออนาคต เราไม่สามารถเอาทุกอย่างมารวมกันได้หมดอย่างใจเราต้องการ จงอยู่กับปัจจุบัน เพราะปัจจุบันคือผลของการกระทำในอดีต เราสามารถจะจมอยู่กับอดีตก็ได้ หรือจะก้าวออกมา เพื่อแก้ไขในสิ่งที่เคยทำพลาด เราไม่สามารถแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราสามารถไม่ทำอย่างอดีตที่เป็นได้"

โห ยาวจัง ผมคิดในใจ "แล้วยังไงต่อครับป้า"
"เราสองคนอะนะ เป็นดวงคู่กันตามที่ป้าพอจะบอกได้ เพราะพันธะวาจา และใจที่ทั้งคู่ มอบให้กัน เป็นเครื่องยึดเหนี่ยวให้ไม่ว่าจะห่างไกลกันแค่ไหน ก็จะต้องมาพบเจอกันตลอดทุกชาติ"
"จริงเหรอครับ" ฟลุ๊คถามออกไปทั้งที่นั่งเงียบมาสักพัก
"อืม"
"แล้วพวกผมสองคน เอ่อ..คือ..ก็ต้อง..."
"ก็ต้องอะไร เป็นคู่กันนะเหรอ" ป้ายิปซี ถาม ออกมา
"ป้าถึงบอกว่า อดีต ปัจจุบัน อนาคต เราอย่านำมารวมกัน เราทำและคิด ณ เวลาปัจจุบันของเราให้ดีที่สุด อะไรที่เราต้องการและให้ความสำคัญ ถ้าเราทั้งสองยังคงเชื่อมั่น ศรัทธาต่อกัน จะรักกัน นั่นก็ถือว่า ทั้งสองใช้เวลาปัจจุบันของตัวเองในการตัดสินใจ ส่วนอดีตก็คือสิ่งที่ปรารถนา ส่งผลมายังปัจจุบัน"

ผมนั่งมองหน้ากันต์ พร้อมกับความสับสนและคำถามมากมาย สิ่งที่ผมใจเต้น ตึกตัก เวลา อยู่ใกล้กับกันต์ ความเขินบวกกับความรู้สึกดี ที่เวลากันต์ทำอะไรต่ออะไรให้ มันคือความรู้สึกอะไรของกันแน่ หรือจะเพราะเรื่องราวในอดีต หรือไม่เกี่ยวกัน โอ้วสับสน แหะ
"ฟลุ๊ค ฟลุ๊ค"
"หะ ว่าไง"
"เป็นอะไรหรือป่าว"
ผมยังคงมองหน้ากันต์ (ผมคิดยังไงกับกันต์กันนะ ผมชอบกันต์เหรอ?)
"คุณป้าครับผมขอถามอีกข้อนะครับ ถ้าสุดท้ายผมกับเพื่อนผม เราไม่รักกันละ มันจะเป็นยังไงเหรอครับ"
"มันก็อย่างที่ป้าบอก อดีตส่งผลมาให้ปัจจุบันดำเนินการ ถ้าเราเลือกจะไม่ทำตามอดีต ปัจจุบันก็จะดำเนินตามเรื่องของมันไป พวกเราทั้งสองอาจจะกลับมาพบเจอกันอีก ในฐานะใด ฐานะหนึ่ง หรือ คนรักกันอีกก็ได้ อนาคตเราไม่สามารถบอกได้หรอกนะ"
"ครับ"
ทำไม กันต์ ถามแบบนั้นละ อืม ผมคิดแล้วละว่า เรื่องแบบนี้ใครจะไปยอมรับได้ เป็นผู้ชายก็ต้องคู่กับผู้หญิงซิ นี่ผมกำลังผิดหวังเหรอ ?
"งั้น ผมสรุปง่ายๆจะเลือกทางไหนอยู่ที่เราตัดสินใจเอง"
"ใช่จ้ะ พ่อหนุ่มทั้งคู่นะละ เรื่องบางเรื่องก็ต้องใช้หัวสมองคิด แต่บางเรื่องก็ต้องใช้หัวใจคิด ทำตามเสียงที่หัวใจเรียกร้องเถอะ ^_^"
"ขอบคุณนะครับคุณป้า" ผมและกันต์ยกมือลาคุณป้า

ผมกับกันต์เดินกลับขึ้นรถมา ผมหยุดคิดไม่ได้จริงๆ ให้ทำตามเสียงหัวใจเหรอ แล้วถ้าเสียงหัวใจของกันต์ไม่คิดเหมือนผมละ ผมจะทำยังไง เพราะตอนนี้หัวใจผมเรียกร้องหาแต่กันต์ ผมบ้าไปแล้วใช่ไหม ผมสับสนจนผมพาลไปคิดว่า ไม่น่าไปอธิษฐานแบบนั้นเลย ถ้าผมเกิดเป็นผู้หญิง กันต์น่าจะชอบผมหรือเปล่านะ
นี่ผมชอบกันต์ จริงๆ ใช่ไหม

~ เตราะ ~ ผมหันไปตามเสียงดีดนิ้วนั้น
"เป็นอะไรฟลุ๊ค เงียบตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว หรือคิดมากเรื่องที่คุณป้าบอก"
ผมไม่ได้พูดอะไรออกไป
"กลัวเหรอ ?" ผมเลิกคิ้วมองกันต์
"ไม่ได้กลัว แต่ก็ ไม่รู้วะ บอกไม่ถูก..."
"นายกลัวว่าจะเป็นตามที่ยายหรือป้ายิปซีบอกเหรอ อืม เราเข้าใจ ใครจะไปทำใจรับได้ สัญญารัก แถมยังเป็นผู้ชายทั้งคู่อีก"
ผมมองหน้ากันต์ ในใจอยากจะบอก ป่าวเลย เรากลัวนายจะรังเกียจมากกว่า
"แต่เรา โอเคนะ เรากลับรู้สึกดีสุดๆอะ"
ผมมองหน้ากันต์ งงๆ "ดีเหรอ ดีอะไร ยังไง" ผมถามกันต์ออกไป

กันต์ยิ้มกว้าง และหันหน้ามามองหน้าผมตรงๆ ซึ่งผมก็มองตอบกลับเพราะอยากได้ยินว่า ดี อะไรของเค้านะ

"ดี ที่เราแน่ใจแล้วละว่า สิ่งที่เราคิดนะ ไม่ได้คิดไปเอง หลง เพ้อ อะไร แต่เป็นความรู้สึกเรา ปัจจุบันนี้ ณ ตอนนี้ 100%"
"แล้ว ?"

"เรา ว่า.."

"ว่า????"

"เราว่า เราชอบ...ชอบ เราชอบฟลุ๊คละ"

..... นี่ผมหูฟาดไปใช่ไหม ????