พิชิตหัวใจพ่อบ้านซาตาน

เฟีย : เด็กคนนั้นชื่ออะไรนะ 
 
ก๊อก ๆ 
 
เฟีย : ใครกันน่ะ 
 
? : มีของมาส่งคับ
 
เฟีย : ฉันไปสั่งอะไรตอนไหน //เปิดประตู
 
เซบาสเตียน : มีของมาส่งคับ
 
เฟีย : เซบาสเตียน  นายกลับมาหาฉันแล้วหรอ //เข้าไปกอด
 
เซบาสเตียน : //หลบ
 
เฟีย : ทำไมล่ะ....
 
เซบาสเตียน : กระผมแค่นำของมาส่ง
 
เฟีย : //มองของที่อยู่ตรงหน้า// นั่นคืออะไร
 
เซบาสเตียน : เป็นของที่นายน้อยของกระผมนำมาให้น่ะคับ
 
เฟีย : เซบาสเตียน นี่นายจะเชื่อฟังเจ้าเด็กเหลือขอคนนั้นมากไปแล้วนะ
 
เซบาสเตียน : กระผมมีคำสั่งที่เด็ดขาดมาก จากนายน้อย //ยืนของให้
 
เฟีย : //ขว้างทิ้งแล้วมอง // นั่นมัน !!!
 
เซบาสเตียน : //เอามีดแทงจากข้างหลัง
 
เฟีย : โอ๊ยย...ฉ..ฉันเจ็บ เซบาสเตียนทำไมต้องทำกันแบบนี้ด้วย
 
เซบาสเตียน : คำสั่งของนายน้อยคือเด็ดขาดขอรับ
 
เฟีย : ฉันเป็นแม่มดนะ แค่นี้ฉันไม่ถึงกับตายหรอก
 
เซบาสเตียน : อย่างงั้นหรอขอรับ แต่ดูเหมือนเลือดจะเต็มพื้นเลยนะขอรับ //ยิ้ม
 
เฟีย : อ..อะไรกัน เป็นไปไม่ได้ ฉันร่ายคาถาแล้วนี่นา
 
เซบาสเตียน : แสดงว่าคุณยังไม่รู้ ว่าถ้าแม่มดคนใดที่ได้ไปตกหลุมรักมนุษย์จะทำให้เวทมนตร์เสื่อม
 
เฟีย : นี่นายรู้หรอ ว่าฉัน..... //ทรุดตัวลงกับพื้น
 
เซบาสเตียน : //กระซิบข้างหู// กระผมไม่ยอมยกนายน้อยให้คุณหรอกขอรับ
 
.
 
.
 
.
 
[ ห้องนอน ]
 
ชิเอล : //ละเมอ// เซบาสเตียน...
 
 
เซบาสเตียน : //หันไปมอง// ราตรีสวัสดิ์ขอรับนายน้อย //เดินออกจากห้อง
 
.
 
.
 
.
 
To be continued