พิชิตหัวใจพ่อบ้านซาตาน

ชิเอล :ของนายมัน...เริ่มใหญ่ขึ้น อ้าา

เซบาสเตียน : เพราะนายน้อยนะขอรับ
 
ชิเอล : อ้าา อ๊างงงง อ้าาาห์
 
เซบาสเตียน : เสียงที่ชวนให้สยิวแบบนั้น นายน้อยเองก็คงจะชอบสินะขอรับ

 
ชิเอล : อ้าา มันร้อน . . . ฉันร้อน
 
เซบาสเตียน : พอได้มองนายน้อยจากมุมนี้แล้ว นายน้อยรู้สึกเซ็กซี่มากเลยนะขอรับ
 
ชิเอล : นายปล่อยข้างในฉันหรอเนี่ย
 
เซบาสเตียน : กระผมขออภัยขอรับ
 
[ ห้องอาบน้ำ ]
 
ชิเอล : //แช่น้ำ
 
เซบาสเตียน : //ยืนเฝ้า
 
ชิเอล : นายเป็นซาตานจิงๆหรอ
 
เซบาสเตียน : ขอรับ
 
ชิเอล : แล้วนายจะเอาวิญญาณฉันไปด้วยใช่มั้ย
 
เซบาสเตียน : ถ้ายังไม่ถึงเวลากระผมก็จะทุ่มเทและอุทิศตนให้นายน้อยขอรับ
 
ชิเอล : ทำไมต้องทำแบบนั้นด้วยล่ะ ซาตานก็แค่เอาวิญญาณของพวกมนุษย์แค่นั้นเองไม่ใช่หรอ
 
เซบาสเตียน : เพราะคำสัญญาขอรับ
 
ชิเอล : ฉันไปสัญญาอะไรกับนายตอนไหน
 
เซบาสเตียน : ดวงวิญญาณของนายน้อยน่ะขอรับ แถมงดงามมากเลยทีเดียว
 
ชิเอล : ดวงวิญญาณของฉันหรอ
 
เซบาสเตียน : ขอรับ
 
ชิเอล : ฉันน่ะ สูญเสียพ่อแม่ไปตั้งแต่เด็ก แต่ก็ไม่ไ่ด้ใช้ชีวิตอยู่อย่างลำบาก เพราะพ่อแม่ของฉันก๋
ทิ้งมรดกให้ฉันเยอะมากเลยทีเดียว และฉันก็เป็นเจ้าของคฤหาสน์หลังนี้ฉันต้องการพ่อบ้านให้มาช่วยดูแลคฤหาสน์นี่แต่ ... แต่ละคนก็ดูเหมือนจะใช้งานไม่ค่อยได้ เห็นแก่สมบัติที่ฉันมีอยู่ด้วย
 
เซบาสเตียน : แล้วก็ได้เลือกกระผมสินะขอรับ
 
ชิเอล : อืม นายก็ดูเหมือนไม่ใช่มนุษย์ เพราะนายแข็งแกร่งและรวดเร็วมาก
 
เซบาสเตียน : นายน้อยคับ ... หน้าเริ่มแดงอีกแล้วนะขอรับ
 
ชิเอล : ฉันคงเพลียมั้ง ชั้งฉันเถอะ
 
เซบาสเตียน : งั้นกระผมขอไปเตรียมมื้อเที่ยงนะขอรับ
 
ชิเอล : อืม
 
.
 
.
 
.
 
 
 
To be continued...