พิชิตหัวใจพ่อบ้านซาตาน

จากนั้นชิเอลก็เดินเข้าไปในบ้านหลังโตของตน...
 
ชิเอล : เพียงแค่เวลาสั้นๆนายทำเร็วดีนะ ฉันขอรับนายเข้าทำงานเป็นพ่อบ้านของฉัน
 
เซบาสเตียน : ขอรับ....เพียงแค่นายน้อยออกคำสั่งผมก็พร้อมที่จะรับใช้ขอรับ
 
ชิเอล : งั้นก็ดี เฮ้อ...วันนี้ฉันเหนื่อยมากแล้วล่ะขอตัวล่ะนะ//เดินตรงไปที่ห้องของตนโดยไม่สนใจพ่อบ้าน
 
เซบาสเตียน : ขอรับ...เอ๋ ?
 
ชิเอลก็เข้าไปในห้องพร้อมนอนหลับ
 
ก๊อก ก๊อก
 
เซบาสเตียน : นายน้อยท่านทำของตกน่ะคับ...หืม//หันไปมองชิเอลด้วยสายตาหล่อเหลา//หลับแล้วหรอเนี่ย...
 
ชิเอล : พ่อคับ แม่คับ อย่าทิ้งผมไปสิคับ...//น้ำตาก็ไหลอาบแก้มของชิเอล
 
เซบาสเตียน : //หันไปมองด้วยสีหน้าตกใจ// คงจะเจอกับสิ่งที่ไม่อยากเจอเยอะเลยสินะขอรับ//เอามือปาดน้ำตา
Good night ขอรับ//กำลังจะเดินออกจากห้อง
 
ชิเอล : ซ..เซบาสเตียนอย่าทิ้งฉันไปนะ//หน้าเริ่มแดง...พร้อมหายใจแรง
 
เซบาสเตียน : น...นายน้อย //เข้าไปหาชิเอลพร้อมวัดอุณหภูมิร่างกายอย่างด่วน // 39 องศา...
 
ชิเอล : แฮ่กๆ ซ..เซบาสเตียน//พูดด้วยน้ำเสียงเบา...ช..ช่วยฉันที
 
เซบาสเตียน : Yes, my Lord.
 
.
 
.
 
.
 
หมอ : หมอรักษาไม่หายหรอกขอรับเพราะไข้นี้เป็นไข้เชื้อพิเศษซึ่งเกิดจากอะไรทางเราก็ยังไม่ทราบ..ต้องขออภัยนะคับ
 
เซบาสเตียน : ขอบคุณมากขอรับ
 
ชิเอล : ซ..เซบาสเตียน//หน้าแดง
 
เซบาสเตียน : ถ้างั้นคงต้องใช้วิธีนี้เท่านั้นแหละคับถ้าจะรักษาร่างกายของมนุษย์ของนายน้อยละก็...ขออภัยนะขอรับนายน้อย//ถอดเสื้อผ้าของชิเอลจนหมด..พร้อมใส่แท่งของตนเข้าไป
 
ชิเอล : อ..อ้าาส์ อ๊างงง อ้าา ซ..เซบาสเตียน
 
เซบาสเตียน : //หันไปสบตากับชิเอลพอดี//กระผมต้องขออภัยนะคับแต่มีแค่วิธีนี้เท่านั้นที่จะทำให้นายน้อยอาการดีขึ้น
 
ชิเอล : ฉัน..เชื่อใจนายนะ//กอดเซบาสเตียนจนแน่น// อ้าาา..อ๊างงง อ้าาาส์
 
เซบาสเตียน : อึก...
 
.
 
.
 
.
 
จากนั้นหน้าของชิเอลจากที่แดงก็เป็นสีปรกติและหลับไป
 
เซบาสเตียน : Good night ขอรับนายน้อยของกระผม//พร้อมจุ๊บที่หน้าผากของชิเอล
 
 
To be continued...