บุตรผู้ซื่อสัตย์

           เช้าวันหนึ่ง เชียงทองและสายเงินเจ็บท้องเหมือนจะคลอดลูก ชายทั้ง 2 จึงพาภรรยาไปทำคลอดที่โรงพยาบาลในจังหวัดเชียงใหม่ พอเข้ามาในแผนกฉุกเฉิน นางพยาบาลจึงพาสตรีทั้ง 2 ไปยังห้องคลอด จากนั้นจึงทำคลอด ปรากฏว่าสุริยันได้ลูกชาย ส่วนภารตะได้ลูกสาว เสร็จธุระแล้วจึงกลับบ้าน ถึงบ้านแล้วสตรีทั้ง 2 จึงขึ้นเลี้ยงบุตรและธิดาของตนที่ห้องนอนด้านบน ชายทั้ง 2 จึงตามขึ้นไปช่วยเลี้ยงบุตรและธิดา ดราก้อนกับภรรยาและบุตรได้กลับมาจากการใส่บาตร จึงเตรียมอาหารเพื่อรับประทานในมื้อเช้า บุรุษทั้ง 2 ลงมารับประทานอาหารด้านล่าง พอรับประทานอาหารเสร็จจึงแยกย้ายไปทำหน้าที่ของตนเอง ทารกทั้ง 2 ดูดนมของมารดาอย่างเอร็ดอร่อย ทั้ง 2 ครอบครัวมีความสุขมาก ดราก้อนจึงต้องพาเด็กทั้ง 3 ไปส่งที่โรงเรียนก่อนเวลาเคารพธงชาติ ส่งเสร็จแล้วจึงกลับบ้าน ซางหม่องอยากไปกรุงเทพจึงชวนชเวศิยาไปด้วย ชเวศิยาจึงพูดว่า "ถ้าจะไป คุณก็กลับมารับลูกให้ทันล่ะ" ซางหม่องจึงพูดว่า "ผมไม่ไปก็ได้ เดี๋ยวคุณจะมาลงโทษผมอีก" จากนั้นเป็นการสนทนาของครอบครัวสุริยันและภารตะ เริ่มจากครอบครัวของสุริยัน สุริยันพูดว่า "คุณเป็นอย่างไรบ้าง เจ็บตรงไหนหรือเปล่า ผมจะได้ดูแลคุณให้ถูก" เชียงทองตอบว่า "เจ็บไม่มากค่ะ ดิฉันดีใจมากเลยค่ะที่ได้ลูกออกมาเป็นผู้ชาย โตขึ้นจะได้ปกป้องพ่อแม่" สุริยันพูดว่า "คุณไม่พักผ่อนก่อนหรือครับ ผมก็ดีใจ น่าเสียดายที่แม่กับพ่อเสียชีวิตไปแล้ว มิฉะนั้นทินกรคงได้เจอคุณปู่กับคุณย่า ไว้ให้ทินกรโตขึ้น ผมจะพาเขาไปกราบคุณปู่กับคุณย่าเองครับ" เชียงทองจึงพูดว่า "ถ้าคุณไม่ทำตามคำพูดนะ ฉันจะบอกให้คุณแม่ของคุณกับพระแม่เจ้าเข้ามาต่อว่าในฝัน คุณจะโดนลงโทษแบบที่พ่อของคุณเคยโดนแม่ของคุณลงโทษ" สุริยันจึงพูดว่า "ผมสัญญาครับ คุณไม่ต้องห่วงหรอก คุณโหดกับผมไปหรือเปล่า วันนั้นคุณแม่ท่านพูดว่าอย่างไร จำได้หรือเปล่า ผมไม่เสียสัจจะหรอกครับ คุณก็เบาๆหน่อยนะ" เชียงทองพูดว่า "ดิฉันขอโทษค่ะ แต่ดิฉันทำจริงค่ะ" จากนั้นก็เป็นการสนทนาของภารตะกับสายเงิน ภารตะเริ่มพูดว่า "คุณเจ็บหรือเปล่าครับ ผมจะดูแลคุณเองครับ" สายเงินจึงพูดว่า "เจ็บไม่มากหรอกค่ะ ถึงลูกของเรา 2 คนจะเป็นหญิงก็ไม่ได้หมายความว่าไม่มีคุณค่านะคะ อย่าอิจฉาพี่ชายคุณเลย" ภารตะพูดว่า "จะชายหรือหญิงก็ได้ชือว่าเป็นลูกของเราทั้งนั้น ผมไม่อิจฉาพี่ชายผมหรอกครับที่ได้ลูกชาย คุณไม่พักผ่อนก่อนหรือ" สายเงินจึงนอนเพื่อพักผ่อน ภารตะจึงลูบหัวภรรยาอย่างนิ่มนวล ส่วนภรรยาของสุริยันก็นอนหลับในที่สุด สุริยันจึงพูดว่า "คุณอย่าโกรธผมเลยนะ ผมรักคุณหมดหัวใจเลยนะ หลับเถิดครับ อย่าเพิ่งตื่นขึ้นมาคุยกับผม คุณหลับ คุณก็น่ารักดีนะครับ ผมรู้สึกเอ็นดูคุณมาก คุณมีลูกแล้ว ผมก็ยิ่งเอ็นดูคุณมากเป็นเท่าทวีคูณ" ดราก้อนจึงพูดกับมิยาชิว่า "ตั้งแต่น้องชายของผมมีภรรยาและลูกก็ปากหวานและน่ารักขึ้นกว่าเมื่อเยอะเลยนะ ฝ่ายชายเขาก็พูดจาได้น่ารัก ฝ่ายอาจจะดุในบางที แต่ก็น่ารักทั้งคู่ ตั้งแต่ที่เคยเห็นตอนที่ผ่านๆมา คุณคิดเช่นนั้นหรือเปล่า" มิยาชิพูดว่า "คุณก็น่ารักและปากหวานไม่แพ้น้องชายคุณหรอกนะ ตอนที่คุณมีลูกใหม่ๆคุณก็น่ารักมาก แต่คุณเป็นคนดีมากสำหรับฉัน ดิฉันก็เลยไม่ค่อยดุคุณเท่าไหร่หรอก เสียดายนะคะ ยูกิไม่เห็นน้องของตัวเองเลย ดิฉันรักคุณนะคะ" ดราก้อนจึงพูดว่า "เดี๋ยวลูกกลับมาจากโรงเรียน คุณก็พาลูกไปหาน้องสิ ตอนนี้พ่อแม่เขาพักผ่อนอยู่อย่าไปกวนพวกเขาเลย ดีแล้วที่คุณไม่มีอารมณ์ด้านมืด ภรรยาของน้องชายผมก็มีนิสัยเหมือนคุณแม่นะครับ คุณก็ทราบว่าคุณแม่ท่านเป็นอย่างไร ผมไม่ได้โกรธคุณนะ คุณคงจะไม่โกรธผมหรอกนะ ผมรักคุณนะ ถ้าผมนิกใจคุณ คุณลงโทษผมได้เลย" มิยาชิพูดว่า "ได้ค่ะ ดิฉันทราบดีว่าคุณไม่ทำเช่นนั้นหรอก ถึงอย่างนั้นดิฉันก็ไม่ลงโทษคุณหรอก อย่างเก่งก็แค่ต่อว่าให้คุณรู้สำนึกว่าคุณไม่ควรนอกใจดิฉัน เรา 2 คนไม่เคยทะเลากันเลยนะคะ ดูน้องสะไภ้ 2 คนของคุณสิ โชคดีนะที่คนน้องยอมหลับตามคำพูดของสามี แต่คนพี่นิสัยเหมือนคุณแม่เลยค่ะ แต่ดุกว่าอย่างเห็นได้ชัด สุดท้ายเชียงทองก็หลับ เพราะคงเหนื่อยจากการคลอดลูกและดุสามี" สตรีทั้ง 2 ได้ยินที่มิยาชิพูด ประกอบกับว่าหลับเต็มอิ่มแล้ว จึงเข้ามาที่ห้องมิยาชิแล้วพูดว่า "ถ้าสามีหนูไม่นอกใจ หนูไม่ดุหรอกนะ ถ้ามันนอกใจหนูจะตบให้คว่ำแล้วต่อว่าให้สลดไปเลย จากนั้นก็จะฟาดด้วยไม้เรียว พี่อย่าคิดนะว่าหนูจะยังไงก็ได้ ถึงยังไงหนูก็รักเขาแหละนะ" สุริยันกับภารตะจึงเข้ามาแล้วพูดกับภรรยาว่า "คุณอย่าทำอะไรพี่สะไภ้ของผมนะ" สตรี 2 พี่น้องไม่สบอารมณ์จึงวิ่งลงไปยังชั้นล่างแล้วหนีสามีไปอยู่ในสวน สัตว์ทั้ง 4 เห็นสตรีทั้ง 2 กำลังร้องไห้ จึงใช้ปากสะกิดสตรีทั้ง 2 สุริยันกับภารตะรู้สึกไม่ดีจึงลงมาที่สวนแล้วพูดว่า "คุณอย่าโกรธผมเลยนะ คืนให้ผมเถิดนะ อย่างน้อยเราก็มีลูกแล้ว สงสารลูกเถิดนะ" สตรีทั้ง 2 จึงพูดว่า "ถ้าคุณรักพี่สะไภ้มากกว่า ก็อย่ามายุ่งกับฉันเลย เป็ดไก่ทั้ง 4 ตัวนี้ยังน่ารักกว่าคุณอีก พวกมันเห็นฉันร้องไห้ยังมาสะกิด แล้วคุณล่ะ เห็นเมียอารมณ์เสีย ยังมีน่ามาขอคืนดีอีก" จากนั้นสตรีทั้ง 2 จึงอุ้มเป็ดเทศและไก่บ้านตัวนั้นขึ้นมาอุ้มแล้วก็ซบหน้าลงบนหลังของสัตว์ทั้ง 2 สุริยันกับภารตะจึงเข้าไปปลอบใจอีกรอบหนึ่งว่า "จะให้ผมกราบคุณเลยก็ได้นะ ทำไมคุณถึงโกรธผมหนักหนา เรากลับเข้าห้องกันเถิดนะ" สตรีทั้ง 2 ได้สติจึงลูบหลังของสัตว์ทั้ง 2 แล้วเดินตามสามีขึ้นห้องนอน พอถึงห้องนอนของตน สุริยันจึงพูดว่า "พี่เขาก็พูดถึงคุณเฉยๆ โกรธพี่เขาทำไมล่ะ" เชียงทองตอบว่า "ฉันไม่ชอบให้ใครมาพาดพิงในด้านลบ ดิฉันยอมรับค่ะว่าเป็นคนที่อารมณ์รุนแรงและตรงไปตรงมา คุณเข้าใจฉันหน่อยสิ" ภารตะพูดกับสายเงินว่า "คุณอย่าอารมณ์ฉุนเฉียวสิ คุณเล่นซะผมกลัวเลยว่า คุณจะทำร้ายพี่สะไภ้ผม" สายเงินพูดว่า "วันนี้ดิฉันยอมจำนนต่อความผิดนะคะ ไม่ยุ่งกับพี่สะไภ้คุณก็ได้ แล้วคุณจะเสียใจ" ภารตะจึงพูดว่า "คุณตบผมเลยก็ได้ เลิกโกรธผมเถิดนะครับ ผมขอร้องนะครับ" สายเงินพูดว่า "เอาล่ะ ฉันหายโกรธคุณแล้ว ไปอาบน้ำกันเถิด" สามีภรรยาทั้ง 2 พี่น้องจึงไปอาบน้ำ แต่งตัว จากนั้นก็ไปสวดมนต์ที่ห้องพระ สวดมนต์เสร็จจึงเข้านอน