บุตรผู้ซื่อสัตย์

               ในวันนั้นพวกที่ไปอังวะได้มาถึงเชียงใหม่แล้ว อับดุลจึงปรารภว่า "วันนี้พ่อจะไปหาแม่ที่เมืองไทยนะ" จากนั้นบุตรทั้ง 2 และอับดุลก็ได้แยกย้ายไปอาบน้ำ แต่งตัว ทำกิจวัตรดังกล่าวเสร็จ บุคคลทั้ง 3 จึงมาหาแหม่มที่ห้องนอน นางคาร่าได้มาเปิดประตู บุคคลทั้ง 3 จึงเข้าไปในห้องนอนของแหม่มแล้วพูดว่า "พวกผมขอลาไปเชียงใหม่นะครับ/คะ" แหม่มจึงพูดว่า "พวกเธอทานอาหารเช้ากับฉันก่อนแล้วค่อยเดินทาง" แหม่มจึงถามคาร่าว่า "เตรียมอาหารเสร็จแล้วยังจ๊ะ" คาร่าจึงเดินเข้าไปในห้องครัวแล้วออกมาพร้อมกับอาหารที่เตรียมไว้ แหม่มและบุคคลทั้ง 3 จึงลงมือรับประทานอาหาร รับประทานอาหารเสร็จ คาร่าจึงมาเก็บจานและแก้วน้ำไปทำความสะอาด แหม่มจึงให้พรบุคคลทั้ง 3 ว่า "ขอให้พวกเธอเดินทางปลอดภัยนะ พระคุ้มครอง" บุคคลทั้ง 3 จึงรับพรแล้วออกเดินทางไปยังสนามบิน ถึงเชียงใหม่แล้ว บุคคลทั้ง 3 จึงเข้ามาในบ้าน ซึ่งครอบครัวของซางหม่องได้มาถึงก่อนพวกเขา 1 วัน อับดุลและลูกทั้ง 2 จึงเข้ากราบจันทราที่ห้องพระ กราบเสร็จแล้วจึงออกมาด้านนอก จากนั้นบุคคลทั้ง 3 จึงเข้าไปหาซางหม่อง โดยซางหม่องได้ถามอับดุลว่า "พี่เป็นอย่างไรบ้าง เจอหลานผมที่ไหนหรือ" อับดุลตอบว่า "สบายดีครับ ผมเจอพวกเขาที่ประเทศอังกฤษ ผู้หญิงกับเด็กคนนั้นเป็นใครหรือครับพี่" ซางหม่องจึงตอบว่า "เขา 2 คนเป็นภรรยากับลูกชายของพี่ คุณแม่ท่านได้พูดถึงคนทางนี้บ้างหรือเปล่า" อับดุลพูดว่า "แหม่มท่านไม่ได้พูดถึงคนที่เมืองไทยเลยนะ ท่านก็สบายดี พี่คิดถึงแม่ของพี่หรือ" ซางหม่องจึงตอบว่า "พี่คิดถึงสิ" ชเวศิยาจึงพูดแบบไม่สบอารมณ์กับซางหม่องว่า "ผู้ชายคนนี้เป็นใคร รู้จักกับคุณได้อย่างไรคะ" ซางหม่องจึงพูดว่า "คุณใจเย็นๆก่อน พี่อับดุลเขาเป็นสามีคนที่ 2 ของพี่จันทรา คุณอย่าไปอะไรกับเขาเลยนะ ผมขอล่ะ" อับดุลจึงพูดกับซางหม่องว่า "ผมขออยู่ที่นี่ถาวรนะครับ ผมให้สัญญากับแหม่มไว้แล้วว่าจะดูแลลูกเป็นอย่างดี ผมจะให้กุ๊กไก่เขาไปอยู่ที่มาเลเซียนะ" ซางหม่องจึงอนุญาติให้เขาอยู่ที่บ้านหลังนี้ ชเวศิยาจึงกราบอับดุล อับดุลจึงถามว่า "คุณกราบผมทำไมครับ" ชเวศิยาจึงพูดว่า "หนูขอโทษนะที่อารมณ์เสียใส่ คุณพี่ไม่ว่าอะไรนะคะ" อับดุลพูดว่า "ไม่เป็นไรหรอก เธอเหมือนจันทรามาก ซางหม่องคงกลัวเธอน่าดู พี่เคยโดนจันทราเขาลงโทษมาแล้ว หนักกว่าวันนี้อีกนะ โดนตบแล้วถูกต่อว่าอย่างรุนแรงและเฆี่ยนไม่นับเลย" ชเวศิยาพูดว่า "แล้วคุณพี่ไปทำอะไรให้คุณพี่จันทราโกรธหรือคะ" อับดุลตอบว่า "พอดีเขาจับได้ว่าพี่มีหญิงอื่น เขาก็เลยลงโทษอย่างที่เล่ามานี่ล่ะนะ" ชเวศิยาจึงพูดว่า "ดีล่ะ ถ้าซางหม่องนอกใจหนู หนูจะลงโทษแบบนั้นล่ะ แต่หนักกว่านี้" ซางหม่องจึงพูดว่า "ผมไม่ทำหรอกครับ กลัวแล้ว คุณอย่าทำเลย สงสารม่านแก้วเถิดนะ ผมเข้าใจนะว่าคุณหึง ผมถามจริงๆนะ ป่านนี้คุณยังไม่เลิกหึงผมอีกหรือ ลูกเราก็มีด้วยกัน ผมก็ทำดีกับคุณจนถึงที่สุดแล้วนะ คิดว่าสงสารผมกับลูกเถิดนะ" ชเวศิยาจึงพูดว่า "ดิฉันเข้าใจดีค่ะ ก็แค่พูดขู่เฉยๆ ตามประสาผู้หญิงนั้นย่อมมีเรื่องหึงหวงเป็นธรรมดา ดิฉันรักคุณนะคะ" ม่านแก้วจึงทำความเคารพอับดุล อับดุลจึงถามว่า "หนูเป็นใครหรือ" ม่านแก้วจึงตอบว่า "ผมเป็นลูกชายของคุณพ่อซางหม่องครับ คุณลุงมีธุระกับคุณพ่อหรือครับ" อับดุลจึงพูดอย่างเอ็นดูว่า "ลุงขอโทษนะที่ถามแบบนั้น พอดีลุงมากราบคุณป้าของหนูล่ะ หนูเป็นเด็กที่น่ารักมาก" ม่านแก้วจึงพูดว่า "ขอบคุณครับ" จบบทสนทนา ทักคนจึงแยกย้ายไปอาบน้ำ แต่งตัวแล้วไปสวดมนต์ พอสวดมนต์เสร็จจึงแยกย้ายเข้านอน