บุตรผู้ซื่อสัตย์

          วันหนึ่ง แหม่มโรสแมรี่อยากไปเยี่ยมเมี๊ยะพยาที่อังวะ จึงชวนซางหม่องกับดราก้อนไปด้วย ภรรยาของชายทั้ง 2 ขอตามไปด้วย บุคคลทั้ง 5 มาถึงอังวะ อลองพยาผู้เป็นบุตรเขยได้มาต้อนรับแหม่มโรสแมรี่และบุคคลทั้ง 4 เข้าไปในตัวบ้าน แหม่มโรสแมรี่จึงถามเมี๊ยะพยาว่า "เด็กๆไปไหรหรือลูก" เมี๊ยะพยาจึงตอบว่า "วันนี้เชียงรุ้งกับเอื้องหลวงไปโรงเรียนค่ะ มารูโกะไปทำงานที่ร้านเสริมสวยที่เมืองมัณฑะเลย์ค่ะ คุณแม่สบายดีไหมคะ" แหม่มจึงตอบบุตรีของตนว่า "แม่ก็สบายดี แล้วสามีของเธอไปไหนหรือ" เมี๊ยะพยาตอบว่า "เขาไปเล่นกับเจ้าแจ้อยู่ในสวนค่ะ ส่วนสามีของมารูโกะกำลังรดน้ำต้นไม้อยู่ค่ะ ทำไมคุณแม่ถึงพูดภาษาไทยเก่งจังเลยค่ะ" แหม่มจึงพูดว่า "ก็เธอเป็นคนสอนฉันพูดเอง กุ๊กไก่กับมิเชลก็เคยสอนฉันพูดภาษาไทยล่ะ จำไม่ได้แล้วหรือ" เมี๊ยะพยาตอบว่า "จำได้ค่ะ คุณแม่ไม่อยู่ที่อังกฤษแล้วหรือคะ ถ้าหนูไม่สอนภาษาไทยให้คุณแม่ เดี๋ยวคุณแม่จะพูดกะบคนไทยไม่รู้เรื่องค่ะ ตอนที่หนูไปอยู่ที่เชียงใหม่แรกๆกับพี่จันทราและพี่ซางหม่อง ก็พูดภาษาไทยไม่ได้เลย เวลาไปตลาด พวกแม่ค้ามักจะนินทาพวกหนู 3 คน พวกหนู 3 คนพี่น้องจึงต้องเข้ากรุงเทพเพื่อไปเรียนภาษาไทยค่ะ" แหม่มโรสแมรี่พูดว่า "ดีแล้ว คนเขาจะได้ไม่มานินทาว่าร้าย" อลองพยาเข้ามาสะกิดเมี๊ยะพยา เมี๊ยะพยาจึงถามว่า "คุณมีอะไรหรือเปล่าคะ" อลองพยาจึงพาภรรยาเข้าไปในสวน เห็นเจ้าแจ้หลบอยู่ใต้โต๊ะวางกรงด้วยความหวาดกลัว เขาทั้ง 2 จึงแหงนมองท้องฟ้าก็เห็นเหยี่ยวอพยพอยู่ฝูงหนึ่ง ส่วนสร้อยทองนั้นกำลังนั่งฟักไข่อยู่ในกรง ฝูงเหยี่ยวบินผ่านไปแล้ว อลองพยาจึงอุ้มเข้าแจ้ขึ้นมาลูบหลังแล้วปลอบว่า "ไม่ต้องกลัวนะ เดี๋ยวพ่อไปเอาทิชชูมาเช็ดน้ำตาให้" เขาจึงเข้าไปในบ้าน แหม่มจึงถามว่า "เธอเป็นสามีของเมี๊ยะพยาหรือ ไก่ของเธอเป็นอะไร ร้องไห้ราวกับว่าตัวเองจะถูกฆ่าตาย" อลองพยาตอบว่า "ผมเป็นสามีของเมี๊ยะพยา มาจากมัณฑะเลย์ ชื่ออลองพยา พอดีเหยี่ยวบินผ่านบ้านครับ เจ้าแจ้มันกลัวว่าเหยี่ยวจะลงมาโฉบครับ" จากนั้นอลองพยาจึงไปหยิบทิชชูแล้วซับน้ำตาให้เจ้าแจ้ มันรู้สึกดีขึ้น เขาจึงนำมันไปปล่อยในสวน อลองพยานึกสนุกจึงนำนิ้วแหย่เข้าไปในกรง สร้องทองจึงจิกที่นิ้วชี้ของอลองพยาเลือดออก อลองพยาจึงถามว่า "จิกพ่อทำไมล่ะ พ่อแค่อยากรู้ว่าเธอทำอะไรอยู่" เขาทั้ง 2 จึงเข้ามาในบ้าน มารูโกะกลับมาถึงบ้าน แหม่มจึงถามมารูโกะว่า "เธอเป็นอย่างไรบ้าง สบายดีไหม คุณน้าท่านดูแลหนูบ้างหรือเปล่า" มารูโกะตอบว่า "สบายดีค่ะ คุณยาย คุณน้าใจดีมากเลยค่ะ ท่านดูแลหนูมาโดยตลอดค่ะ" เด็กทั้ง 2 กลับมาจากโรงเรียน เมี๊ยะพยากับมารูโกะพาลูกสาวไปหาแหม่มโรสแมรี่ แหม่มจึงอวยพรแก่เด็กทั้ง 2 มหานรธาเตรียมอาหารเสร็จจึงเชิญทุกคนมารับประทานอาหาร เมี๊ยะพยาพูดกับมารดาของตนว่า "คืนนี้คุณแม่พักที่นี่ก่อนนะคะ พรุ่งนี้คุณแม่ค่อยกลับเชียงใหม่นะคะ" แหม่มโรสแมรี่พูดว่า "คืนนี้แม่กับพี่ซางหม่อง ดราก้อนและภรรยา พักที่นี่จ่ะ" พอรับประทานอาหารเสร็จจึงแยกย้ายไปอาบน้ำ แต่งตัว แหม่มจึงเข้านอนก่อนผู้อื่นเนื่องจากนับถือศาสนาคริสต์ คนอื่นๆก็สวดมนต์ตามปกติ สวดมนต์เสร็จจึงเข้านอน