omega world
8.0
เขียนโดย sakuke
วันที่ 4 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.16 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
4,183 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 มีนาคม พ.ศ. 2560 22.37 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ผจญภัย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเช้าวันเเรกในการออกจากบ้านไปในที่เเสนไกล เสียงเอะอะดังไปทั่วตรอกซอยNicoloดูตื่นเต้นเอามากๆจนผมยาวสีเงินของเขาไปเกี่ยวกับกิ่งไม้เข้าสะได้
"อ้ากก ผมฉันๆ" Nicolo ดิ้นไม่หยุดราวกับปลาที่โดนตกเบ็ดขึ้นมา
"โห้ยๆ เล่นไรอ่ะ" Mistico วิ่งไปช่วยNicoloสุดเเรงจนผมี่ติดอยู่ก็หลุดออก
ผมเดินไปหาทั้งสองฝ่าย
"พร้อมยัง" ผมถาม
" พร้อม..เดี๋ยวๆๆ พวกนายลืมไรเปล่า" Misticoกล่าวอย่างงุนงง
"ไรอ่ะ ยาคุมก็อยู่นะ เสื้อผ้าก็นี่..เอ๋..เเล้วไรว่ะMistico"
"อ่อ..สเปรย์ฉีดกลบเกลื่อนฮอร์โมนไง"ผมกล่าวก่อนหยิบขวดสีชมพูออกมาโชว์เเต่ละคนทำให้เเต่ละคนำปากเหวอกันใหญ่
"เออๆ ฉีดสักนิดก่อนไปข้างนอกเหอะ" พวกเราสามคนหยิบขวดสีชมพูมาฉีดพร้อมกัน ก่อนเดินทางผมมองกลับมายังสถานที่ที่เติบโตมาจนอายุ18ปี ภาพใบหน้าของป้าJolandaที่ยิ้มเเต่น้ำตายังไหลยังคงอยู่ตรงหน้า ผมก้าวเท้าเดินต่อไปโดยไม่หันหลักลับ
เมื่อออกมาจนสุดปากซอยข้างนอกดูเอะอะเอามากๆเเสงเเดดจ้าๆส่องลงมาจนNicoloสะดุ้ง ก็นะ..ในตรอกในซอกไม่ค่อยมีเเดดร้อนๆเ่าไรนิน่าผมก็ตกใจกับบรรยากาศคนี่หนาเเน่นเอามากๆยู่เหมือนกันพวกเราสามคนค่อยๆเเอบเดินออกมาจากซอกเพื่อไม่ให้ใครเค้าเห็น พอเดินไปตามางหินปูนสีน้ำตาลเเล้วก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยเหมือนกันมันเป็นทางที่ไกลเเละทอดยาวไปไกลเอามากๆ
"เหนื่อจังว่ะ วันนี้ไปหาที่พักที่ไหนดี" เพื่อนสองคนของผมทำหน้าอิดโรย
"นั้นสิ " ผมทำหน้ามุ่ย
"หางานทำอยู่รึเปล่าคร้าบบ " ไม่ทันไรลุงแปลกหน้าก็เข้าาคุยด้วย ให้เดาล่ะก็เป็นอัลฟ่าเเน่นอน
จริงสิ..ผมคงลืมเล่าอะไรให้ฟังหลังจากี่วีรบุรุษหญิงโอเมก้าได้ถูกปลงพระชนม์ได้มีสารมาจากโบสถ์ที่พวกเราเคยไปพึ่งพากัน มันเป็นเรื่องที่อธิบายยากเเต่ทุกคนในหมู่บ้านในซอยน่ะมีพลังเวทย์ส่วนตัวอยู่เเละมันจะสืบต่อไปยังรุ่นลูกหลานด้วย ส่วนตัวผมมีพลังในการมองภายในใจเเละเพศ ส่วนNicoloมีพลังในการทำนายเเต่พอเวลาหงุดหงิดทีไรไม่ได้เรื่องทุกที ส่วนMistico มีพลังในการทำลายถึงเเม้จะเป็นโอเมก้าเเต่เค้าเนี่ยล่ะเเมนสุดในกลุ่ม
"ไม่ทราบว่ทำงานเเลกที่พักได้ไหมครับ" Misticoเดินไปตรงหน้าตาลุงแปลกหน้า
"อ้าวหนุ่มๆเป็นนักเดินทางสินะจ้ะ มาๆมีที่พักครบจ้ะเป็นโรงเเรมนะจ้ะ" ลุงเเกยิ้มเป็นเชิงว่าชักชวน เเต่คงเรียกลุงไม่ได้คงต้องเจ้เเล้วสิ เจ้เเกมองบนก่อนบิดตัวไปมา ผมมองพวกผมก่อนคิดว่าพวกผมหน้าตาดีสำหรับเจ้เเกเหรอว่ะ?
"ข้าทำนายได้...อุ้บ" ผมอุดปากNicoloเอาไว้
"ฉันรู้เเล้วหุบปากเลย"
"พวกผมขอทำงานด้วยนะเจ้" Misticoยิ้มเฝื่อนๆก่อนทำหน้าออดอ้อนใส่เจ้เขา
"เชิญจ้า ตามมาๆ เเหม่..วันนี้ดวงดีอะไรของฉันนะได้พนักงานหล่อๆตั้งสามคนเเหนะ มาดามเขินคะ" ระหว่างทางเดินไปโรงเเรมเจ้เค้าเจ้ก็ร่ายยาวมาเป็นบสวดเลยทีเดียวดูท่าว่าวันนี้จะดวงดีอย่างเจ้เค้าว่าไว้
"อ้ากก ผมฉันๆ" Nicolo ดิ้นไม่หยุดราวกับปลาที่โดนตกเบ็ดขึ้นมา
"โห้ยๆ เล่นไรอ่ะ" Mistico วิ่งไปช่วยNicoloสุดเเรงจนผมี่ติดอยู่ก็หลุดออก
ผมเดินไปหาทั้งสองฝ่าย
"พร้อมยัง" ผมถาม
" พร้อม..เดี๋ยวๆๆ พวกนายลืมไรเปล่า" Misticoกล่าวอย่างงุนงง
"ไรอ่ะ ยาคุมก็อยู่นะ เสื้อผ้าก็นี่..เอ๋..เเล้วไรว่ะMistico"
"อ่อ..สเปรย์ฉีดกลบเกลื่อนฮอร์โมนไง"ผมกล่าวก่อนหยิบขวดสีชมพูออกมาโชว์เเต่ละคนทำให้เเต่ละคนำปากเหวอกันใหญ่
"เออๆ ฉีดสักนิดก่อนไปข้างนอกเหอะ" พวกเราสามคนหยิบขวดสีชมพูมาฉีดพร้อมกัน ก่อนเดินทางผมมองกลับมายังสถานที่ที่เติบโตมาจนอายุ18ปี ภาพใบหน้าของป้าJolandaที่ยิ้มเเต่น้ำตายังไหลยังคงอยู่ตรงหน้า ผมก้าวเท้าเดินต่อไปโดยไม่หันหลักลับ
เมื่อออกมาจนสุดปากซอยข้างนอกดูเอะอะเอามากๆเเสงเเดดจ้าๆส่องลงมาจนNicoloสะดุ้ง ก็นะ..ในตรอกในซอกไม่ค่อยมีเเดดร้อนๆเ่าไรนิน่าผมก็ตกใจกับบรรยากาศคนี่หนาเเน่นเอามากๆยู่เหมือนกันพวกเราสามคนค่อยๆเเอบเดินออกมาจากซอกเพื่อไม่ให้ใครเค้าเห็น พอเดินไปตามางหินปูนสีน้ำตาลเเล้วก็เริ่มรู้สึกเหนื่อยเหมือนกันมันเป็นทางที่ไกลเเละทอดยาวไปไกลเอามากๆ
"เหนื่อจังว่ะ วันนี้ไปหาที่พักที่ไหนดี" เพื่อนสองคนของผมทำหน้าอิดโรย
"นั้นสิ " ผมทำหน้ามุ่ย
"หางานทำอยู่รึเปล่าคร้าบบ " ไม่ทันไรลุงแปลกหน้าก็เข้าาคุยด้วย ให้เดาล่ะก็เป็นอัลฟ่าเเน่นอน
จริงสิ..ผมคงลืมเล่าอะไรให้ฟังหลังจากี่วีรบุรุษหญิงโอเมก้าได้ถูกปลงพระชนม์ได้มีสารมาจากโบสถ์ที่พวกเราเคยไปพึ่งพากัน มันเป็นเรื่องที่อธิบายยากเเต่ทุกคนในหมู่บ้านในซอยน่ะมีพลังเวทย์ส่วนตัวอยู่เเละมันจะสืบต่อไปยังรุ่นลูกหลานด้วย ส่วนตัวผมมีพลังในการมองภายในใจเเละเพศ ส่วนNicoloมีพลังในการทำนายเเต่พอเวลาหงุดหงิดทีไรไม่ได้เรื่องทุกที ส่วนMistico มีพลังในการทำลายถึงเเม้จะเป็นโอเมก้าเเต่เค้าเนี่ยล่ะเเมนสุดในกลุ่ม
"ไม่ทราบว่ทำงานเเลกที่พักได้ไหมครับ" Misticoเดินไปตรงหน้าตาลุงแปลกหน้า
"อ้าวหนุ่มๆเป็นนักเดินทางสินะจ้ะ มาๆมีที่พักครบจ้ะเป็นโรงเเรมนะจ้ะ" ลุงเเกยิ้มเป็นเชิงว่าชักชวน เเต่คงเรียกลุงไม่ได้คงต้องเจ้เเล้วสิ เจ้เเกมองบนก่อนบิดตัวไปมา ผมมองพวกผมก่อนคิดว่าพวกผมหน้าตาดีสำหรับเจ้เเกเหรอว่ะ?
"ข้าทำนายได้...อุ้บ" ผมอุดปากNicoloเอาไว้
"ฉันรู้เเล้วหุบปากเลย"
"พวกผมขอทำงานด้วยนะเจ้" Misticoยิ้มเฝื่อนๆก่อนทำหน้าออดอ้อนใส่เจ้เขา
"เชิญจ้า ตามมาๆ เเหม่..วันนี้ดวงดีอะไรของฉันนะได้พนักงานหล่อๆตั้งสามคนเเหนะ มาดามเขินคะ" ระหว่างทางเดินไปโรงเเรมเจ้เค้าเจ้ก็ร่ายยาวมาเป็นบสวดเลยทีเดียวดูท่าว่าวันนี้จะดวงดีอย่างเจ้เค้าว่าไว้
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ