Missions love ภารกิจรักขโมยหัวใจนายรุ่นพี่สุดเลิ้ฟ
เขียนโดย marinajy
วันที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2560 เวลา 15.45 น.
แก้ไขเมื่อ 2 มีนาคม พ.ศ. 2560 17.19 น. โดย เจ้าของนิยาย
6) ไม่... และจะทำไม!!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความและนี่ก้อเหลืออีก2วัน เฮ้อ...ไม่อยากให้วันที่แสนมีความสุขนี้หมดไปเลย ฉันกับพี่เวย์สนิทกันมากขึ้น ฉันเคยได้ยินมาว่ารักแท้แพ้ใกล้ชิด ยังไม่อยากกลับตอนนี้เลย งืออออ ไม่เป็นไร ถึงยังไงเราก้อสนิทกันมากกว่าเดิมมาครึ่งหลอด เมื่อไหร่มันจะเต็มซักที
คาร่า:เฮ้ยแก ฉันไม่อยากกลับเลยว่ะ อีก2วันเองว่ะ 5555+
ไอร่า:ใช่แกๆ ฉันอยากอยู่ต่ออ่ะ
ลิลี:ไม่เอาอ่ะแก ยังไงก้อต้องกลับไปเรียนนะ
ไอริน:แหม ไอเด็กเรียนเอ๋ย
เวย์: ไอริน พี่ขอคุยด้วยหน่อยสิ
ไอริน:อ่อ ได้ค่ะ
แล้วก้อมีเสียงแซวตามมาจากด้านหลัง
ไอริน:พี่เวย์มีเรื่องอะไรจะคุยกับฉันหรอคะ
เวย์:คือ พี่...คือ...
ไอริน:คืออะไรหรอคะ
เวย์:อ่อ พี่จะบอกว่าขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่มาเที่ยวกันในทริปนี้อ่ะ 555+
อ้าววว นึกว่าจะมีไรซะอีก ให้ลุ้นตั้งนาน
ไอริน:ไม่เป็นไรค่ะ ไอรินทำเพื่อทุกคนอยู่แล้ว
เวย์:งั้น..พี่ไปก่อนนะ
ไอริน:เดี๋ยวค่ะ พี่เวย์
หยุดชะงัก...
เวย์:มีไรหรอ
ไอริน:เอ่อ....คือ....หนู......ชอบ....
และแล้วก้อมีตัวกขค.มาทำลายความตั้งใจที่จะบอกความในใจซะงั้น
โรส: เวย์คะ มาทำอะไรอยู่ตรงนี้คะทุกคนเขาตามหาเวย์อยู่นะ
ยัยนี้ยังหันมาจิกฉันอีก หึ๊ยย อย่าให้อยู่กันสองคนนะ จะต่อยให้ฟันร่วงเลย
เวย์:ฉันมีเรื่องต้องคุยกับน้องเขานิดหน่อบอ่ะ แล้วเมื่อกี้ไอรินจะบอกอะไรพี่หรอ
ไอริน: อ่อ จะบอกว่า หนูชอบที่มาเที่ยวในทริปนี้อ่ะค่ะ ชอบมากๆ
โรส: ไปเถอะค่ะเวย์ เรื่องแค่นี้ทำไมต้องอ้ำอึ้งด้วย
ฉันอยากจะฆ่าแก ยัยโรส
ผ่านไป2วัน..... (เร็วเนอะ 555+)
วันนี้แหละที่เราต้องกลับบ้าน เราเช็คเอ้าท์และบินกลับกรุงเทพฯ ตอนเที่ยงอิอิ
ไอริน:เดี๋ยวฉันไปห้องน้ำก่อนนะ
ลิลี:เครๆ
พอมาถึงห้องน้ำฉันก้อเจอกับสิ่งที่ฉันเกลียดที่สุด และฉันกำลังจะเดินออกไปจากห้องน้ำ เสียเวลาเข้าห้องน้ำอันอื่น ดีกว่าเข้าห้องน้ำเดียวกับแกนะ ยัยโรส
โรส: เดี๋ยวสิ ฉันมีอะไรจะพูดกับเธอ
ไอริน: มีไรหรอคะ
ที่จริงก้อไม่อยากพูดคะหรอก แต่ต้องนางเอกไว้ก่อน 555+
โรส:ฉันรู้นะ ว่าเธออ่ะ ชอบเวย์แล้วเธอก้ออ่อยเวย์ แล้วก้อจีบเวย์อยู่ รู้ไว้ซะนะ ว่าเวย์เค้ามีเจ้าของแล้ว นั่นก้อคือฉัน
ไม่ไหวแล้วโว้ยย
ไอริน: พี่ก้อไม่ได้ต่างจากฉันหรอก พี่ก้อวิ่งไล่ตามพี่เวย์หนิ รู้ว่าเขาไม่ชอบ ก้อยังจะตามพี่เวย์อีก อย่างนี้เขาเรียกว่าไม่อ่อยหรอคะ ได้ข่าวว่าตามติดพี่เวย์ตั้งแต่ตอนเปิดเทอม แล้วตอนนี้ก้อยังไม่โดนสนใจยัยดี หึ อย่างเงี่ย เขาเรียกว่าอะไรน้าๆๆๆๆ อ่อรู้แล้ว หน้าด้านไงล่ะคะ
โรส:หนิเธอกล้าว่าฉันงั้นหรอ!!!
ยัยโรสยกมือเหมือนกำลังจะตบฉัน หึ ฝันไปเถอะ
ไอริน:มาสิ ถ้าจะเธอจะตบฉันต่อยจิงๆด้วย
ยัยโรสหยุดชะงัก แล้วต่อด้วย
โรส:อย่ามายุ่งกับเวย์ของฉันอีก แล้วอย่าหาว่าฉันไม่เตือน
ไอริน: ไม่..แล้วจะทำไม!!
โรส:งั้นเธอก้อซวยซะแล้ว ไม่มีใครที่มีเรื่องกับคุณหนูโรสแล้วรอดซักคน
ไอริน: แล้วเธอคิดว่าฉันกลัวรึไง คิดว่าตัวเองใหญ่หรอ เหอะ คิดผิดแล้วล่ะ ฉันน่ะ คุณหนู รินลณี อยู่วิทยา ลูกสาวคนเดียวของเจ้าของห้างที่ใหญ่และรวยที่สุดของประเทศไทย เป็นทายาศคนเดียวของตะกูลอยู่วิทยา ใครใหญ่กว่ากัน ก้อคิดเอาเองนะ
ฉันหันไปยิ้มมุมปากและมองด้วยหางตาล่ะฉันก้อออกจากห้องน้ำไป ไม่ชงไม่ฉี่แล้วโว้ยยยย
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ