My First Love รักแรกของยัยใจร้อนกับคนซื่อบื้อ

                 เฮ้อออออ น่าเบื่อซะจริงเรียนอะไรเนี่ยไม่เข้าใจเลย ฉันคิดแล้วพลางมองออกไปนอกหน้าต่าง "น้ำตา ลองออกมาทำโจทย์ขอนี้ซิ" ครูนภาพูดแล้วเรียกให้ฉันออกไปหน้าห้องทำเอาฉันตกใจไม่น้อยทีเดียวเพราะครูนภาไม่ค่อยเรียกฉันออกไปบ่อยเท่าไหร่ และที่สำคัญ...ฉันไม่เข้าใจอะไรเลยย "เอ่อ..."ครูนภาถึงกับถอนหายใจอย่างหนัก ทำไมล่ะ ก็คนมันไม่เข้าใจนี่นา T^TTTT "น้ำตา ตั้งใจเรียนกว่านี้หน่อยสิ อีกเดือนเดียวก็สอบแล้วนะ เดี๋ยวก็สอบตกหรอก"ครูนภาเตือนฉันด้วยความหวังดีแล้วให้ฉันกลับไปนั่งที่่ได้ ทำไงได้ล่ะก็มันไม่เข้าใจนี่นา   ออ!โทดทีๆ ลืมแนะนำตัวเอง ฉันชื่อ น้ำตา เรียนอยู่ที่โรงเรียนแห่งนึงในเชียงใหม่ ตอนนี้อยู่ ม.5 แล้วครอบครัวฉันจนเลยไม่ได้เรียนพิเศษที่ไหนแต่ก็เพราะงั้นละนะถึงไม่เข้าใจอะไรเลย แล้วอีกเดือนก็จะสอบแล้วด้วย ขอร้องไห้แปป "วันนี้พอแค่นี้ก่อนละกันเนอะ" ครูนภากล่าวแล้วเดินออกจากห้องเรียนไป ห่ะ?เลิกเรียนแล้วเหรอ เร็วเหมือนกันนี่ ขณะที่ฉันกำลังจะลุกออกจากที่นั่ง ครูนภาก็เดินกลับเข้ามา "ครูเกือบลืมบอกแน่ะ พรุ่งนี้จะมีนักเรียนมาใหม่นะ ทำตัวดีๆหน่อยล่ะ" หลังจากครูนภาเดินออกไป จากห้องที่เคยสงบก็ดังขึ้นมาทันทีทันใด"แกๆ แกว่าคนที่มาใหม่นี่ผู้หญิง ผู้ชาย?ถ้าผู้ชายหล่ออ่ะฉันจองนะเว้ย!" ส้มเพื่อนรักฉันพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงที่ถึงขั้นเกือบตะโกนแล้ว "เออๆ แกเอาไปเถอะแฟนฉันไม่คิดจะมีอยู่แล้ว เรียนอยู่อย่ามีเลยเดี๋ยวมีปัญหา" "เหรออออออออ" ส้มตอบฉันมาด้วยน้ำเสียงที่คงอยากจะกินเท้าฉันมาก"เออ ไม่เอาก็ไม่เอาดิไปละ มีงานพิเศษ" ฉันตอบส้มไปพร้อมกับน้ำเสียงที่สุดจะทน "จ้าๆ บาย"
3 ชั่วโมงต่อมา
เหนื่อยจังเลยยยยย เปลี่ยนงานดีกว่ามั้ยเนี่ย ทำงานตั้งสามชั่วโมงได้ตังนิดเดียวเอง คิดแล้วอารมณ์เสีย! "อุ่ยตาย" ฉันเผลออุมานออกมาหลังจากเดินไปชนคนๆนึงเข้าหน้าสถานีรถไฟเขาเป็นคนที่หน้าตาดี และมีรูปร่างที่สูง แต่ฉันไม่สนหรอก เสป็กฉันไม่ใช่หล่อแต่จริงใจเคยได้ยินมาว่าหล่อแล้วเจ้าชู่ "ขอโทษค่ะ" "ไม่เป็นไรครับ" เขาตอบมาพร้อมยิ้มให้ เสียงเขาไพเราะ ดีนี่... เห้ย! เดี๋ยวๆ อย่าไปหลงเสน่ห์ผู้ชาย เดี๋ยวโดนหลอกไปข่มขืน เอ็ะ เค้าทำโทรศัพย์ตกไว้นี่แล้วเค้าไปไหนแล้วเนี่ย หืม?หน้าหลักถ่ายรูปกับสาวคนนึงอยู่นี่ คงจะมีแฟนแล้ว แต่ไอ้สถานที่ข้าง หลังมันที่ไหนน้าา คุ้นมากเลย... นึกไม่ออกแหะ -w-" ค่อยโทรไปหาครอบครัวเค้าพรุ่งนี้ละกัน(เค้าคงเมมไว้ให้รู้ง่ายๆนะ) กลับบ้านไปนอนดีกว่า คิดไปปวดสมองเปล่า