ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

-

เขียนโดย jobbychicken2310

วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 12.24 น.

  20 ตอน
  0 วิจารณ์
  21.28K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม พ.ศ. 2560 18.09 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

8) ความสุขของบิดามารดา

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

       เวลาตี 3 จันทราและราชาได้ตื่นขึ้นมาแต่งตัวเพื่อเตรียมใส่บาตร จากนั้นนางจึงจัดการหุงข้าวและทำอาหารเพื่อใส่บาตรในเวลาตี 5 อาหารที่นางนำไปใส่บาตรมีน้ำพริกอ่อง ข้าวเหนียว หมูปิ้ง น้ำและนมโค เวลาตี 4 ครึ่งนางจึงขึ้นไปปลุกลูกๆและน้องเพื่อมาใส่บาตร เวลาตี 5 จันทราและครอบครัวได้ใส่บาตรให้แก่พระภิกษุสงฆ์ จากนั้นนางและครอบครัวจึงพากันไปอาบน้ำแต่งตัว พอทำธุระส่วนตัวเสร็จนางและครอบครัวก็พากันลงมารับประทานอาหาร ซึ่งประกอบด้วยน้ำพริกอ่อง แกงเลียง แกงจืดเต้าหู้หมูสับและข้าวผัดผัก 3 สี จากนั้นทุกคนก็ได้ทำภารกิจของตัวเอง โดยเหมยฟาง สินไซและมิเชลได้ดูในส่วนของไก่ที่ตนเลี้ยงไว้ 3 พี่น้องก็พูดคุยกับสามีและภรรยาของตันเอง โดยจันทราก็ได้พูดคุยกับน้องเขยและน้องสะไภ้ถึงชีวิตและความเป็นอยู่ ราชาก็พูดถึงความอยู่ดีมีสุขของน้องๆ ราชาก็พูดกับจันทราว่า"ถ้าสุริยันกับภารตะอยู่ด้วย เขาคงจะดีใจมากที่เห็นแม่เขาดีกับพ่อของเขาแล้ว เอ่อ คุณได้ไปดูแลห้องพระบ้างหรือเปล่า ดูแลพระแม่เจ้ากับครอบครัวของท่านดีๆล่ะ ผมรู้ว่าคุณผูกพันกับพระแม่เจ้ามาก เพราะผู้หญิงส่วนในที่ผมเห็นในอินเดียมักจะฟ้อนรำหรือสวดมนต์บูชาพระแม่เจ้าเป็นส่วนใหญ่ เนื่องจากพระแม่เจ้าเป็นที่ยึดเหนี่ยวจิตใจของผู้หญิง เพราะผู้หญิงมักจะขอบุตร ถ้าใครเกี่ยวข้องกับไสยศาสตร์มนต์ดำหรือประพฤติตนไม่ดี พระแม่เจ้าละทิ้งไม่ว่าอย่างใดก็ตาม คุณเปรียบเสมือนพระแม่เจ้าที่อวตารลงมากำจัดคนชั่ว คุณมีอะไรหลายอย่างที่เหมือนพระแม่เจ้า ผมรู้ว่าคุณเป็นคนใจดีน่ะ แต่คุณก็มีความดุดัน เด็ดขาด รักษาระเบียบวินัย ผมเห็นผู้หญิงคนอื่นที่เข้ามายุ่งกับสามีของคุณก็มักจะกลัวคุณจนหนีออกไปในที่สุด ถึงผมจะเป็นผู้ชายหัวอ่อน แต่ผมก็รักคุณด้วยใจจริง ถึงผมจะไม่ได้ช่วยคุณดูแลลูก แต่ลูกเขาก็รู้ว่าผมเป็นพ่อ คุณไม่คิดถึงลูกชายคนโตที่อยู่อังวะบ้างเลยหรือ"จันทราจึงพูดกลับไปว่า"จริงของคุณ ถ้าลูกมาเห็นเรา 2 คนคุยกันดีๆเขาคงมีความสุขมากๆเลยนะ คุณชอบบอกว่าฉันเหมือนพระแม่เจ้า ระวังพระแม่เจ้ามาเข้าฝันคุณก็แล้วกันนะ คิดถึงลูกสิ มีแม่คนไหนบ้างล่ะที่ไม่รักลูก ก็จริงของไอเจ้าภารตะนะว่า คุณเป็นคนหัวอ่อน วันนั้นที่ฉันลงโทษคุณ คุณแทบจะไม่กล้าเข้าใกล้ฉันเลยเสียด้วยซ้ำ คุณสลดลงไปด้วยความกลัว จนทำให้ฉันคิดว่าฉันใจร้ายกับคุณเกินไป ซางหม่องเป็นไงบ้างล่ะ คุยถูกคอคุณดีไหม"ราชาจึงตอบว่า"ดีแล้วที่คิดถึงลูก ซางหม่องเขาก็คุยถูกคอดี ไม่ว่าจะยังไงผมก็จะรักคุณตลอดไป ซางหม่องเคยบอกผมว่าคุณเป็นคนที่ค่อนข้างดุ เขาบอกว่าคุณเป็นคนไม่ค่อยตลก ผมก็เข้าใจนะที่คุณไม่ค่อยตลก เพราะคุณเกิดในช่วงที่เกิดศึกสงคราม คุณก็คงจะเสียใจไม่น้อย เพราะว่าพ่อของคุณถูกทหารอังกฤษสังหารในสงคราม ผมรู้สึกว่าคุณเป็นแม่ที่ความเป็นผู้นำและผ่านอะไรมาเยอะอยู่พอสมควร มิชิโอะกับอับดุลเขาก็ได้ใช้ชีวิตของเขาอย่างอิสระแล้วล่ะ ลูกเขาเอาตัวรอดได้โดยไม่ต้องมีคุณพ่อช่วยเลี้ยง"ต่อมาเป็นการสนทนาระหว่างซางหม่องกับชเวศิยา"ตั้งแต่คุณมาอยู่ที่นี่ พี่จันทราเขาใจดีไหม ม่านแก้วเป็นยังไงบ้าง ผมรู้ว่าผมไม่กล้านอกใจคุณหรอก คุณก็มีอะไรเหมือนพี่จันทราหลายอย่างเลยนะ ผมก็รักคุณแหละ ถ้าผมทำอย่างนั้นคุณกับพี่จันทราดุผมแย่เลย"ชเวศิยาจึงค้อนใส่ซางหม่อง 1 ทีแล้วพูดว่า"ฉันอยู่ที่นี่ก็สบาย พี่จันทราเขาเป็นคนใจดี เขาพาฉันไปเล่นกับไก่ที่เขาเลี้ยงทุกวันเลย ม่านแก้วเรียนอยู่ป.1 แล้วค่ะ คุณกล้าพูดหรือว่าฉันเหมือนพี่จันทรา พี่เขาก็เป็นคนมีเมตตาและชอบทำบุญหรือสวดมนต์ไหว้พระ ดิฉันอยากทำแบบพี่จันทราจังเลย อิจฉาที่เขาได้ไปทำบุญบ่อยๆ คุณเหมือนพี่ราชาหลายอย่างเลย จะให้พูดไหมล่ะว่า เป็นคนตลก หัวอ่อน กลัวเมียและพี่สาว ไม่ค่อยดูแลลูกเลย แถมทะลึ่งทะเล้นอีกด้วย ถ้าฉันเป็นพี่จันทราก็คงตบและฟาดคุณด้วยไม้เรียวไปนานแล้ว"ซางหม่องจึงพูดว่า"ผมรู้ว่าคุณคิดะไรอยู่ ผมคงต้องพูดแบบพี่ราชาแล้วล่ะ ถึงผมจะเป็นคนหัวอ่อน ตลก กลัวเมียและพี่สาว ทะลึ่งทะเล้น แต่ผมก็รักคุณหมดใจเลยล่ะ คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอก คุณจะตบตีผมยังไงก็ได้ คุณไปได้ความดุมาจากพี่จันทราใช่ไหม มิน่าล่ะผมถึงกลัวคุณยังกับวัวกลัวเสือยังไงก็ไม่รู้ ผมรักคุณนะ วันก่อนที่ผมจะมีคุณ ผมสงสารพี่ราชามาก เพราะเขาโดนพี่จันทราทั้งตบทั้งด่าและเฆี่ยนด้วยไม้เรียว"ชเวศิยาถามว่า"พี่ราชาทำอะไรผิด"ซางหม่องตอบว่า"วันนั้นพี่ราชาไปมีผู้หญิงคนอื่น ถ้าผมไม่พาหลานลงมาด้วย พี่จันทราเค้าคงฆ่าพี่ราชาไปแล้วล่ะ"ชเวศิยาพูดว่า"ถ้าคุณนอกใจดิฉันนะ ดิฉันจะทำแบบพี่จันทราและหนักกว่าด้วย คนมันทำผิดก็สมควรโดนน่ะ ถึงอย่างนั้นฉันก็รักคุณอยู่ดี ดิฉันไม่กล้านอกใจคุณหรอก เดี๋ยวพี่จันทราจะโกรธเอา"ต่อมาก็เป็นคู่สนทนาของเมี๊ยะพยากับอลองพยาคยี"เมี๊ยะพยา ผมรู้นะว่าคุณเป็นคนยังไง อย่าเอาแต่ใจเกินไปนะ เดี๋ยวจะไม่มีคนเข้าใกล้ ดูอย่างพี่สาวคุณสิ ถึงเขาจะดุหรือโหดยังไง แต่เขาก็รักครอบครัวนะ ถ้ารู้ว่าลูกคนไหนชอบอะไรเขาก็จะส่งเสริมไปทางนั้น ก็จริงของพี่ราชากับพี่ซางหม่องเขานะ ถึงผมจะเป็นคนที่หัวอ่อน ไม่ได้ดั่งใจคุณ ขี้เล่น ชอบคุยกับผู้หญิงคนอื่น แต่ผมก็รักคุณสุดหัวใจเลยนะ"เมี๊ยะพยาจึงพูดว่า"ค่ะ ดิฉันเชื่อว่าคุณไม่กล้านอกใจดิฉันหรอก ถ้าคุณนอกใจดิฉันก็ทำแบบพี่สาวของดิฉันล่ะค่ะ ดิฉันก็รักคุณเช่นกันค่ะ"เหมยฟางได้ขึ้นมาบอกจันทราว่า"พี่ดราก้อนเขาอยากเลี้ยงไก่ เลี้ยงเพื่อการอาหาร โดยเก็บไข่มันมากินค่ะ หนูถามแล้วว่าอยากเลี้ยงเพื่อความสวยงามหรือเปล่า พี่เขาบอกว่าไม่อยาก เพราะว่าที่อังวะไม่ค่อยมีไข่กินค่ะ"จันทราจึงให้เหมยฟางเรียกสุริยันให้มาหาแล้วพูดว่า"ไปซื้อไก่ไข่และอุปกรณ์ในเลี้ยงไก่ด้วยจ่ะ เอาเงินที่เหมยฟางนะ"สุริยันตอบว่า"ครับ"จากนั้นสุริยันจึงไปซื้อพันธุ์ไก่ที่ฟาร์มในจังหวัดและไปส่งที่บ้านของดราก้อนที่อังวะ ดราก้อนจึงบอกกับสุริยันว่า"ฝากขอบคุณแม่กับเหมยฟางด้วย พี่จะได้ไม่ต้องซื้อไข่จากนอกบ้านเข้ามากินและเราก็ได้ขายไข่เป็นอาชีพด้วย ถ้าพี่มีปัญหาอะไร พี่จะฝากให้เหมยฟางไปบอกทางนั้น"สุริยันจึงตอบว่า"ครับผม"จากนั้นสุริยันก็ลาพี่ชายกลับบ้านที่เชียงใหม่ พอถึงบ้านเหมยฟางจึงถามว่า"พี่ดราก้อนเขาได้เลี้ยงไก่หรือเปล่า"สุริยันตอบว่า"พี่เขาได้เลี้ยงไก่แล้วครับ"เหมยฟางจึงพูดว่า"ขอบคุณค่ะ พี่"

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา