ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น
เขียนโดย jobbychicken2310
วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 12.24 น.
แก้ไขเมื่อ 10 มีนาคม พ.ศ. 2560 18.09 น. โดย เจ้าของนิยาย
14) ความห่วงใย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันที่ 1 กันยายน แหม่มโรสแมรี่ได้กลับสู่ประเทศอังกฤษ ดราก้อนจึงบอกภรรยาว่า"ผมจะพาคุณกับลูกไปอยู่ที่เชียงใหม่ เพราะแม่ท่านเสียชีวิตไปแล้ว น้องๆคงไม่สามารถดูแลตัวเองได้"มิยาชิพูดว่า"ดีเลยค่ะ ฉันก็อยากไปอยู่กับน้องๆของคุณเหมือนกัน จะได้ไปหาคุณแม่ท่านที่ห้องพระบ่อยๆ ฉันคิดถึงแม่เหมือนกัน จากนั้นดราก้อนกับภรรยาและบุตรชายก็ได้จัดเสื้อผ้าแล้วออกเดินทางไปเชียงใหม่ พอถึงเชียงใหม่เขาก็ได้ไปทักทายน้องๆทุกคน บุคคลทั้ง 3 จึงไปสวัสดีซางหม่องกับเมี๊ยะพยา ดราก้อนเกิดเอ็นดูม่านแก้วกับเชียงรุ้ง จึงพาน้องทั้ง 2 ไปเล่นนอกบ้าน โดยปล่อยให้มิยาชิกับยูกิได้ทำความรู้จักกับบุคคลทั้ง 4 ม่านแก้วกับเชียงรุ้งอยากเล่นกับสัตว์เฝ้าบ้าน 4 ตัว ดราก้อนจึงไปอุ้มเจ้าดอกหมากกับเจ้าดองกี้มาให้ม่านแก้วกับเชียงรุ้งเล่น เด็กทั้ง 2 เกิดถูกชะตากับพวกมัน จึงเล่นกับพวกมันอย่างสนุกสนาน ดราก้อนจึงพาเด็กทั้ง 2 เข้าไปหาบิดามารดาในบ้าน ซึ่งบิดาและมารดาของเด็กทั้ง 2 กำลังคุยกับหลานสะไภ้และเหลนอยู่ ม่านแก้วและเชียงรุ้งจึงพูดขึ้นว่า"พ่อครับ/แม่คะ"ซางหม่องและเมี๊ยะพยาจึงจบการสนทนากับมิยาชิและยูกิ จากนั้นเขาทั้ง 2 จึงถามลูกของตนว่า"ลูกเป็นอย่างไรบ้าง เล่นกับ 2 ตัวนั้นก็ระวังหน่อยนะ พวกมันดุยังกับเสือ ระวังมันจิกกัดก็แล้วกัน พ่อกับแม่ก็ไม่ว่าอะไรหรอกนะ ถ้าจะเล่นก็เล่นได้ แต่ต้องรู้จักระวัง"เด็กทั้ง 2 จึงตอบบิดามารดาว่า"ครับพ่อ/ค่ะแม่"จากนั้นดราก้อนจึงพาภรรยาและบุตรชายไปอาบน้ำแต่งตัว จากนั้นเขาจึงพาทุกคนเข้าห้องพระเพื่อสวดมนต์และทำความเคารพรูปของบิดามารดาผู้ล่วงลับ จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายกันเข้าไปนอนยังห้องของตน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ