ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

          ในยามเช้าดราก้อนได้ตื่นขึ้นมาทำอาหาร จากนั้นเขาและภรรยากับบุตรชายได้นำอาหารเหล่านั้นไปใส่บาตรและอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้กับมารดาผู้ล่วงลับ พอใส่บาตรเสร็จเขาจึงพามิยาชิและยูกิไปดูวิถีชีวิตของคนพม่า ซึ่งเป็นเชื้อชาติเดียวกันกับมารดาของตน แต่มารดานั้นมีเชื้อสายอังกฤษอยู่กึ่งนึง ทำให้มารดาสามารใช้ชีวิตในอินเดียรอดได้ เพราะท่านสามารถพูดภาษาอังกฤษได้ จากนั้นดราก้อนและลูกเมียก็กลับบ้าน พอถึงบ้านเขาก็ถามสารทุกข์สุขดิบของน้องสาวคนสุดท้องของจัทรา พอพูดคุยกันหอมปากหอมคอเสร็จแล้วก็พากันรับประทานอาหารเช้า หลังจากที่รับประทานอาหารเช้าเสร็จ พวกเขาจึงไปอาบน้ำแต่งตัว มิยาชิพูดว่า"ดิฉันอยากไปกราบคุณแม่จันทราจังเลย ดิฉันคิดถึงคุณแม่ค่ะ คุณแม่ท่านเป็นคนดี ท่านไม่น่าเสียชีวิตเลยค่ะ ถ้าแลกชีวิตได้ ดิฉันยอมตายแทนท่านค่ะ น้องกับลูกที่เหลือคงเคว้งคว้างน่าดูเลยค่ะ แหม่มโรสแมรี่ได้ชื่อว่าเป็นยายก็จริง ก็คงจะเลี้ยงได้ไม่ดีเท่ากับแม่ของพวกเขาหรอก เพราะว่าคุณแม่ท่านก็เลี้ยงคุณและน้องๆมาตั้งแต่เด็ก เด็กๆเขาไม่เคยเห็นหน้าคุณยายมาก่อน เขาจะสามารถทำให้หลานประทับใจได้เท่ากับแม่ของพวกเขาได้หรือเปล่า"ดราก้อนจึงปลอบใจภรรยาว่า"เดี๋ยวพวกเราค่อยไปกันช่วงบ่าย ชีวิตของคนเรามันไม่แน่นอนหรอก คุณว่าไปว่าคุณยายท่านอย่างนั้นสิ ก็จริงอยู่ว่าท่านไม่เคยเลี้ยงหลาน แต่ท่านอาจจะสอนอะไรดีๆให้หลานก็ได้นะ ผมเข้าใจนะว่าคุณก็รักแม่ท่านมาก ที่ท่านเสียชีวิต เพราะเป็นความดัน คนที่เป็นความดันมักมีสาเหตุส่วนใหญ่มาจากความเครียดและไม่ค่อยพักผ่อน แม่ท่านก็คอยแก้ปัญหาพวกเราอยู่ตลอด บางทีท่านก็โดนฝ่ายปกครองโรงเรียนเรียกเข้าคุยเรื่องน้องๆ ท่านก็รักลูกทุกคน ถึงท่านจะไม่ชอบเจ้าภารตะก็เถอะ คุณไม่เคยโดนท่านลงโทษก็เพราะว่าคุณเป็นคนดี ลูกบางคนอย่างกุ๊กไก่มักจะโดนท่านเฆี่ยนเป็นประจำ เพราะดื้อและแกล้งเพื่อนในห้องเรียน คุณต้องสอนยูกิว่าอย่าแกล้งเพื่อน เดี๋ยวจะโดนเฆี่ยนแบบคุณอากุ๊กไก่"ยูกิพูดว่า"ผมก็อยากไปกราบคุณย่าเหมือนกับครับ ผมไม่เคยโดนเฆี่ยนเลยครับ เพราะพ่อกับแม่สอนให้ผมเป็นคนดี ผมไม่อยากเป็นแบบคุณอาครับ ผมสงสารคุณอามารูโกะที่ต้องอยู่กัน 2 คนที่บ้านกับแม่บ้าน แต่คุณอาท่านโชคดีที่พูดภาษาพม่าได้ เลยทำให้ท่านพูดกับแม่บ้านรู้เรื่องครับ ผมรู้ว่าอะไรควรทำไม่ควรทำ ถ้าไปเชียงใหม่ผมจะได้ไปกราบทวดด้วยครับ"ทั้ง 3 คุยกันเสร็จ ดราก้อนจึงไปเก็บไข่ไก่มาจำนวนหนึ่ง ยูกิก็เข้าไปลาคุณอาและเข้าไปทักเจ้าแจ้กับเมียของมัน พวกเขาจึงเดินทางไปยังเชียงใหม่ ถึงบ้านจันทราที่เชียงใหม่ก็ทักทายมิเชลและเจ้า 4 ตัว พวกมันรู้ว่าดราก้อนเป็นคนรักสัตว์ ดราก้อนจึงเข้าไปทักทายน้องสาวและน้องเขย จากนั้นเขาจึงพาภรรยาและบุตรชายไปกราบแหม่มโรสแมรี่ แหม่มเกิดเอ็นดูภรรยาและบุตรของดราก้อน จึงทำให้เขารู้สึกดีใจมาก หลังจากที่พูดคุยกับแหม่มก็พากันไปหาซางหม่องผู้เป็นน้า ซางหม่องดีใจมากที่ได้เจอหลานจึงพูดว่า"สบายดีไหม แล้ว 2 คนนี้คือภรรยาและลูกของหลานหรือ น้าก็คิดถึงหลานเหมือนกัน น้ารู้สึกเสียใจที่แม่เธอเสียชีวิตไปแล้ว น้าเลยไม่ได้ต่อปากต่อคำกับแม่เขาอีกเลย น้าเลยเหงามากตั้งแต่แม่ท่านเสียชีวิต"ดราก้อนพูดว่า"สบายดีครับ ผมก็รู้สึกเศร้าเหมือนกันที่แม่ท่านเสียชีวิตไปแล้ว ผมรู้สึกผิดที่ไม่ค่อยได้มาหาแม่บ่อยๆเลยไม่รู้ว่าแม่ท่านใช้ชีวิตอย่างไร ใช่ครับ เขาทั้ง 2 เป็นภรรยากับบุตรชายของผมครับ"พูดคุยกันหอมปากหอมคอ ทั้ง 3 จึงเข้าไปที่ห้องพระเพื่อสวดมนต์และกราบมารดากับพ่อเลี้ยงที่เสียชีวิตไปแล้ว จากนั้นเขาทั้ง 3 จึงไปอาบน้ำแล้วนอน