ลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น

               ประภาศรีจึงพูดกับแหม่มโรสแมรี่ว่า"ดิฉันขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะแหม่ม ดิฉันก็เคยเจอเขาดอนเด็กๆ ตอนนั้นเขาเป็นเด็กที่น่ารักมาก ขอแสดงความเสียใจด้วยค่ะ"แหม่มโรสแมรี่จึงตอบเป็นภาษาไทยสำเนียงฝรั่งว่า"ดิฉันก็เสียใจค่ะ ลูกคนโตของดิฉันมาตายจาก ดิฉันก็ไม่รู้ว่าน้องๆและหลานของดิฉันจะใช้ชีวิตได้อย่างไรในเมื่อคุณแม่ของพวกเขาได้ลาจากโลกนี้ไปแล้ว ได้ข่าวคราวเกี่ยวกับจันทราก็ตอนที่เขาไปบวชชีที่อินเดีย ดิฉันเสียใจจริงๆค่ะ หัวอกของคนเป็นแม่นะ รู้ว่าลูกตาย ดิฉันก็คงทำใจค่ะ คุณประภาศรี"ประภาศรีจึงพูดว่า"สิงหะลูกชายของดิฉันก็อยู่กับเขาที่เชียงใหม่มาหลายวัน ก่อนที่เขาได้ส่งข้อความมาว่าลูกสาวคนโตของแหม่มตายแล้ว นี่แหม่มจะกลับอังกฤษเลยหรือว่าพักอยู่ที่เชียงใหม่ก่อนคะ"แหม่มจึงตอบเป็นภาษาอังกฤษได้ความว่า"ฉันจะอยู่ที่เชียงใหม่จนกว่าสถานการณ์จะเข้าที่ ดิฉันค่อยกลับอังกฤษในเดือนหน้า"จากนั้นประภาศรีและแหม่มโรสแมรี่ได้เรียกลูกและหลานทุกคนมาที่ห้องโถงแล้วประภาศรีก็พูดว่า"จันทราเขาตายไปแล้ว ดูแลกันดีๆนะ ฉันจะพาสิงหะกลับบ้านแล้วล่ะ"แหม่มก็พูดกับลูกหลานของตนว่า"แม่เขาตายไปแล้ว ซางหม่องดูแลลูกหลานแทนจันทราด้วยนะ เมี๊ยะพยาแม่ให้เลือกระหว่างไปอยู่กับแม่ที่อังกฤษหรือจะไปอยู่ที่อังวะ หลานคนไหนอาศัยอยู่ที่ไหนก็กลับไปอยู่ที่ๆหนูเคยอยู่เถิด"น้องและลูกหลานทึกคนรับทราบ จากนั้นประภาศรีจึงลาแหม่มและทึกคนแล้วพาสิงหะกลับบ้านที่กรุงเทพ ส่วนแหม่มก็นอนที่ห้องของจันทรา โดยเมี๊ยะพยากับสามีและลูกสาวไปนอนกับแหม่มด้วย ลูกหลานทุกคนก็พากันกลับไปยังที่อยู่อาศัยของตนเองโดยครอบครัวของดราก้อนได้กลับอังวะ ส่วนที่เหลือนั้นอยู่ที่เชียงใหม่ เวลาค่ำแหม่มโรสแมรี่ได้พาลูกหลานเข้าไปสวดมนต์ที่ห้องพระและพากันกราบรูปของจันทราและราชา"จากนั้นทุกคนก็แยกย้ายเข้าห้องนอน