Love story สะดุดรักยัยเลือดหวาน

     กุ๊ก~ กั๊ก กุ๊กกั๊ก

     ภายในห้องเก็บของมีแต่พวกเพอร์นิเจอร์และอุปกรณ์กีฬาเก่าๆกองกระจัดกระจายคนละทิศละทางบรรยากาศภายใน ค่อนข้างอับและมีฝุ่นเกาะเต็มไปหมด 

      "นี่! มาช่วยกันบ้าง สินายหน่ะ!!! "คนตัวเล็กเริ่มมีน้ำโหเล็กน้อย 

      " ... " ไม่มีเสียงตอบรับจากเลขหมายที่ท่านเรียก 55+

      "ฉันบอกหรอ..ว่า จะไม่ช่วย"คนสูงพูดออกมกวนๆ

       ไม่ไหวแล้วนะ >๐< กวนประสาทเกินน ถ้างั่นก็ช่วยขยับตัวทำอะไรบ้างสิย่ะ! อย่าให้คนสวยโมโห ได้มั้ย ค่ะ!

              เหมือนพึ่งสำนึกได้ หมอนั้นเดิน ไปยกพวกโต๊ะปิงปองเก่าๆ ออกไป เช็ดล้าง~ หึ ต้องให้บ่นถึงจะสำนึก ส่วนฉันคนสวย ก็ต้องเก็บของชิ้นเล็กชิ้นน้อย ไปไว้นอกห้องก่อน 

                         "นี่..ของคิดที่ว่าใช้ได้ เอากองไว้ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉัน จัดให้ " นายอึนยอนไม่ตอบแถมเมินฉันอีกตะหาก.. เกลียดหน้าตาตอนทำเหมือนไม่สนใจที่สุด!

         "รู้แล้ว..ทางฉันจะเสร็จหมดแล้ว หึ.."

         °~° จะบ้า ฉันมองไปที่ของเก่าๆที่นายนั้นเอาไปเช็ดมันถูกล้างและเช็ดจน เหมือนใหม่เกือบทั้งหมด..                   "ไง..ถ้ายังยืน บ่นอยู่ตรงนั้นวันนี้ก็ไม่เสร็จหรอกนะ" พูดเสร็จก็ทำท่ายกคิ้วหงิกๆ จะกวนไปถึงไหน (>[]< )

18:40~

     ฮายยย กว่าจะจะจัดห้องเก่าๆนี่เสร็จตอนนี้เหมือนห้องใหม่ๆห้องนึงเลยแหละฝีมือนาอึนเองคร่าา

แก๊ก ๆ กึ๊ก~

      ๐[]๐ เอ๋ เสียงมันคล้ายๆกับกลอนประตูเลยนะ . . .

      ไม่จริงมั้ยยย พลีสสส~  มีคนสวยอยู่ในนี้ไม่เห็นหรอคุณยาม โอ้ยยย แล้วไอ้คนที่น่าจะพึ่งพาได้ ก็ทำหน้านิ่งบอกอารมณ์ไม่ได้ แบบนั้นอีก ฮื่อออทำอะไรบ้างเส้

       "มีคนอยู่ในนี้>[]< ~ " ตะโกนเข้าไป

 คนสูงเอ่ยปากพูดบ้าง

  "เฮ้..หยุดโวกเวกโวยวาย ข้างๆหูฉันสักที " จะได้มีคนมาช่วยไงตาบื่อ..

       "ชะ ช่ว ย ๐×๐ อุปส์~ "ริมฝีปากแสบนุ่มของคนสูงประกบเข้าที่ริมฝีปากของร่างบางอย่างรวดเร็วจนตั้งตัวไม่ทัน 

       " อื้อออ ~\\~ " นุ่มจัง..ว้าย!ไม่ใช่ จูบแรกของฉ้าน~

 ตึก ตัก ตึก ตัก โคร่มม คล่ามมม 

       ตุบ ตุบ ฉันพยายามใช้แขนดันแผลงอกกว้างๆของอึนยอนออก แต่มันเหมือนกับตีกระสอบทรายยังไงยังงั่นคนตรงหน้าไม่สะทกสท้านอะไรเลย กับ แรงทุบของฉัน.

 ตาบ้าเอ้ยย>\\\\< พึ่งเคยใจเต้นขนาดนี้ แล้วเมื่อไหร่จะถอนจูบ เขินไปหมดแล้วว อึ้ยยย หายใจไม่ออก

       แฮ๊ก แฮ๊ก เสียงหอบหายใจของฉันดังออกมาหลังจากนายนั้นถอดจูบออก ยืนแทบไม่ไหวแล้ว~ ช่วยด้วย

       o\\\o เขิน ฉันไม่กล้ามองหน้าอึนยอนเลย

      " กว่าจะหุบปากได้.. " ร่างสูงเอ่ยขึ้น

      " กะ ก็ นาย อุ๊ปส์ O×o " 

       'อ้ะ อื้ ออ อื้อๆ พะ พอ อื้อ'

              ยิ่งพูดอึนยอนยิ่ง เพิ่มแรง จูบเข้าไปอีก จนนาอึนไม่สามารถปฏิเสธจูบของเขาได้เลย เป็นจูบที่ เร้าร้อนกว่า'ครั้งแรก' มันเกินจะต้านทานจริงๆสำหรับหญิงสาวตัวน้อยๆ 

        " อื้อ "  หายใจไม่ออก ตุบตุบตุบตุบ

        " อื้มม " ใจก็เหยุดเต้นแรงสักสักสิ >[]<

    พลั๊ะ~

ฉันพยายามรวบรวมแรงทั้งหมดพลักนายอึนยอนออก

       " ทีนี้เงียบได้แล้วนะ.. " ไอ้บ้าา ไอ้คนฉวยโอกาส~

       " อะ ไอ้.. >×< " ทันใดนั้น หมอนั้นก็ยื่นหน้ามาใกล้อีก

        อื้อออ เกือบปิดปากไม่ทัน มันเอาจริงฮื่ออ

 ใครก็ด้ายยยยย มาช่วยฉันด้วยย จะโดน ข่มขืนแล้ว~

คิคิ พักก่อนๆ55555 เดี๋ยวมาต่อน๊า