Love story สะดุดรักยัยเลือดหวาน

    สวัสดีค่ะ! ชื่อ ชเว มิอา เป็นหลานเจ้าของโรงเรียนเนี่ยแหละ ครอบครัวฉันย้ายไปทำงานที่ต่างประเทศหมดทิ้งฉันไว้กับอา T~T แต่ดีแล้วแหละ ฉันชอบที่นี้ 

      ต๊อก แต๊ก ๆ มินอาเดินเข้ามาในโรงอาหารโรงเรียนชีชอล ตลอดทางธอถูกซุบซิบนินทาต่างๆนาๆ จากกลุ่มแฟนคลับของเธอบ้าง กลุ่มแอนตี้บ้าง เรื่องธรรมดาที่นางแบบดาวรุ่งอายุน้อยจะต้องเจอ"มินอาย๊าาาาา ขอพวกเราเซลฟี่ด้วยได้ไหม? >< "เสียงกลุ่มคนที่น่าจะรู้ว่าฉันเป็นนางแบบดังมาแต่ไกล พร้อมยื่นสมุดให้ฉันเซ็น

      "ขอบคุณน๊าา>\< ตัวจริงสวยกว่าในรูปเยอะเลย"แฮะๆ ชมงี้เขินเหมือนกันนะค่ะเนี่ย "เซ็นให้แล้วจ๊ะ มาเซลฟี่กันหน่อยค่ะ แช่ะ~ " ได้ลายเซ็นกับรูปคู่บรรดาแฟนคลับก็ขอบคุณแล้วแยกย้ายไปที่โต๊ะอาหารของตน

                  สาวน้อยเริ่มเหนื่อยกับการแจกลายเซ็นไปทั่วโรงเรียน ตั้งแต่วันแรกก็มีแต่คนมาขอลายเซ็นมินอา เรียกได้ว่าไปที่ไหนก็จะมีแต่คนตามขอถ่ายรูปไม่พักเลย

   "เหนื่อยยยอ่ะ T~T "ฉันก็ได้แต่บ่นในใจเนี้ยแหละคะ

   "เห้ยย! นั้นมันนางแบบมินอานี้หว่าพวกมึงง " โอ้ยมาอีกแล้ว กลุ่มผู้ชายนับสิบคนวิ่งมาล้อมรอบเพื่อขอลายเซ็นจากมิอา

        แฮ่ก แฮ่ก ร้อนนไม่ไหวแล้วจะเป็นลม ×~× 

 วิงเวียน~ตุบ

       " เฮ้ยย มินอาเป็นลมแล้วพวกมึง! ,ช่วยเด้ " 

       "หลบ~ "เสียงทุ่มนุ่มของใครบางคนเดินแหวกวงล้อมเข้าไปอุ้มมินอาขึ้นต่อหน้าทุกคน

       " -_-* หลบซิยืนมุงกันอยู่ทำไม "พูดเสร็จเขาคนนั้นก็อุ้มมิอาออกไปโดนไม่สนใจสายตาอิจฉาของพวกผู้ชายกลุ่มนั้นเลย

ณ ห้องพยาบาลโรงเรียนชีชอล

        "หนักเป็นบ้า..คุณหนูเนี่ย"ร่างสูงวางมินอาลงอย่างถนุถนอม

        "ย้ายมาเรียนที่นี้ก็ยังฮอตเหมือนเดิมเลยนะครับ"คนสูงพูดพลางลูบหัวคนตัวเล็กอย่างแผ่วเบา

        "ผมเลยต้องย้ายตามมาดูแลคุณหนูแบบเนี้ย.." 

       ร่างบางฟื้นขึ้นมาด้วยอาการปวดหัวเล็กน้อย

        " อือ~ ฉันอยู่ไหนเนี่ยย " มิอาลุกขึ้นมองดูรอบๆ สายตาพึ่งจะปรับโฟกัสได้ เห็นเป็นชายหนุ่มที่คุ้นเคยยืนเฝ้าอยู่ไม่ห่าง

        " แทมิน! ออกไปเลยนะตามฉันมาทำไม! " เธอสะบัดมือไล่แทมินออกไป

        "คุณหนู..อย่าเอาแต่ใจตัสเองสิครับ เมื่อกี้ก็เป็นลม ถ้าผมไม่เข้าไปอุ้มมานี่จะเป็นยังไง"แทมินพูดด้วยสีหน้าจริงจัง

        "หึ้ยยย แทมินขี้บ่น! >^< โอ้ยย"มินอาโดนแทมินบีบจมูก"ถ้าคุณหนูยังดื้อแบบนี้ ต่อไปจะไม่ใช่แค่จมูก"คนสูงชี้นิ้วไปที่แก้มของตัวเอง.

        " งื้อเดี๋ยวนี้ชอบทำร้ายร่างกายอ่ะ จะฟ้องคุณอา "

        " เอาเลยครับ ผมก็อยากรู้เหมือนกัน คุณอาจียงจะเข้าข้างใคร ผมหรือเด็กดื้อ " พูดพลางชี้นิ้วไปที่มินอา

        " จะนอนอยู่นี้มั้ยครับ ผมจะได้เฝ้าคุณหนู "คนสูงถาม

        " อือออ ออกไปก็มีแต่คนมารุมล้อม แทมินช่วยไปซื้อข้าวไปหน่อย >{}< เค้าหิว " จ๊อกก~ 

        " ครับ..น้ำส้มด้วยมั้ย^^ " คนสูงเปลี่ยนสีหน้ามายิ้มให้คนตัวเล็ก

        " อืออ หิวแล้วเร็วๆเถอะแทมินอ่าา " คนสูงยิ้มให้ก่อนจะเดินออกไปจากห้องพยาบาล ส่วนมินอาก็นอนลงอีกครั้งเพื่อพักร่างกายจากความวุ่นวาย..