Love story สะดุดรักยัยเลือดหวาน

   rainy season

            ครืน ครืน วิ้วว เสียงลมฟ้าที่ร้องออกมาเมื่อยามฝนโปยปร่าย บงบอกถึงอากาศที่เย็นๆ ชวนให้สบายใจ

      'อืออออ' เสียงอืออึงในลำคอขอเด็กสาวร่างบางที่นอนอย่างสบายกาย ในขณะนี้ การอยู่บนเตียงนุ่มๆ อุ่นๆกับผ้าห่มหนาๆ ทำให้เธอลืมเวลาและเพลิดเพลินไปกับความฝันอันหวานเยิ้ม~ 

     "..." 

     "นาอึน" หือออ ใครเรียกก

     "นาอึนนน" เสียงเรียกครั้งที่สองดังมาจากทางด้านหลังของคนตัวเล็ก 'เสียง'ที่ฟังดูอบอุ่นชวนให้ เคลิ้มเมื่อได้ยิน

     "อิม นาอึนนน" ร่างบางหันไปมองเจ้าของเสียงที่กำลังวิ่งมาหาคนร่างเล็ก เขาวิ่งมาหยุดตรงหน้าคนตัวเล็ก

แล้วเลื่อนใบหน้าขาวๆซีดๆ เข้าไปใกล้ จนคนร่างเล็กตัวแข็งทือด้วยความเขิน 

คนตัวสูงสะแหยะยิ้มให้คนตรงหน้าอย่างเจ้าเลห์ สายตาจ้องมาต้นคอ ขาวๆ ของคนตัวเล็ก แก้มเนียนๆตอนนี้แทนที่ด้วยสีแดง ชวนหยิกซะเหลือเกิน 

     ตึก ตัก ตึก ตัก ~ 

          เสียงหัวใจที่เต้นแรงขึ้นเรื่อยๆของคนตัวเล็กดังออกมาจนคนตรงหน้า แทบ อดใจไม่ไหว

คนตัวสูงโน้มหน้าใสๆ เข้าไปใกล้กว่าเดิม และใช้มือจับคนตัวเล็กไว้ เพื่อความถนัด

คนสูงอ้าปากกว้างเผยให้เห็น'เขี้ยว'สองซี่และฟันขาวๆเรียงกันอย่างสวยงาม เป้าหมายคือ ลำคอสีขาวเนียน 

    ' หงับ ' ' อือออ '

      เขี้ยวคู่งามฝั่งลงไปลำคอของคนตัวเล็กอย่างแผ่วเบา

    อือ อื้ออ อ่าาา

     เสียงอืออึงอยู่ในลำคอด้วยความเจ็บปวดคนตัวเล็กไม่มีแรงแม้แต่จะปฏิเสธ

     "อืออ ยะ หยุดด" หญิงสาวพยายามรวบรวมแรงทั้งหมดที่มีพูดออกมา ทั้งๆที่แทบไม่เหลือแรงยืนแล้วด้วยซ้ำ

    เหมี้ยวว~ เสียงคู่หูตัวน้อยของนายอน เหมือนเสียงที่ฉุดให้คนตัวเล็กลืมตาขึ้น ก่อนจะหมดลมหายใจ '

     อ่าาาา ฉันฝันถึงเค้าคนนี้อีกแล้ว งื้ออ >~< ใจคอจะมาแต่ในฝันรึงายยย ตาบ้า (เดี๋ยวๆไม่รู้จักเขาก็ไม่มีสิทธิ์บ่นไม่ใช่หรอ -_-*) ต้องขอบคุณ อีชึล แมวน้อยขี้อ้อนที่ปลุกฉันให้ตื่นจากภวังค์ 

     -////- พักนี้ทำไมถึงฝันแปลกๆนะนายอน ไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ (นี่โดนดูดเลือดนะ จะทำหน้าเขินทำไม-.-*)

     บรึ้ยย แค่คิดถึงความฝันเมื่อกี้ก็เสียวคอ..

     " อิม นาอึน! เมื่อไหร่จะลูกจะอาบน้ำไปเรียนเนี้ย! มันสายแล้ว" เสียงบ่นแว๊ดๆของแม่บังคับให้ฉันต้องลุกจากเตียงแล้วสินะ T^T ฉันอยากนอนต่อ ฮ๊อลลลล~

     หลังจากฉันอาบน้ำแต่งตัวเสร็จอย่างเร่งรีบ ใช้มืออันเรียวเล็กรีบคว้ากระเป๋า สองเท้าก็รีบก้าวลงจากบันได 

     "แม่คร๊าาาา นาอึนไปก่อนน๊าาา รักแม่นะ จุ๊บบบ"

ร่างเล็กส่งจุ๊บน้อยๆให้คุณแม่ในห้องครัว พางหันไปมองนาฬิกาบนข้อมือ 

         08:00 

     " สายตั้งแต่วันแรกเลยฉัน! " ร่างบางบ่นอุบอิบก่อนที่จะก้าวเท้าขึ้นรถประจำทางไปสถานนีรถไฟฟ้า...

 เรื่องนี้จะมาแต่งให้วันละ1ตอนนะครับ ตรงไหนอยากให้แก้ ตรงไหนที่อยากติชม สามารถคอมเม้มมาได้นะค้าบบ แล้วก็ส่วนไหนที่ยังขาดๆเดี๋ยวจะแก้ไขให้เร็วที่สุดนะค้าบบ ฝากติชมได้เบย~

 โหวตแล้วก็ให้คะแนนเค้าด้วยน๊าาา>~<