วรรณคดี พาเรามาเจอรัก
4.8
เขียนโดย Hagari
วันที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 16.09 น.
5 chapter
0 วิจารณ์
7,547 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 28 มิถุนายน พ.ศ. 2560 10.38 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) กินไก่นี่โชคร้ายเชียวเหรอ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันจิกตาใส่แม่นางทั้งสองคน ทีมาดูถูกความสวยอันบริสุธของฉัน ชิ ถึงฉันจะมีสิวที่หน้านิดหน่อย เดี๋ยวโตขึ้นมันก็ต้องหายไปแล้วละพวกนางทั้งสอง เตรียมรอดูหน้าฉันเอาไว้เล้ย คอยดูนะ คอยดู๊ หึย
ฉันเดิน ไปนั่งโต๊ะสีเขียว ข้างเพื่อนแก้ว แล้วตรงข้ามกับผุ้หญิงอีกคนนึงที่กำลังเล่นโทสสัพพร้อมกับใส่หูฟัง ฟังเพลงไปด้วย
" สอบ เป็นไงบ้างอ่ะใส " คนตรงข้ามที่นั่งอยู่ถามฉันขึ้นมา
" โฮ บอกเลย เราโคตรอยากจะอ้วกเป็นสีรุ้ง โดยเฉพาะคณิต " ฉันพูดเสร็จ ก็ก้มลงไปนอนกับโต๊ะาสีเขียวตัวนี้ที่พวกเราสามคนกำลังนั่งกันอยู่
" ขนาดนั้นเลย " เธอหัวเราะให้ฉัน อย่าง่ขบขั่น
" แกเปรียบอย่างอื่นที่ไม่ใช่อ้วกจะได้ไหมยัยใส อ้วกนะเว้ย ไม่ใช่รุ้งกินน้ำ " แก้ว วางมือธือ พร้อมกันทำหน้าขมวดคิ้ว เห็นแล้ว ฉันละอยาก หยิบมือถือขึ้นมาถ่ายใบหน้านางซะจิงๆๆ ทำหน้าได้ตลกเป็นบ้า
" แต่เราว่า อันนี้ไม่ใช่รุ้งกินน้ำนะแก้ว อันนี้มันต้องรุ้งกินอ้วกซะมากกว่า 555555 " ฉันที่ฟุบลงไปกับโต๊ะ ก็โผล่หัวขึ้นมาสบทบติดๆ
" อิ ดอ*** นอนไปเลยแกอ่ะ อย่าโผล่หัวขึ้นมาเชียวนะ เดี๋ยวจับโย่นลงบ่อชาเขียวซะนี่ หึ้ย "
ฉันกับ เพื่อนอีกนึงคนระเบิดหัวเราะเต็มที่ กับอาการ ของเพื่อนสาว ซึ่งตอนนี้ นางกำลังเดือดสุดๆ มันตลกเอามากๆ
แล้วพวกเราทั้งสามก็คุยกันต่อไปเรื่อยๆ
" โย่ ไก่มาแล้ว " พราวเดินมา ในมือก็เต็มไปด้วยไก่ย่าง15ไม้
" ไปตั้งนาน เลย นะแกอ่ะ โดนหญิงจับไปขย้ำอีกละซิ " แก้วโวยวาย
" ไปนานเพราะว่า เราไปซื้อไก่ให้กับวรนุษบ้างตัว ที่กำลังนั่งบนโต๊ะ แล้วฮัมเพลงอยู่คนเดียวนะซิ "
" ใครวะะ "
" นู้น "
"ไรเย๋อ " ฉันทำหน้างุนงง เพราะตอนแรกฉันมัวแต่ฮัมเพลงโดยไม่สนใจในสิ่งรอบข้างเลยแม้แต่นิด
" ไม่ต้องมาไรเย๋อเลย จะแ**ก มั้ย " พราวพูดด้วยน้ำเสียงโหดเหี้ยมพร้อมกับชูถุงไก่ที่อยู่ในมือขึ้นมา เหมือนเป็นการขู่ว่า ถ้าฉันไม่กิน นางจะเอาไปคว้าทิ้งลงน้ำ และให้ฉัน ไปหยิบในน้ำเอง ( ได้เป็น เห้ ของ แท้ละคราวนี้ )
" กินซิคะ อรั้ยยยยยยยยย ขอบคุณมากค้า " แล้วฉันก็รีบโฉบถุงไก่ ไปกินอย่างสบายใจ
โดยที่ฉันไม่ลืมจะแบ่งให้กับเพื่อนสาวทั้งสามคนของฉันด้วย แต่พวกนางกลับไม่กินกันเลยซะคน พวกนางบอกว่า กินข้าวอิ่มแล้ว กินน้ำจนจะอาเจียนเป็นสะเก็ดดาวแล้ว อะไรว้าาาาาา เชอะกินคนเดียวก็ได้
ตอนนี้ก็เริ่มมีคนกลับบ้านทีละทีละย่อยขึ้นเรื่อยๆ พวกเราเลยตัดสินใจเดินไปหน้าโรงเรียนเพื่อไปรอให้พ่อแม่มารับกล้บบ้าน แล้วอยู่ๆ เพื่อนสาวคนนั้นก็พูดขึ้นมาเกี่ยวกับดวง โชคชะตา เธอมีชื่อว่า " ชีร์ต้า"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
3.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ