วรรณคดี พาเรามาเจอรัก

          บรรยากาศข้างนอก แสนงดงาม ดอกไม้เบ่งบาน นกร้องขับขาน

ในวันเป็นนี้เด็กสาวอย่างเรา........  "ควรไปอาบน้ำซะ "  โอยกลิ่นนี่มันอะไรกันเนี่ย แค่ไม่ได้อาบน้ำเมื่อคืนทำไมถึงได้ตัวเหม็นขนาดนี้วะเรา เหอะ แต่ไงได้ละก็คนมันขี้เกียจอ่ะ แต่ว่าเมื่อคืนไปตีเเบตและเหงื่อท่วมตัว นั่งพัก นั่งไปนั่งมาหลับจ้อยยยย

          ฉันลงจากบ้านซึ้งเป็นทรงไทย ไปอาบน้ำในห้องน้ำที่สร้างใหม่สร้างเสร็จเมื่อคืน (หึเปิดซิงก่อนโว้ย)  ฉันเข้าไปอาบน้ำอย่างรวดเร็วและแต่งตัวในห้องน้ำต่อ 

       "ยัย ใส ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ " พี่ทิพย์ พี่ชายใหญ่ประจำบ้าน ตะโกนเรียกชื่อฉันดังลั่น โอ้ยย จะโหวกเหวกไรแต่เช้าเนี่ย ดังไปยันทุงนาของพ่อแล้วมั้งเนี่ย

      " อะไรเหรอพี่ทิพย์ เกิดไรขึ้น ตะโกนซะเสียงดัง แวววาวกำลังอ่านชีทงานตกใจสามาธิหายก็เสียงพี่เนี่ยแหละ " พี่สาว คนรอง เดินมาถามพร้อมกับบ่นยาว

      " ชื่อเทพ ไม่ใช่ทิพย์ และอีน้องสาวตัวแซบทำไมถึงทำห้องเละเทะขนาดนี้เนี้ย พี่หายไปไม่กี่เดือน ทำให้ห้องพี่รกขนาดนี้เลยเหรอ อีน้องสาวซกมก"

พี่ทิพย์รีบแย้งชื่อเก่าของตนเอง ก่อนจะบ่นยังกะคนแก่อายุ60ปีอัพ เหอะอายุตั้ง25ไม่บ่นก็บ้าแล้ว

อะไรของพี่แกเนี่ย ไปอยู่กับพี่สะไภและขึ้นบ้านใหม่มีบ้านของตัวเองแล้วยังจะมายุงอะไรกับห้องนอนเก่าของเขาเนี่ย ห้องนั่นมันกลายเป็นห้องฉันเต็มตัวแล้วนะยังจะมาบ่นไรอีก

พี่ทิพย์เขาเป็นผู้ชายที่รักษาความสะอาดมาก และแน่นอนคะว่าจะมีสัตว์ศตรูคือ " มะ  แลง  ซาบบบบบบบบบบ " (ให้นึกถึงเสียงเซ็กซี่)

อืมม แต่ก็ดีชั่งมีความเป็นแม่ศรีเรือนเหมือนแม่เราเลย

         "อะไรพี่ทิพย์ เสียงดังตั้งแต่เช้า เจอบีเตอร์เพื่อนเก่าพี่เหรอ"ฉันหวีผมไปพร้อมกับพูดไปต้องหน้าประตูห้องนอนของฉันหรือห้องนอนเก่าพี่ทิพย์นั้นเอง

         "ชื่อเทพโว้ยยยยยยย และช่วยหยุดพูดถึงสัปราดนั้นจะได้มั้ยฮะฟังแล้วมันขะยะขะแยงไอ้พวกแหล่งเชื่อโรคเนี่ย"

         "เรียกทิพย์ไม่ได้เหรอ ทีแม่ ยังเรียกว่าลูกทิพย์ได้อยู่เลย"

         "เรียกได้แค่พ่อแม่เท่านั้น เอ้อและคุณยายด้วย"

         " เหอะ เรื่องมากจิงวุ้ย " ฉันใช้นิ้วชี้แขะหู ทำท่าทางเหมือนน่ารำคาญ จนพี่ทิพย์บ่นต่ออีกยาววววววว

         " ยี๋ เป็นสาวเป็นนาง หัดทำตัวให้เรียบร้อยหน่อยสิ และห้องเนี่ย พี่บอกหลายครั้งแล้วใช่มั้ยว่าจัดให้มันเรียบร้อย อย่ารก มันดูไม่งาม" พี่ทิพย์ยืนท้าวสะเอวข้างนึง และนิวชี้ข้างนึง ด้วยอารามณ์หงุดงิดสุดๆๆ

         "หืม ไม่เห็นจะรกสักนิดเลย พี่เทพมั่วแล้ว " ฉันขมวดคิ้ว เอามือกอดอก

         "...." พี่เทพชี้นิ้วไปในห้อง   

สภาพในห้องก็ไม่ผิดปกติอะไร แค่.. มีชามมาม่าสามถั่วขึ้นอืดขึ้นฟองเพราะตั้งมันทิ้งไว้สามอาทิดกว่า  และมีทิชชู่ที่ใช้แล้วทิ้งเกลือนอยู่ซอกประหลังประตู มีเศษผมหลายเส้นกองกันอยู่ตรงใต้โต๊ะทำงาน ฝุ่นเกาะคอมแน่นหนา เสื้อผ้าที่ใส่แล้วกระจุยกระจายเต็มที่นอน และมีกระดาษวางเลียลาดเต็มพื้น ก็ไม่เห็นจะสกปรกเท่าไหร่ พี่เทพเนี่ยคิดมากไปได้ โด่

          " ไม่เห็นจะสกปรกเท่าไหร่ พี่เทพเนี่ยอายุมากขึ้นทุกว้นเครียดไปเดี๋ยวก็แก่เอาๆหรอก " ฉันพูดเสร็จเดินกำลังหันหนีจากศึกครั้งนี้ เพื่อลงไปนั่งไปนั่งในศาลากลางน้ำ เพื่อหลบความพ่ายแพ้นี่  แต่ก็น่ะ สมองมันคิดได้ แต่ว่าคงช้ากว่าสมองพี่ชายตัวเอง ที่คิดก่อนฉันไว้แล้ว

           " จะไปไหน ไอ้น้องสาวจอมเนียน " พี่ทิพจับคอเสื้อฉันไว้ได้ทันและลากเข้าห้องอย่างรวดเร็ว

           " จนกว่าจะทำความสะอาดเสร็จ ห้ามเล่นมือถือเด็ดขาด"พี่ชายขี้บ่นชูมือถือของฉันขึ้นกลางอากาศ

           "พี่เอาไปตอนไหนเนี่ย " ฉันกรี๊ดร้อง

           "พี่เอาไปตอนไหนมันไม่สำคัญหรอก สำคัญที่ว่าแกต้องทำความสะอาดในห้องนี้ให้เรียบร้อย "

           " โฮยพี่ ยัง ไม่ได้กินข้าวเช้าเลยน่ะ นี่ให้ทำงานบ้านเลยเหรอ"

           "ทำตอนเช้าๆนี่แหละ จะได้ไม่ขี้เกียจ เอ้า ทำให้เสร็จ " พูดเสร็จพี่ทิพเทพจอมเรื่องมากก็เดินออกจากห้องไป

        "หึ พอทีพี่แวววาว ยังไม่เห็นด่าไรเลยอ่ะ "ฉันทำหน้าบูด

  ก่อนที่เจ้าตัวที่เรียกชื่อไปยอกยอกโผล่หน้า ทำให้ฉันเกือบตกใจ ตายยากจิงๆเลย

         " เฮ้ย อ้าว พี่แวววาว มีอะไรเหรอ ทำไมมาไม่ให้สุ่มให้เสียง ตกใจมหดเลย"

         " อ่อพอดี พี่ทิพฝากมากบอกว่า ทำเสร็จแล้วอย่าลืมมาล้างจานต่อด้วย มีแค่นี้แหละพ งั้นพี่ไปก่อนนะใส " พี่แวววาวพูดจบก็เดินจากไป ยังกับเธอได้นำสารแห่งนรกมาถึงที่หมายแล้ว 

       "นี่ฉันยังจะต้องทำอีกเหรอเนี่ย กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด "

....................................................................................