Stay High - เมา #NewYork

00

            กลิ่นควันบุหรี่และกัญชาลอยคลุ้งไปทั่วทั้งห้อง เสียงเพลงหนักๆ กระทบโสตประสาทฉัน และมันก็ทำให้อวัยวะภายในร่างกายของฉันสะเทือนตามจังหวะ ฉันนั่งเบียดกับคนที่มาปาร์ตี้ในคืนนี้บนโซฟาสีดำตัวเล็กๆ ในห้องนั่งเล่น...กระดกเบียร์จากขวดขึ้นดื่มพลางมองหลายคนในปาร์ตี้ที่เต้นหรือหนุ่มสาวที่ซุกตัวอยู่ตามมุมห้องจูบกันนัวเนีย…

            ฉันไม่รู้จักใครในปาร์ตี้นี้เป็นการส่วนตัว แต่ปาร์ตี้จะสนุกได้ ถ้าเพื่อนของเพื่อนของเพื่อนมางาน และเราไม่รู้จักกัน ถูกไหม?

            อีกเรื่องที่ฉันมาปาร์ตี้นี้ได้เพราะฉันคือ เคทลิน เอวานส์ เพื่อนสนิทเจ้าของปาร์ตี้นี้ไงล่ะ

ผู้หญิงผมแดงที่นั่งข้างๆ ฉัน หัวเราะออกมาด้วยท่าทางที่ฉันบอกได้ว่าตอนนี้เมาสุดๆ หล่อนยกมือข้างที่ถือแก้วสีแดงที่ข้างในมีแอลกอฮอล์ชี้ไปทางผู้หญิงอีกคนที่อ้วกใส่พรมอย่างหมดสภาพ ส่วนผู้ชายที่นั่งข้างๆ ฉันก็มีกลิ่นน้ำหอมที่ฉุนจมูกนิดหน่อย กลิ่นมันแย่ยิ่งกว่ากลิ่นบุหรี่ผสมกับกลิ่นกัญชาที่คลุ้งไปทั่วห้องในตอนนี้เสียอีก มือร้อนๆ ของเขาเริ่มไล้ไปมาตามไหล่และแขน จนเกือบจะถึงหน้าอกของฉัน หลังจากที่เขาเองก็โอบไหล่มาได้สักพัก ริมฝีปากของเขาขบเม้มไปตามซอกคอและใบหูของฉันเบาๆ แต่ช่างเถอะ ฉันไม่คิดจะห้ามเขาหรอก...เพราะฉันมาที่นี่เพื่อสนุกอยู่แล้วหรือไม่ก็เพราะตอนนี้ฉันเองเริ่มจะมึนหัวนิดๆ ด้วยล่ะมั้ง

            ฉันมีระดับการมึนหัวห้าระดับก่อนที่ฉันจะเมา

            และตอนนี้ฉันมึนหัวระดับที่หนึ่ง หลังจากกระดกเบียร์เป็นขวดที่สี่และแอลกอฮอล์ในแก้วที่ใครสักคนส่งมาให้...เป็นแอลกอฮอล์แก้วที่เท่าไหร่ไม่รู้ แต่ฉันยังสนุกกับปาร์ตี้ได้ เพราะฉันอยากสนุกและลืมเรื่องไร้สาระทั้งหมดในหัว

            ฉันเริ่มจูบกับผู้ชายคนข้างๆ ลมหายใจร้อนๆ ของเขามีแต่กลิ่นของแอลกอฮอล์ ยอมรับว่ามันดีกว่ากลิ่นน้ำหอมฉุนๆ จากตัวเขาเสียอีก จูบเขาคลุ้งไปด้วยกลิ่นของแอลกอฮอล์แถมยังชวนให้ฉันคิดไปว่าน้ำลายของเขามีรสเหมือนเหล้าด้วยซ้ำ

            เขาอาจจะทำให้ฉันเมาก่อนจะถึงเช้าของอีกวันได้เลย ถ้าพวกเรายังจูบกันอยู่แบบนี้

            “เฮ้ ฉันมีของที่จะทำให้พวกนายทุกคนสนุกกันสุดๆ เลยล่ะพวก”

            เสียงคุ้นหูของใครสักคนตะโกนแข่งกับเสียงดนตรี เดาว่าต้องเป็น ฟินน์ แฮร์ริสัน เจ้าของห้อง คนจัดปาร์ตี้ พ่อค้ายา ตัววายร้าย และเพื่อนสนิทของฉันเอง ฉันคิดว่าฉันจำเสียงของเขาได้นะ ถึงแม้ว่าตอนนี้ฉันค่อนข้างที่จะมึนหัวมากก็ตาม

            “เกมที่พวกนายชอบ...เริ่มเลยแล้วกัน”

            ฉันผละจากจูบ ก่อนจะมองเจ้าของเสียงที่พยายามโน้มน้าวคนอื่นด้วยเสียงตื่นเต้น เป็นฟินน์จริงๆ ด้วย

            "เอาจริงเหรอ...เกมนั้นน่ะนะ"

            ฉันเลิกคิ้วถามฟินน์ที่ทำหน้าเจ้าเล่ห์ ฉันเพิ่งมารู้ว่า เกม ที่ฟินน์พูดถึงคือการส่งของด้วยปาก มันไม่ใช่การส่งของด้วยการคาบของไว้แล้วส่งต่อ แต่เป็นการที่มีสิ่งของเล็กๆ อยู่ในปาก และพวกเราต้องจูบกันเพื่อที่จะส่งต่อให้คนต่อไป ฉันคิดว่ามันก็เป็นแค่เกมของพวกที่ถือโอกาสจูบคนอื่นในปาร์ตี้เท่านั้นแหละ

            และของที่ว่าคือเม็ดยาที่มีลักษณะแบนๆ โอ้ ฉันรู้จัก...มันคือเลิฟพิลล์* ของพวกนี้หาซื้อของพวกนี้ได้ง่ายเหมือนการซื้อช็อกโกแลตนั่นแหละ มันไม่ยากเลย ถ้าเพื่อนของคุณเป็นพ่อค้ายา

            ผู้หญิงผมแดงที่นั่งข้างฉันดึงไหล่ฉันก่อนที่ฉันจะเริ่มจูบรสแอลกอฮอล์กับผู้ชายข้างๆ อีกครั้ง เธอเป็นฝ่ายประกบปากจูบฉันเองพร้อมกับวางเม็ดยาชื้นๆ ที่ผ่านปากใครหลายคนไว้บนลิ้นของฉันและจงใจกดปลายลิ้นแรงๆ เพื่อทำให้เม็ดยาแตกออกเป็นผง...

            ผงเริ่มละลายในปากและฉันก็กลืนผงที่เจือไปกับน้ำลายตัวเองลงคอไป ตามด้วยการดื่มเบียร์ในแก้วของใครไม่รู้

ฉันเป็นคนแพ้ในเกมนี้

            ฉันมึนหัวระดับที่สามแล้ว หลังจากที่กลืนเลิฟพิลล์ลงคอไป...เหลืออีกตั้งสองระดับกว่าจะเมา ลำคอแห้งผาก ริมฝีปากก็แห้ง ฉันอยากดื่มน้ำเย็นสักแก้ว แต่ฉันก็คว้าแก้วแอลกอฮอล์ของใครสักคนมาดื่มแทน หัวหมุนสุดๆ แต่กลับสนุกสุดเหวี่ยง ฉันเดินเซไปจูบกับผู้ชายสักคนในปาร์ตี้ เป็นผู้ชายท่าทางธรรมดาคนหนึ่ง ท่ามกลางเสียงเชียร์และผิวปากให้ฉันมีเซ็กซ์กับเขา

            คือมันเป็นบทลงโทษที่ฟินน์สั่งให้ทำเพราะว่าฉันแพ้เกมงี่เง่านั่นน่ะ

            ฉันกลับมาเริ่มเล่นเกมใหม่อีกครั้งและอีกครั้ง สุดท้ายก็เลิกเล่น เมื่อฉันแพ้เป็นครั้งที่สอง...

            ตอนนี้ฉันนั่งบนตักของฟินน์ที่โอบเอวฉันไว้หลวมๆ สูบบุหรี่ที่ห่อไส้กัญชาด้วยการต่อควันจากริมฝีปากของกันและกัน สุดท้ายพวกเราก็จูบกัน เป็นจูบที่ฉันเริ่มก่อนและรุนแรงพอสมควร จนคิดว่าลิปสติกสีแดงเข้มที่ฉันทามาในวันนี้ต้องหลุดหายไปแน่ๆ

            เพื่อนไม่สมควรจูบกัน แต่จูบมันก็ยังน้อยกว่าการมีเซ็กซ์ ถูกไหม? ระหว่างฉันกับฟินน์ยังน้อยกว่าเขากับเธอคนนั้น

            แต่ตอนนี้ฉันมึนหัวระดับที่ห้าแล้ว...แน่นอนว่าฉันกำลังจะเมาในไม่ช้า

            “ฉันไม่รู้สึกอะไรหรอกนะ” ฟินน์พูดหลังจากที่เราทั้งคู่ผละจูบออกจากกัน ฉันกระดกเบียร์จากขวดเข้าไปหลายอึกใหญ่ จนฟินน์ต้องยั้งมือของฉันเอาไว้ “เฮ้ น้อยๆ หน่อย”

            ฟินน์ยื่นบุหรี่ในมือตัวเองมาจ่อริมฝีปากฉันเพื่อให้ฉันสูบควันเข้าปอด

            “ให้ตาย...ปอดฉันเต้นตุบๆ” ฉันพ่นควันบุหรี่ออกมาแล้วยิ้ม รู้สึกร้อนนิดหน่อย อาจจะเป็นเพราะคนเยอะและเสียงดนตรีดังมากเกินไป 

            “ฉันว่าเธอเมาแล้วล่ะ”

            เมาเหรอ...ไม่หรอก ว่าแต่ฉันมึนหัวระดับที่เท่าไหร่แล้วนะ ฉันกระดกเบียร์ขึ้นดื่มอีกครั้ง ก่อนจะรู้ตัวว่าร้องไห้ โอ้...ใช่ ฉันร้องไห้ ทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าร้องไห้ไปเพราะอะไร เพราะฉะนั้นฉันจึงหัวเราะแทน

            “ไม่เอาน่าเคทลิน...อย่าหาเรื่องให้ฉันได้ไหม”

            ฉันเห็นหน้าฟินน์เป็นภาพซ้อน เสียงของเขาก้องในหัวตีกันกับเสียงดนตรีที่ดังจนสะเทือนร่างกายฉันไปหมด ฉันหัวเราะออกมา...จะเป็นฤทธิ์ของเลิฟพิลล์ กัญชา หรือแอลกอฮอล์ที่ฉันกินไม่บันยะบันยัง หรือจะอะไรก็ตาม แต่ฉันชอบเวลาตอนนี้มากเหลือเกิน

            “ชอบจัง...” ฉันพึมพำเบาๆ

            ฉันชอบที่ตัวเองรู้สึกลอยๆ สมองขาวโพลน และไม่คิดอะไรเกี่ยวกับ เอียน เวนท์เวิร์ท เลยสักนิด...

            ว่าแต่เอียนนี่เป็นใครกันนะ?

            “ฉันเมาแล้วฟินน์ และฉันก็ชอบมากด้วย”

            ฉันพูดได้แค่นั้น ก่อนจะเอนหลังพิงอกฟินน์ที่จูบขมับฉันเบาๆ แล้วหัวเราะ

- 100% -

*เลิฟพิลล์ (Love Pill) คือ แสลงของ Ecstasy หรือยาอี เป็นสารเสพติดชนิดหนึ่งในรูปแบบเม็ด

TALK

สวัสดีค่ะ เป็นครั้งแรกที่ลงนิยายที่เว็บขีดเขียน ฝากตัวด้วยนะคะ

เคทลินขี้เมากับฟินน์จอมมึน ฝากเอ็นดูทั้งคู่ด้วยนะคะ มาพูดคุยกันในทวิตเตอร์ได้นะ @lkyxx

ติชมที่คอมเม้นท์ได้เลยนะคะ น้องก็อยากได้กำลังใจ หากมีคำผิดก็ช่วยบอกได้นะคะ ขอบคุณค่ะ