รัก(ไม่)ใสของเด็กเเลกเปลี่ยน

เกาหลี

"ซาาา หวาด ดี บาย เข่า"ฉันยกมือเชคเเฮนด์กับผู้หญิงสัวัยกลางคนที่น่าจะเป็นโฮสของฉันก่อนจะที่เธอจะพาฉันไปที่รถที่มีชายหนุ่มที่ดูน่าจะเป็นรุ่นพี่ของฉันสองสามปียืนพิงกระโปรงรถด้วยความเท่ห์ เขายิ้มให้ฉันเล็กน้อย ฉันจึงต้องยิ้มทักทายเขาไปก่อนที่จะตามพวกเขาขึ้นรถไป
"นี่บายเข่า เเม่จะพาหนูไปหนูบ้านของเรานะจ๊ะเเต่ก่อนอื่นเเม่จะเเนะนำให้รู้จักกับพี่เขาก่อน เรียว เเนะนำตัวให้ บาย เข่ารู้จักก่อนสิจ้ะ"ฉันยิ้มบางๆให้กับชื่อของตัวก่อน เอ่อเเม่คะหนูชื่อใบข้าวค่ะ ไม่ใช่ บายเข่า เฮ้อ ฉันถอนหายใจเเรงๆก่อนจะเบือนหน้าไปมองเเม่
"เเม่คะ เรียกหนูว่ามุนอาเถอะค่ะ อาจารย์หนูก็เรียกอย่างนั้น"ฉันอธิบายให้เธอฟัง เธอพยักหน้ารับเล็กน้อยก่อนที่เธอจะปล่อยให้ฉันได้พักผ่อน