รอยรักรอยเเค้น
5.0
เขียนโดย วิลล่าชินนี่
วันที่ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 23.11 น.
2 ตอน
4 วิจารณ์
4,282 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 13.11 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "คุณพ่อค่ะวันนี้คุณพ่อจะออกไปไหนหรือป่าวค่ะ"
พนิดา วิสุทธิลักษณ์ บุตรสาวคนเดียวของนายอานันทร์นักธุรกิจชื่อดังเเละคุณหญิงโสภาวดีถามผู้เป็นบิดาด้วยใบหน้ายิ้มเเย้ม
"วันนี้พ่อจะไปดูที่ดินที่ระยอง นิดามีอะไรหรือป่าวลูก"อานันทร์ตอบบุตรสาว
"นิดาอยากจะชวนคุณพ่อออกไปทานข้าวด้วยกัน เเต่คุณพ่อไม่ว่างก็ไม่เป็นไรค่ะ"
หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงงอลๆนิดๆเพราะผู้เป็นพ่อไม่ค่อยมีเวลาให้เธอ
"ไว้พ่อว่างๆเราค่อยไปกันน่ะลูกวันนี้พ่อต้องรีบไปนะค่ะคนดีของพ่อ"อานันทร์พูดไปพรางขยี้ผมนุ่มสีน้ำตาลเข้มของบุตรสาวอย่างอารมณ์ดี
"ก็ได้ค่ะคุณพ่อรีบไปไม่ใช่หรือค่ะรีบไปสิค่ะเดี๋ยวไปสายนะค่ะ"
"อืมใช่งั้นพ่อไปก่อนนะลูก"อานันทร์ยกนาฟิกาคู่ใจมองบอกบุตรสาวเเล้วรีบไปยังรถทันที
พนิดาเมือเห็นท่าทีรีบร้อนของผู้เป็นพ่อก็อดขำไม่ได้ด้วยเพราะเธอเป็นคนอารมณ์ดีพูดน้อยเเต่กลับยิ้มเก่งของเธอทำให้หนุ่มๆคนใดได้เห็นต้องตกลุมรัก
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
พนิดาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเมือเห็นเป็นเบอร์ของเพือนรักจึงกดรับสาย
"ฮัลโหล ว่าไงจ๊ะอัน"
[นิดาว่างหรือเปล่าคือกันจะชวนไปกินเค้กเป็นเพือนหน่อย]
"อ่อ ได้สิเเล้วกันมาถึงไหนเเล้วล่ะ"
[ทางเข้าบ้านนิดาเเล้วล่ะ]
"อ่อจ๊ะ"
พนิดา วิสุทธิลักษณ์ บุตรสาวคนเดียวของนายอานันทร์นักธุรกิจชื่อดังเเละคุณหญิงโสภาวดีถามผู้เป็นบิดาด้วยใบหน้ายิ้มเเย้ม
"วันนี้พ่อจะไปดูที่ดินที่ระยอง นิดามีอะไรหรือป่าวลูก"อานันทร์ตอบบุตรสาว
"นิดาอยากจะชวนคุณพ่อออกไปทานข้าวด้วยกัน เเต่คุณพ่อไม่ว่างก็ไม่เป็นไรค่ะ"
หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงงอลๆนิดๆเพราะผู้เป็นพ่อไม่ค่อยมีเวลาให้เธอ
"ไว้พ่อว่างๆเราค่อยไปกันน่ะลูกวันนี้พ่อต้องรีบไปนะค่ะคนดีของพ่อ"อานันทร์พูดไปพรางขยี้ผมนุ่มสีน้ำตาลเข้มของบุตรสาวอย่างอารมณ์ดี
"ก็ได้ค่ะคุณพ่อรีบไปไม่ใช่หรือค่ะรีบไปสิค่ะเดี๋ยวไปสายนะค่ะ"
"อืมใช่งั้นพ่อไปก่อนนะลูก"อานันทร์ยกนาฟิกาคู่ใจมองบอกบุตรสาวเเล้วรีบไปยังรถทันที
พนิดาเมือเห็นท่าทีรีบร้อนของผู้เป็นพ่อก็อดขำไม่ได้ด้วยเพราะเธอเป็นคนอารมณ์ดีพูดน้อยเเต่กลับยิ้มเก่งของเธอทำให้หนุ่มๆคนใดได้เห็นต้องตกลุมรัก
ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด
พนิดาหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเมือเห็นเป็นเบอร์ของเพือนรักจึงกดรับสาย
"ฮัลโหล ว่าไงจ๊ะอัน"
[นิดาว่างหรือเปล่าคือกันจะชวนไปกินเค้กเป็นเพือนหน่อย]
"อ่อ ได้สิเเล้วกันมาถึงไหนเเล้วล่ะ"
[ทางเข้าบ้านนิดาเเล้วล่ะ]
"อ่อจ๊ะ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ