เมียเช่าจำแลงรัก

ใบไม้ที่หลุดร่วงจากกิ่งก้านปลิวว่อนหมุนวนล้อสายลมอยู่รอบๆดวงตาของเด็กสาวเบิกโพลงตื่นเต้นกับสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย รายล้อมไปด้วยนักกอล์ฟชาวเกาหลี ข้าวของเครื่องใช้ สวยงามแปลกตา และภาษาพูดที่ไม่คุ้นเคย หญิงสาวอยู่ในชุดเครื่องแบบแม่บ้าน ใช้แล้วเธอเป็นแม่บ้านใหม่ของคลับเฮ้าส์ของสนามกอล์ฟแห่งนี้ หญิงสาวร่างเพรียวระหงมีความกตัญญู อดทน สู้ชีวิต เธอมายืนหน้าห้อง พร้อมรถเข็นทำความสะอาดของแม่บ้านมีพวงกุญแจห้อยอยู่ หญิงสาวผิวขาว ซึ่งรับกับวงหน้าสวย จมูกคม ปากบาง คิ้วเข้ม ผมดำขลับ ซึ่งทิ้งลงที่กลางหลัง ..ครู่ต่อมาป้าป้อมหัวหน้าแม่บ้านก็เดินเข้ามาอ้าปากเตรียมจะต่อว่าลูกน้องสาว แต่พอสายตาเห็นสภาพของอีกฝ่าย นางถึงกับอ้าปากค้างกะพริบตาปริบๆ แล้วเดินรี่ตรงเข้าไปสำรวจร่างบางพร้อมกับถามออกมาอย่างสงสัย

“มาใหม่หรอ เพิ่งเคยเห็นหน้า “

“ค่ะ “หญิงสาวตอบเสียงเรียบ สองมือเรียวยกขึ้นไหว้หญิงกลางคนตรงหน้า ร่างท้วมในชุดแม่บ้านอ้าปากหวอมองพนักงานทำความสะอาดคนใหม่ตาปริบๆ อย่างไม่อยากจะเชื่อว่าสาวสวยร่างเพรียวระหง หน้าตาผิวพรรณก็ขาวใสนวลเนียนดูผู้ดี๊ผู้ดีคนนี้นี่นะจะมาทำงานในตำแหน่งแม่บ้าน ล้อเล่นหรือเปล่า

“เธอแน่ใจหรอ ว่าจะมาเป็นแม่บ้าน”นางป้อมหรือคนในบริษัทต่างรู้ดีในชื่อ ป้าป้อม หัวหน้าแม่บ้านกวาดสายตามองสายน้ำอีกครั้งอย่างไม่แน่ใจ

“จริงค่ะป้า ฉันเพิ่งเรียนจบหางานไม่ได้เลย งานอะไรที่ได้เงินฉันทำหมดละค่ะ”นางป้อมพยักหน้ารับไปแบบงงๆ เล็กน้อยแบบว่าไม่เข้าใจทำไมสาวสวยจบสูงมาจากกรุงเทพถึงได้มาเป็นแม่บ้าน แต่ก็ช่างมันเถอะเพราะคนสมัยนี้จบสูงตกงานกันเยอะไป

“ก็ดูดีจนไม่คิดว่าจะมาเป็นแม่บ้านนั่นแหละ”

“แหมป้าพูดอย่างนี้ฉันเขินแย่เลย แต่ไม่ต้องห่วงนะจ๊ะ เห็นอย่างนี้แต่ฉันทำงานบ้านเก่งเชียวนะ อย่าได้มาดูถูกกันเชียว”สายน้ำพูดพลางยืดอกอย่างภูมิใจและนำเสนอตัวเองสุดๆทำให้นางป้อมอมยิ้มอย่างเอ็นดู

“เอาเป็นว่าป้าจะขอดูผลงานมากกว่าคำพูดก็แล้วกันนะ”

“ได้เลยค่ะ ฉันพร้อมเริ่มงานแล้วค่ะป้า ยังไงฉันก็ขอฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะคะป้า ใช้งานฉันได้เต็มที่เลยนะจ๊ะ”สายน้ำไม่ลืมที่จะปั้นสีหน้าให้ยิ้มแย้มแจ่มใส

“อื้อๆ รออยู่นี้แหละเดี๋ยวจะฉันจะไปเซ็นเอกสารตรงนู้นนิดหน่อย เราจะได้เริ่มงานกันเลย”

“ค่ะ”สายน้ำรับคำก่อนจะนั่งลงบนเก้าอี้พร้อมกับกวาดสายตามองไปรอบๆ ห้องที่ค่อนข้างกว้างถึงอย่างนั้นมันก็เต็มไปด้วยอุปกรณ์ทำความสะอาดและ ตู้ล็อกเกอร์เก็บของซึ่งก็น่าจะเป็นของบรรดาแม่บ้านที่มีอยู่เพียงไม่กี่คน

สายน้ำมองพลางคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยก่อนจะสะดุ้งเมื่อได้ยินเสียงอุทานคล้ายกับตกใจมาจากประตู้ทางเข้า และเมื่อหันไปมองเธอก็เห็นหญิงวัยกลางคนในชุดฟอร์มของแม่บ้าน กำลังมองเธอด้วยสายตาสงสัยติดจะเกร็งๆ ด้วยซ้ำคงเพราะอายุที่อ่อนกว่าจะมาเป็นแม่บ้านแบบนี้ ด้วยเหตุนี้สายน้ำจึงรีบลุกขึ้นแล้วทักทายพร้อมกับแนะนำตัวเองด้วยรอยยิ้มสดใส หลังจากมีการอธิบายเกี่ยวกับการทำงานเล็กน้อยจากหัวหน้าแม่บ้านอย่างป้าป้อม สายน้ำก็ได้รับมอบหมายให้ไปทำความสะอาดห้องน้ำเป็นงานแรกพร้อมกับแม่บ้านอีกคน ซึ่งสายน้ำก็ไม่ได้มีการเกี่ยงงอนแต่อย่างใด ทำอย่างที่เคยทำอย่างขยันขันแข็ง แม้ว่างานนี้จะหนักกว่า งานโรงงานที่ต้องยืนทั้งวันแล้วก็ยังดีกว่าที่ได้ขยับเดินไปไหนมาไหนได้บ้าง แม่บ้านที่เป็นรุ่นพี่ออกปากชมว่า หน้าไม่ให้แต่ใจรักจริงๆ เห็นหน้าตาท่าทางไม่ต่างกับคุณหนู แต่ทำงานแม่บ้านได้ดีเกินคาด

“สายน้ำ”

“คะ”

เสียงขาดรับดังมาจากห้องน้ำ ไม่นานร่างบางในชุดฟอร์มแม่บ้านของสายน้ำก็โผล่ออกมาเฉพาะหน้า แต่พอเห็นคนที่ยืนอยู่หน้าประตูทางเข้าคิ้วเรียวสวยก็เลิกขึ้นอย่างสงสัยพี่แดงแม่บ้านรุ่นพี่กับหัวหน้าแม่บ้านกวักมือเรียก เธอจึงยอมละจากงานที่ทำอยู่ เดินออกไปหาคนทั้งสองโดยที่ในมือยังถือแปรงขัดห้องน้ำติดมาด้วย

“มีอะไรจะใช้สายน้ำหรอคะ”

“ป้าแค่อยากเตือนสายน้ำ ว่าอยู่ที่นี้ให้ระวัง เจ้าของห้อง 509 ไว้นะ สิ่งที่หลีกเลี่ยงได้ก็หลีกเลี่ยงไว้ชีวิตจะได้ไมวุ่นวาย” หญิงสาวไม่ค่อยเข้าใจในสิ่งที่หัวหน้าแม่บ้านอยากจะสื่อสักเท่าไรเธอได้แต่ยักหน้ารับคำอย่างคล่องใจแต่ไม่ได้ใส่ใจมากหนักกลับไปนั่งขัดห้องน้ำต่อ ป้าแดงแม่บ้านรุ่นพี่ รีบถลาเข้าไปนั่งใกล้ๆ มองรูปร่างอรชรของสายนำ แล้วทำเสียงจิ๊จ๊ะในลำคอพลางส่ายศีรษะป้าแดงจีบปากจีบคอพูด

“รูปร่างอย่างเองไม่น่ารอดนะสายน้ำ ยังไงแกก็อย่างไปยุงกับ ห้อง 509 เจ้าของห้องเขาห่วงมากๆๆ”สายน้ำหัวเราะเล็กน้อยก่อนเอ่ยอย่างหนักแน่น.

“ไม่ต้องเป็นห่วงหรอจ๊ะป้า ฉันมาขายแรงแลกเงินไม่ได้ขายตัวแลกเงินนะจ๊ะ” ป้าแดงยิ้มๆอย่างหนักใจเดินไปทำงานของเธอต่อ

รีสอร์ทตั้งอยู่ในสนามกอล์ฟ ท่ามกลางขุนเขาและความเขียวขจีของสนามหญ้า บวกกับต้นไม้ที่ร่มรื่น แหงหน้ามองบนท้องฟ้าจะรู้สึกเหมือนมีเมฆลอยอยู่แค่เอื้อม สายน้ำรู้สึกดีกับบรรยากาศเช่นนี้ มองไปลอบๆๆมีแต่ลูกค้าชาวเกาหลีเดินเต็มไปหมดน้อยมากจะมีลูกค้าชาวไทยหรือชาติอื่นให้เห็น เป็นเพราะนักธุรกิจที่มาลงทุนเกี่ยวกับสนามกอล์ฟมาจากประเทศเกาหลี หลังจากเลิกงาน สายน้ำเข็นรถใส่อุปกรณ์ทำความสะอาดเข้าเก็บภายในห้องเก็บของอย่างเรียบร้อย ป้าป้อมหัวหน้า ยืนรอคอยเธออยู่หน้าประตูห้องเก็บอุปกรณ์หัวแม่บ้านส่งเงินวอนให้หญิงสาว สายน้ำงงเล็กน้อยก่อนเอ๋ย

“นี้มันอะไรกันค่ะ”

“ก็เงินค่าทิปจากลูกค้าไง รับไปสิ แล้วพรุ่งนี้มาทำงาน แปดโมงเช้าห้ามสาย” ป้าป้อมหัวหน้าแม่บ้านส่งเงินให้หญิงสาวก่อนจะเดินจากไป หญิงสาวรับเงินมากำไว้ในมือแล้วยิ้มอย่างภาคภูมิใจมันน่าภาคภูมิใจมากที่เธอสามารถหาเงินได้ด้วยตัวเองโดยไม่ต้องใช้วิธีที่ผิด ศีลธรรม จริยธรรม และกฎหมาย

ซีฮุนมองตรงไปข้างหน้าเหมือนไม่มีจุดหมาย แต่ความจริงเขากำลังเล็งแนวทางที่เขากำลังจะตีลูกกอล์ฟขาวๆ ที่ตั้งอยู่บนแท่งไม้เล็กๆ ให้ไปยังเป้าหมายตามที่ใจ กำหนดเป้าหมายที่ต้องการเอาไว้ในใจ เขาอยากตีให้ลูกกอล์ฟตรงออกไปทางขวาสักเล็กน้อย และอยากให้มันเลี้ยวโค้งกลับมา ลูกจะได้ไปหยุดอยู่กลางสนามที่ตัดหญ้าราบเรียบเสมอกันเป็นแนว ต้นมะพร้าวที่มีอยู่เพียงต้นเดียวกลางสนามจะได้ไม่บดบังเส้นทางที่เขาจะตีครั้งต่อไป

เขามองที่ด้านหน้าลูกกอล์ฟ ห่างไปฟุตเศษ มันเป็นแนวทางที่เขาวาดขึ้นในใจ จากนั้นจึงวางเท้าขวาให้ทำมุมฉากกับเส้นทางนั้น แล้ววางเท้าซ้ายให้ขนานตามไปด้วย เขาถือไม้กอล์ฟด้วยมือขวา วางหน้าไม้ให้ไปตามเส้นทางที่ต้องการนำมือซ้ายเข้าจับที่ด้าม ประกบด้วยมือขวาให้เข้าคู่ขนานกันไป ย่อเข่าลงเล็กน้อยและดึงบั้นท้ายออกไปด้านหลัง ใช่ เขากำลังตั้งท่า อย่างนักกอล์ฟมืออาชีพ ลีชีฮุน ตะแคงหน้ามองไปทางซ้าย เห็นเป้าหมายที่ต้องการ ทั้งไหล่ สะโพกและเท้าทั้งสองขนานไปกับเส้นทางนั้นเหมือนรางรถไฟที่ไปบรรจบกันเบื้องหน้าคลายน้ำหนักการจับด้ามไม้ของมือทั้งสองออกเล็กน้อย เขาไม่ต้องการให้เกิดอาการเกร็งใดๆ กับส่วนไหนเลยของร่างกาย ขยับไม้กอล์ฟในมือ สะบัดไปสะบัดมา รู้สึกถึงน้ำหนักของหัวไม้ในมือได้อย่างชัดเจน และยิ้มให้กับตัวเอง

เพียงวินาทีที่เขายืนนิ่งอยู่ ตัดภาพบ่อน้ำขนาดใหญ่ที่อยู่ทางขวาของสนามออกไปจากจิตใจจนหมด แขนซ้ายนั้นเหยียดตรงเป็นเส้นเคลื่อนที่ไปทางขวาอย่างอ้อยอิ่ง หัวไม้เดินทางเรียดไปกับพื้นดินระยะหนึ่ง ศอกขวาจึงเริ่มพับขึ้น ไหล่ซ้ายและขวาเคลื่อนที่ตามไปเรื่อยๆ ลักษณะเป็นวงกลมที่จำกัดอยู่ในขอบเขตของมัน สายตายังจับจ้องอยู่ที่ลูกขาวๆ ราวกับพยัคฆ์จ้องจับสมันน้อย เมื่อไหล่ซ้ายหมุนมาอยู่ใต้คาง แผ่นหลังนั้นหันหลังให้เป้าเต็มที่ เขารู้สึกถึงน้ำหนักตัวที่กดลงที่ด้านในของขาขวา ในขณะที่เข่าซ้ายพับไปทางขวา แต่เท้าทั้งสองยังตรึงแน่นกับพื้นดิน สะโพกด้านซ้ายเขม็งเป็นเกลียวแน่น ข้อมือซ้ายและขวาที่กุมด้ามไม้กอล์ฟหักพับไปตามน้ำหนักของไม้ที่หน่วงอยู่เล็กน้อยเขาตั้งใจปล่อยให้มือทั้งสองนั้นไร้ซึ่งความรู้สึกใดๆ

เท้าและขาซ้ายเคลื่อนที่กลับไปทางเดิม ขาซ้ายตั้งยันรับเอาไว้เต็มที่ สะโพกหมุนตามกลับพาให้ลำตัวส่วนบนหมุนตามกันมาพาแขนซ้ายให้เหวี่ยงตามลงมา พลังที่เกิดจากหมุนของลำตัวทำให้เกิดแรงเหวี่ยงขึ้นที่ปลายไม้ เสียงไม้กอล์ฟแหวกอากาศดัง “เฟี้ยว” หัวไม้จับเข้าที่ลูกกอล์ฟจนลูกกอล์ฟยุบตามเข้าไปแล้วดีดตัวพองออกพุ่งออกจากแหล่งด้วยความเร็วดุจสายฟ้า เสียงหน้าไม้กอล์ฟกระทบเข้ากับลูกดังน่าหวาดเสียว ศอกขวาเริ่มคลายออกและส่งตามออกไปสุดความยาว ลำตัวซีกขวาหมุนตามไป ไหล่ขวาที่เคลื่อนที่ผ่านไปช่วยดึงให้ศีรษะที่เอนเอียงนั้นยกขึ้น น้ำหนักตัวทั้งหมดแทบจะไปยืนอยู่บนขาซ้าย สองแขนและไม้กอล์ฟเหมือนพันรอบตัว มันเป็นท่าทางที่แสนจะสง่างาม ชายหนุ่มวัยสี่สิบปี ชาวเกาหลี ชายหนุ่มร่างสันทัดสีผิวเข้าจัดใบหน้าเรียวตาคมแม้จะหรี่เรียวสมกับเชื้อชาติ แต่คิ้วเข้มเป็นเส้นบาง ..ลีซีฮุน ร่วมหุ้นกับภรรยาและเพื่อนๆของภรรยาที่เมืองไทยในขณะนี้เขาและแขกพิเศษระดับวีไอพีออกรอบโดยมีเมย์แคดดี้สาวสวยเป็นขับรถกอล์ฟให้ ลีซีฮุนพลางขยับกรอบแว่นตากันแดด ... เมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้ ก่อนส่งไม้กอล์ฟให้แคดดี้สาว ก่อนที่จะกระโดดขึ้นรถกอล์ฟมุ่งตรงเข้าคลับเฮาส์ วางถุงกอล์ฟตรงไปยังประตูทางเข้า ..... ลีชีฮุนเดินตรงไปที่ลิฟท์ช้าๆ วันนี้เขาเหนื่อยมาก อยากจะพักผ่อนให้เต็มที่ ...ชายหนุ่มเดินหน้าขรึมเข้าไปยังลิฟต์โดยไม่สนว่ามีร่างบางของใครคนหนึ่งเดินออกมา สายน้ำโค้งคับนับให้ชายหนุ่มเพราะ คิด ว่า อาจ จะ เป็น ลูกค้า ก็ได้ ชายหนุ่มเดินออกจากลิฟต์ที่เปิดไปยังชั้น 5ด้วยท่าทางเหนื่อยๆ .

ชายหนุ่มเดินเปลือยเข้าห้องน้ำที่อ่างจากุชชี่เปิดน้ำวนอุ่นๆรอท่าไว้ก่อนแล้ว ...พลางคิดถึงความสัมพันธ์กับภรรยาไม่สู้ดีนัก ทำให้เขาตกอยู่ในภาวะซึมเศร้า เขามีภรรยาอยู่แล้วที่เกาหลี แต่จียอนก็จับเขาอยู่หมัดจนได้เป็นภรรยาคนที่สองในปัจจุบันด้วยความรักเขาจึงตัดสินใจทิ้งภรรยาและลูกจากเกาหลีมาเมืองไทยเริ่มต้นชีวิตใหม่กับจียอนแต่ใจก็ไม่แน่ใจ สับสนวุ่นวาย .รู้สึกผิดมากๆกับการะทำตัวเอง

© themy O