Mafia's Lover รักร้ายนายมาเฟีย [YAOI]

 
                                                     3ชั่วโมงต่อมา
 
          "ผมเหลือบมองไปยังนาฬิกาที่ข้อมือของตัวเอง ก็พบว่าตอนนี้เวลาก็ใกล้จะ3ทุ่มแล้ว"
 
"ไอ้วิน กูขอไปเข้าห้องน้ำแปปนะ" ผมหันไปบอกไอ้วินที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับสาวๆอย่างเมามันส์
 
"เออๆ จะไปไหนก็รีบไปแต่ไม่ต้องรีบมานะมึง" ไอ้วินตอบกลับผมก่อนที่จะหันหน้าเข้าไปสนใจสาวๆของมันต่อ ผมรีบเดินลุกออกจากที่นั่นพร้อมกับตรงดิ่งเข้าไปยังห้องน้ำทันที แต่ด้วยความที่ไม่เคยมา จึงทำให้ผมหลงเดินวนไปวนมาอยู่นาน เมื่อผมแน่ใจว่าผมหาห้องน้ำในชั้นล่างไม่เจอ ผมจึงตัดสินใจขึ้นไปยังชั้นบนของผับ ผมเดินขึ้นไปตามทางขึ้นบันไดจนมาถึงห้องเล็กๆที่มีทางเดินแคบๆ ผมเดินไปตามทางเดินนั้นอย่างเงียบๆก่อนจะหยุดอยู่ตรงหน้าประตูบานใหญ่สีดำ ถ้าหากผมไม่สังเกตดูดีๆก็คงไม่รู้ว่ามีประตูอยู่ตรงนี้ด้วย
          ผมแง้มเปิดประตูเล็กน้อย สายตาสอดส่องเข้าไปยังสิ่งที่อยู่หลังประตูบานนี้
 
"เห้ยย!" ผมตกใจจนลืมตัวอุทานออกมาและพลันปิดประตูดังปัง! ภาพที่ฉายเข้าสู่สายตาของผมนั้นเป็นภาพของโต๊ะการพนัน และในนั้นก็มีคนมากมายที่กำลังปลดปล่อยความสุขกับสิ่งที่ผิดกฎหมาย
 
"เห้ยย! นั่นใครว่ะ" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากในห้องนั้น ทำเอาผมรีบวิ่งแจ้นรีบหาที่ซ่อนทันที แต่โชคดีที่สายตาของผมเหลือบไปเห็นตู้กระจกเก่าๆตัวหนึ่งที่ตั้งอยู่ใกล้ๆกับประตูบานนั้น ผมไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปหลบยังหลังตู้ใบนั้นทันที
 
"ซวยแล้วไอ้กัส หาเรื่องใส่ตัวอีกแล้วนะมึงเนี่ย!" ผมบ่นใส่ตัวเองเบาๆก่อนที่จะรีบเอามือปิดปากตัวเองไว้เพื่อไม่ให้พวกนั้นได้ยิน
 
"เอี๊ยดด!" เสียงประตูเปิดดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงฝีเท้าหนักๆที่เดินออกจากประตูมา ผมแอบส่องดูตามรูเล็กๆก็พบชายฉกรรจ์ร่างใหญ่สวมชุดสูทสีดำกำลังยืนสั่งลูกน้องหลายคนให้วิ่งตามหาตัวผมอย่างหัวเสีย
          เวลาผ่านไปซักพักกลุ่มชายฉกรรจ์นับสิบก็วิ่งมาบอกกับชายชุดสูทสีดำว่าตามหาตัวผมไม่เจอ ด้วยความทำงานไม่สำเร็จจึงถูกชายร่างสูงนั้นคว้ากระบอกปืนแล้วทุบไปยังศีรษะของลูกน้องเรียงไปทีละคน
 
"ไอ้พวกบ้า แค่หนูตัวเดียวมึงยังทำมันหลุดไปได้!" จากนั้นชายฉกรรจ์นับสิบพร้อมกับชายร่างสูงก็เดินตรงเข้าห้องนั้นไป
 
"เฮ้อออ โล่งอกไปที นึกว่าจะได้กลายเป็นผีเฝ้าบ่อนแล้วนะเนี่ย" ผมยิ้มระรื่นด้วยความสะบายใจพร้อมกับค่อยๆเดินออกมาจากหลังตู้อย่างอารมณ์ดี แต่ทว่าก่อนที่ผมกำลังจะก้าวลงบันไดไปนั้น แขนข้างขวาของผมก็ถูกมือใหญ่ปริศนาคว้าเอาไว้ ผมรีบหันขวับไปตามแรงดึงของมือปริศนานั้น ยังไม่ทันที่ผมจะอ้าปากตะโกน มืออีกข้างของเจ้าของมือปริศนาก็นำมาผ้าปิดจมูกผมเอาไว้
          ผมดิ้นสุดแรงแต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเพราะตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังขาดอากาศหายใจทีละนิดๆจนหมดสติวูบลงไป T^T