Mafia's Lover รักร้ายนายมาเฟีย [YAOI]

9.5

เขียนโดย PinkyMonsta

วันที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 12.42 น.

  5 chapter
  0 วิจารณ์
  7,428 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 16 มีนาคม พ.ศ. 2560 14.30 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) KRIS x AUGUST

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

                                                     3ชั่วโมงต่อมา

 

          "ผมเหลือบมองไปยังนาฬิกาที่ข้อมือของตัวเอง ก็พบว่าตอนนี้เวลาก็ใกล้จะ3ทุ่มแล้ว"

 

"ไอ้วิน กูขอไปเข้าห้องน้ำแปปนะ" ผมหันไปบอกไอ้วินที่กำลังกอดรัดฟัดเหวี่ยงกับสาวๆอย่างเมามันส์

 

"เออๆ จะไปไหนก็รีบไปแต่ไม่ต้องรีบมานะมึง" ไอ้วินตอบกลับผมก่อนที่จะหันหน้าเข้าไปสนใจสาวๆของมันต่อ ผมรีบเดินลุกออกจากที่นั่นพร้อมกับตรงดิ่งเข้าไปยังห้องน้ำทันที แต่ด้วยความที่ไม่เคยมา จึงทำให้ผมหลงเดินวนไปวนมาอยู่นาน เมื่อผมแน่ใจว่าผมหาห้องน้ำในชั้นล่างไม่เจอ ผมจึงตัดสินใจขึ้นไปยังชั้นบนของผับ ผมเดินขึ้นไปตามทางขึ้นบันไดจนมาถึงห้องเล็กๆที่มีทางเดินแคบๆ ผมเดินไปตามทางเดินนั้นอย่างเงียบๆก่อนจะหยุดอยู่ตรงหน้าประตูบานใหญ่สีดำ ถ้าหากผมไม่สังเกตดูดีๆก็คงไม่รู้ว่ามีประตูอยู่ตรงนี้ด้วย

          ผมแง้มเปิดประตูเล็กน้อย สายตาสอดส่องเข้าไปยังสิ่งที่อยู่หลังประตูบานนี้

 

"เห้ยย!" ผมตกใจจนลืมตัวอุทานออกมาและพลันปิดประตูดังปัง! ภาพที่ฉายเข้าสู่สายตาของผมนั้นเป็นภาพของโต๊ะการพนัน และในนั้นก็มีคนมากมายที่กำลังปลดปล่อยความสุขกับสิ่งที่ผิดกฎหมาย

 

"เห้ยย! นั่นใครว่ะ" เสียงหนึ่งดังขึ้นจากในห้องนั้น ทำเอาผมรีบวิ่งแจ้นรีบหาที่ซ่อนทันที แต่โชคดีที่สายตาของผมเหลือบไปเห็นตู้กระจกเก่าๆตัวหนึ่งที่ตั้งอยู่ใกล้ๆกับประตูบานนั้น ผมไม่รอช้ารีบวิ่งเข้าไปหลบยังหลังตู้ใบนั้นทันที

 

"ซวยแล้วไอ้กัส หาเรื่องใส่ตัวอีกแล้วนะมึงเนี่ย!" ผมบ่นใส่ตัวเองเบาๆก่อนที่จะรีบเอามือปิดปากตัวเองไว้เพื่อไม่ให้พวกนั้นได้ยิน

 

"เอี๊ยดด!" เสียงประตูเปิดดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงฝีเท้าหนักๆที่เดินออกจากประตูมา ผมแอบส่องดูตามรูเล็กๆก็พบชายฉกรรจ์ร่างใหญ่สวมชุดสูทสีดำกำลังยืนสั่งลูกน้องหลายคนให้วิ่งตามหาตัวผมอย่างหัวเสีย

          เวลาผ่านไปซักพักกลุ่มชายฉกรรจ์นับสิบก็วิ่งมาบอกกับชายชุดสูทสีดำว่าตามหาตัวผมไม่เจอ ด้วยความทำงานไม่สำเร็จจึงถูกชายร่างสูงนั้นคว้ากระบอกปืนแล้วทุบไปยังศีรษะของลูกน้องเรียงไปทีละคน

 

"ไอ้พวกบ้า แค่หนูตัวเดียวมึงยังทำมันหลุดไปได้!" จากนั้นชายฉกรรจ์นับสิบพร้อมกับชายร่างสูงก็เดินตรงเข้าห้องนั้นไป

 

"เฮ้อออ โล่งอกไปที นึกว่าจะได้กลายเป็นผีเฝ้าบ่อนแล้วนะเนี่ย" ผมยิ้มระรื่นด้วยความสะบายใจพร้อมกับค่อยๆเดินออกมาจากหลังตู้อย่างอารมณ์ดี แต่ทว่าก่อนที่ผมกำลังจะก้าวลงบันไดไปนั้น แขนข้างขวาของผมก็ถูกมือใหญ่ปริศนาคว้าเอาไว้ ผมรีบหันขวับไปตามแรงดึงของมือปริศนานั้น ยังไม่ทันที่ผมจะอ้าปากตะโกน มืออีกข้างของเจ้าของมือปริศนาก็นำมาผ้าปิดจมูกผมเอาไว้

          ผมดิ้นสุดแรงแต่ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเพราะตอนนี้ผมเริ่มรู้สึกว่าตัวเองกำลังขาดอากาศหายใจทีละนิดๆจนหมดสติวูบลงไป T^T

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา