diary ของเราสองคน
เขียนโดย 
ช็อคติน
วันที่ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 20.18 น.
แก้ไขเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 20.32 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ตอนที่ 2 ใจตรงกัน...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบันทึกของน้องโรม
ในทุกๆวันถ้าผมเลิกเรียนแล้ว
ผมจะชอบมานั่งอ่านหนังสือและทำการบ้านที่ร้านกาแฟแห่งหนึ่ง
แถวๆหอของผมนี่แหละครับ
วันนี้ก็เช่นกัน ผมมานั่งที่ร้านกาแฟร้านนี้
" เอาโกโก้เย็นแก้วนึงครับ " ผมสั่งเครื่องดื่มเมนูโปรดของผม
"รอสักครู่นะครับ " พนักงาน
จากนั้นผมก็เดินไปนั่งตรงมุมประจำของผม
ในขณะที่ผมกำลังอ่านหนังสืออยู่
ผมก็ได้ยินเสียงกระดิ่งที่ประตูร้าน ผมจึงเงยหน้าขึ้นไปมองที่ประตู
แล้วผมก็พบว่า
คนที่เดินเข้ามาในร้านคือ พี่ปิ๊ก
" ตึก ตึก ตึกๆๆ" ผมได้ยินเสียงหัวใจของผมอีกแล้ว
ทำไมผมต้องใจเต้นแรงทุกครั้งที่เจอพี่ปิ๊กนะ
ผมไม่เข้าใจตัวเองเลยจริงๆ
บันทึกของพี่ปิ๊ก
วันนี้ผมเลิกเรียนแล้วครับ อากาศร้อนมาก
ก่อนที่ผมจะกลับห้อง ผมจึงอยากจะไปหาอะไรเย็นๆ ดื่มสักหน่อย
ซึ่งมันก็คงไม่พ้นร้านกาแฟแถวๆหอของผมนี่แหละครับ
ผมเดินตรงเข้าไปในร้านกาแฟร้านนั้น
" เอาโกโก้เย็น แก้วนึงครับ "
เมื่อผมสั่งเครื่องดื่มเรียบร้อย ผมตั้งใจที่จะมองหามุมเหมาะๆ เย็นสบาย
เพื่อนั่งชิวๆครับ แต่...
อ๊ะ!! นั่นมันน้องโรมนิน่า เอ้ว่าแต่ ทำไมน้องมาคนเดียวละ
ผมควรไปขอนั่งกับน้องโรมดีไหมนะ???
" โรม พี่ขอนั่งด้วยคนได้ไหม " ปิ๊ก
" ได้สิครับ " บันทึกของน้องโรม
ผมเห็นพี่ปิ๊กกำลังเดินเข้ามาในร้าน
แล้วก็สั่งอะไรสักอย่างนี่แหละครับ
แล้วพี่ปิ๊กก็มาขอนั่งกับผม
อ่าวนี่พี่ปิ๊กเขามาคนเดียวหรอเนี่ย
เมื่อพี่ปิ๊กนั่งลงที่ฝั่งตรงข้ามของผม
" โรมมาทำอะไรที่นี่หรอ "
" อ่อ ผมเลิกเรียนแล้ว เลยมานั่งอ่านหนังสือนะครับ" โรม
" แล้วมาคนเดียวหรอ " ปิ๊ก
"ใช่แล้วครับ " โรม
"โกโก้เย็นได้ละค่ะ" พนักงานวางแก้วน้ำลงที่โต๊ะ
และในตอนนั้นเอง ที่เราทั้งสองคนเอื้อมมือไปหยิบแก้วน้ำพร้อมกัน
จึงทำให้มือของพี่ปิ๊กอยู่บนมือของผมพอดี
" ตึก ตึก ตึกๆๆๆ" ผมใจเต้นแรงอีกแล้ว
ผมเงยหน้าขึ้นไปมองที่หน้าของพี่ปิ๊ก
เราสองคนสบตากัน " ตึก ตึก ตึกๆๆ"
ผมจึงรีบดึงมือของผมออก
" อ่าว พี่ปิ๊กก็สั่งโกโก้หรอครับ "
" ใช่แล้ว แต่โรมเอาไปก่อนเลยก็ได้นะ " ปิ๊ก
" ไม่เป็นไรครับพี่ พี่เอาก่อนเลย " โรม
จากนั้นพี่ปิ๊กก็หยิบแก้วน้ำไปวางตรงหน้าของพี่ปิ๊ก
นี่เราสั่งโกโก้เหมือนกันหรอเนี่ย ผมคิดเช่นนั้น
ทำไมเราใจตรงกับพี่ปิ๊กเลยนะ คงอาจจะแค่ความบังเอิญแหละมั้ง
บันทึกของพี่ปิ๊ก
อะไรกัน ทำไมเราสองคนใจตรงกันขนาดนี้นะ ผมคิดในใจ
" โรมชอบกินโกโก้เย็นหรอ " ปิ๊ก
" ใช่ครับ ผมว่ามันรสชาติออกขมนิดๆ หวานหน่อยๆอะครับ " โรม
" เหมือนพี่เลย พี่ก็ชอบที่มันขมนิดๆ หวานหน่อยๆเหมือนกัน " ปิ๊ก
ผมรู้สึกว่า ผมกับน้องโรมมีอะไรๆที่คล้ายกับผม
ผมชักอยากจะรู้จักน้องโรมให้มากกว่านี้แล้วสิ
จะให้ผมบอกตรงๆก็คงจะดูแปลกๆเนอะ
เพราะน้องโรมก็เป็นผู้ชาย ผมก็เป็นผู้ชาย
ผมไม่เข้าใจความรู้สึกของผมเองในตอนนี้เลยจริงๆ
เมื่อผมกับน้องโรมนั่งคุยกันไปได้สักพัก
เราก็แยกย้ายกันกลับ
แต่พอผมกลับถึงห้อง
ผมกลับเลิกคิดถึงน้องโรมไม่ได้
นี่ผมเป็นอะไรของผมนะ ทำไมผมต้องคิดถึงน้องโรมด้วย
สาวๆ สวยๆ คนอื่นมีตั้งมากมายที่ผมควรจะคิดถึง ผมก็ไม่คิด ผมคิดเช่นนั้น
04/02/2560
สวัสดีค่ะนักอ่านทุกคน วันนี้เรามาลงให้อีกแล้วนะคะ
ตอนนี้จะยาวกว่าตอนที่ 1 หน่อยนะคะ แต่รับรองว่า สนุกแน่นอนค่ะ
ถึงแม้ว่าในตอนนี้โรมจะยังคงมีอาการใจเต้นแรงกับพี่ปิ๊กอยู่
แต่น้องโรมก็ยังไม่มีท่าทีเลยว่า จะรู้หัวใจตัวเอง
เรามาติดตามกันต่อนะคะว่า น้องโรมจะรู้หัวใจตัวเองเมื่อไร
แล้วน้องโรมจะทำอย่างไรต่อ
เรื่องราวจะเป็นอย่างไร โปรดติดตามตอนต่อไป
ในชื่อตอนที่ว่า " ของหายอยากได้คืน "
เอาแล้วสิคะ ใครจะทำของหายกันนะ แล้วจะได้คืนไหมนะ
ขอบคุณสำหรับการอ่านในตอนนี้นะคะ
และสุดท้ายนี้
1 เม้น = 1 กำลังใจ
สามารถติชมหรือแสดงความคิดเห็นได้เลยนะคะ^_^
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
