Love Return รักสุดหัวใจเพื่อนายคนเดียวอีกครั้ง
-
เขียนโดย ทาสแมวดำ
วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 เวลา 22.46 น.
6 EP
0 วิจารณ์
7,606 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 22.55 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ผู้หญิงหลายใจ! #เอมิ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความEP.4: ผู้หญิงหลายใจ!#เอมิ
“พูดอะไรน่ะ พี่เรย์จิ!” เอมิทำหน้าดุใส่อีตาเรย์จิ
“พี่พูดความจริงนะ” หมอนั่นมันหันมายิ้มให้เอมิ ไอ้ผู้ชายคนนี้!
“พอเถอะ หนูจะกลับแล้วนะ นี่ค่ะ” เอมิหันหลังแล้วไปจ่ายเงินกับป้าเจ้าของร้านแล้วเดินจากไป ส่วนอีตาเรย์จิหันมามองฉันแล้วเดินตามเอมิไป
“มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย” ยูคิบ่นอุบอิบแล้วนั่งกินไอติมต่อ ยังมีอารมณ์กินนะ น้องชายฉัน =_=
วันต่อมา
ฉันกับพวกมาโดระพักกลางวันที่ดาดฟ้ากันสามคน ไม่มีใครเลย ฉันจึงเล่าเรื่องเมื่อวานให้พวกมาโดระฟัง
“หรือว่าเขาแค่พูดเล่นหรือเปล่าจ้ะ? มาซาโกะ” เสียงของ ‘ยามาเนะ เอกิโนะ’ แฟนคลับของชิโระที่ชอบถ่ายรูปชิโระมากกกกก
“โลกสวยเกินว่ะ ยัยแอ๊บแบ๊ว” มาโดระตบเข่าตัวเอง แล้วพูดต่อ “ฉันว่ายัยเอมิสวยเลือกได้หรือไงว่ะ คนหนึ่งแฟน อีกคนคู่หมั้น”
“ไม่รู้สิ” ฉันกับเอกิโนะพูดพร้อมกัน
“ความจริงแล้ว เอมิถูกพ่อแม่บังคับน่ะ” จู่ๆเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นมาข้างๆฉัน
“เฮ้ย! โอริมาได้ยังไงเนี่ย??!!” พวกฉันร้องออกมา เพราะ ‘อาอิบาวะ โอริกะ’ หรือ ‘โอริ’ เพื่อนสนิทของเอมิ ที่แอบเชียร์ฉันกับคาโอรุเป็นแฟน จนฉันงงๆ มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน
“มานานแล้ว” โอริกระพริบตาปริบๆ แล้วพูดต่อ “เธอถูกบังคับให้มีคู่หมั้น แถมอีตาเรย์จิคนนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องที่ห่างๆมากๆน่ะจ้ะ”
“อ๋อ” พวกฉันร้องออกมา แต่ฉันหันไปมองมาโดระ ดูเหมือนเธอจะยังไม่จบง่ายๆแน่
“แล้วไงเธอจะบอกว่าพวกฉันทำเป็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องละครที่พวกผู้ใหญ่ชอบดูอ่ะนะหรือไม่ก็ให้เลิกคิดเรื่องนี้ไปซะ อย่างกับว่ามันเป็นอากาศธาตุ” ฉันว่าแล้วเธอต้องไม่จบเรื่องนี้ =_=
“ก็คง...งั้นมั้ง” โอริเกาหัวของเธอ
“ให้มันจริงเถอะ หากเรื่องนี้ไม่ถึงหูของคาโอรุอ่ะนะ” มาโดระกอดอกอย่างเบื่อหน่าย
ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน…
หลังเลิกเรียน ในระหว่างที่ฉันกำลังกลับบ้านคนเดียว เนื่องจากคาโอรุไปบ้านชิโระ ทำให้ฉันเดินกลับบ้านกับพวกมาโดระ สายตาของฉันก็เห็นเอมิยืนรอใครอยู่และพอเธอหันมามองฉัน เธอรีบวิ่งมาหาฉันทันทีด้วยความเร็วอย่างกับเป็นญาติกับเดอะ แฟลชอะไรอย่างนั้น =_=
“มาซาโกะ!” เอมิจับไหล่ของฉัน แล้วเขย่าไปมาอย่างบ้าคลั่ง
“ทำอะไร มาซาโกะ!!??” มาโดระเห็นจึงจับเอมิแยกออกจากฉัน
“คือว่า...” เอมิทำตาโตแล้วตัวสั่นเหมือนกับว่าตัวเองไม่กล้าบอกไป
“บอกไปเถอะ! พวกฉันรู้แล้ว” มาโดระถลึงตาใส่เอมิ
“เรื่องเมื่อวานนั้นน่ะ...” พอเอมิกำลังจะพูดอยู่นั้น จู่ๆก็มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมา
“เอมิจัง! ^0^” เสียงของอีตาเรย์จินั่นเอง
“พี่เรย์จิ O_O” เอมิตกใจจนยืนไปหลบหลังมาโดระ
“กลัวพี่ทำไมกัน ^^” อีตาเรย์จิจับข้อมือของเอมิเพื่ออกมาจากหลังของมาโดระ
“พี่มาทำไม!” เอมิที่ตอนนี้ออกมาจากหลังของมาโดระ จึงถลึงตาใส่อีตาเรย์จิ ส่วนอีตาเรย์จิกลับยิ้มอย่างไม่แคร์สายตาของนักเรียนคนอื่นๆเลยสักนิด
“ก็มาทำความรู้จักเพื่อนๆที่น่ารักของเอมิน่ะสิ” หรออออออออ เมื่อวานนายมาชี้หน้าบอกว่าหันไปบอกคาโอรุด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด แต่วันนี้เป็นเทพบุตรเลยนะ อีคนเสแสร้งเล่นละคร แล้วพูดต่อ “ในฐานะคู่หมั้นยังไงล่ะ” คำว่า ‘คู่หมั้น’ ดังจังเนอะ คิดว่าพวกฉันหูหนวกหรือไงว่ะ =_=
“ไม่จริงน่า เอมิเนี่ยนะ เป็นผู้หญิงหลายใจ!” เสียงนักเรียนคนหนึ่งพูดขึ้นมาแล้วคนอื่นๆที่ได้ยินก็ซุบซิบนินทา ฉันหันไปมองเอมิที่ตอนนี้เธอรู้สึกอับอายมากๆ จึงเอาแต่ก้มหน้า ส่วนอีตาเรย์จิยิ้มอย่างไม่แคร์ใคร แต่มันแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ มาซาโกะสัมผัสได้ -_-;;;
“...” เอมิวิ่งหนีไป ส่วนอีตาเรย์จิเมื่อเห็นว่าเอมิหนีไปแล้ว จึงหันมาแยกขี้ยวใส่ฉัน
“เธอเป็นคนทำให้เอมิรู้สึกอับอาย! ยัยน่ารังเกียจ!” อ้าว! ทำไมตูต้องถูกหวยด้วย อีตาบ้า! ฉันเนี่ยนะไปทำให้เอมิวิ่งไปเนี่ยนะ โรคจิตหรือเปล่า ตัวเองเป็นคนพูดเองแล้วมาใส่ร้ายอีก! -*- ตูไม่เข้าใจผู้ชายคนนี้เลย
“เฮ้ย! ตัวเองเป็นคนทำเองนี่ ทำไมต้องโทษคนอื่นด้วยว่ะ!!!” มาโดระทำท่าจะพุ่งเข้าไปต่อยอีตาเรย์จิ แต่เอกิโนะคว้าเอาไว้ได้ทัน
“ฉันไม่สน และที่สำคัญฉัน ไ-ม่-ผิ-ด ได้ยินมั้ย ฉั-น-ไ-ม่-ผิ-ด เข้าใจมั้ย” ไอ้ผู้ชายเห็นแก่ตัว ไอ้หลงตัวเอง ถ้าอีตานั้นเป็นคู่หมั้นของฉันนะ ฉันขอบวชชีตลอดชีวิตดีกว่า อีตาเรย์จิยิ้มอย่างผู้ชนะ แล้วพูดต่อ “ถึงเธอจะสวย แต่ฉันก็ไม่เอาไปทำเมียหรอก” ฉันก็ไม่อยากเอานายไปเป็นสามีเหมือนกัน =_= “และที่สำคัญนะ เธอก็ไม่ควรจะมายืนหยุดอยู่ตรงนี้ แล้วให้ฉันว่านะ ยัย...”
ผัวะ
อยู่ๆหมอนั้นก็ถูกหมัดของใครก็ไม่รู้ เมื่อฉันหันไปมองก็พบว่าเป็นยูคิ!
“นายลองพูดใหม่สิ!” ยูคิทำหน้าน่ากลัวมากๆ
“ก็ยัยผู้หญิงน่ารังเกียจยังไงล่ะ!” อีตานี่ ยังมีอรมณ์ตอบยูคิอีกนะ
ผัวะ
ยูคิต่อยหน้าเรย์จิเข้าไปเต็มแรง แล้วพูดว่า...
“นายต่างหากที่เป็นคนน่ารังเกียจ!” ยูคิว่าอีตาเรย์จิแล้วเดินมาหาฉัน แต่ว่า...
อีตาเรย์จิลุกขึ้นมาแล้ว ทำท่าจะเข้าไปต่อยหน้ายูคิ ฉันที่เห็นจึงวิ่งเข้าไปต่อยหน้าเขา
ผัวะ ตุ้บๆๆๆ
หลังจากนั้นที่ต่อยหน้าเขาแล้วฉันจึงกระทืบให้ตายซะเลย!
“มาซาโกะมาโหด =0=” ทุกคนที่เห็นจึงเผลอร้องออกมา ตายแน่! ฉันต้องโดนอาจารย์ลงโทษแน่ๆ T^T
“เค้าไม่รู้นะ อารมณ์พาไปอ่ะ ><” ฉันรีบเอามือมาปิดหน้าตัวเองไม่หน้าอายอ่ะ วิ่งหนีไปเลย
“พี่! รอด้วย” ยูคิวิ่งตามฉันมา แล้ววิ่งมาข้างหน้าฉัน
“ทำยังไงดีอ่ะ” ฉันตัวสั่นเพราะว่ากลัวอาจารย์ทำโทษ (ห่วงแค่เรื่องเนี่ยนะ =_=;;;)
“ก็ปล่อยมันไปอย่างที่เอลซ่าได้ร้องเอาไว้น่ะสิ พี่” ยูคิตบไหล่ฉันเบาๆ แล้วจูงมือฉันกลับบ้าน
“ถ้าเกิดข่าวมันกระจายออกมา แล้วคาโอรุรู้เรื่องเข้า เอมิจะทำยังไงดีนะ?” ฉันเผลอพูดออกมา ทำให้ยูคิหยุดเดินแล้วหันมามองฉัน
“ก็ต้องรอดูพรุ่งนี้น่ะสิ พี่” ยูคิหยิกแก้มฉันเบาๆ
“...” ฉันเงียบตลอดทางไม่พูดอะไร คงต้องรอถึงวันพรุ่งนี้สินะ
วันต่อมา
ฉันเดินมาที่โรงเรียนกับคาโอรุ ตลอดทางที่เดินเข้าห้องทุกคนก็ซุบซิบนินทาแล้วจ้องคาโอรุกันหมด ทำให้คาโอรุหันมามองฉันอย่างงงๆ พอเข้าไปในห้อง ชิโระวิ่งมาหาฉันกับคาโอรุ แถมเขายังจับไหล่คาโอรุแน่นมากๆแล้วเขย่าไปมา ฉันแอบหันไปมองเอมิ ที่ตอนนี้เธอยังก้มหน้าไม่พูดไม่จากับใคร...แปลก มันต้องมีอะไรกันแน่!
“คาโอรุ นายรู้เรื่องหรือเปล่าน่ะ!” ชิโระทำตาโตแถมยังเขย่าคาโอรุอย่างกับว่าคาโอรุเป็นมาราคัส
“เรื่องอะไร?” คาโอรุเอียงคอมองชิโระอย่างงงๆ แล้วมองเพื่อนๆในห้อง
“มานี่!” ชิโระจับข้อมือของคาโอรุและฉันแล้วลากไปที่บอร์ดข่าวสารต่างๆตรงทางขึ้นบันได
‘ประกาศ! เอมิมีคู่หมั้น คาโอรุคือมือที่สาม มันยังไงกันแน่! เอมิคือ #ผู้หญิงหลายใจ อย่างนั้นหรอ’
‘รักสามเส้า! ถึงความอวสานคู่รักเอมิ-คาโอรุ เพราะฝ่ายหญิงมีคู่หมั้น! จริงๆแล้วฝ่ายหญิงคือ #ผู้หญิงหลายใจ’
‘ใกล้ถึงตอนอวสานเอมิ-คาโอรุ เปิดตัวประแสคู่จิ้นมาซาโกะ-คาโอรุ!’
‘แฮชแท็กยอดนิยมของโรงเรียนคือ #ผู้หญิงหลายใจ’
คือ...เข้าใจข่าวสองอันแรกนะ แต่ทำไมคู่จิ้นมาซาโกะ-คาโอรุคือ? What? แล้วไอ้ #ผู้หญิงหลายใจ กลายเป็นแฮชแท็กยอดนิยมของโรงเรียนไปซะแล้ว! ทั้งๆที่ข่าวเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานตอนเย็นเองนะ! แต่โชคดีที่ไม่มีข่าวฉันซัดหน้าอีตาเรย์จิ
ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าของคาโอรุวิ่งขึ้นไปที่ห้องเรียน ฉันวิ่งตามคาโอรุไป ปล่อยให้ชิโระมองแผ่นหลังของฉัน เมื่อมาถึงที่ห้องคาโอรุก็กระชากเอมิแล้วพูดว่า...
“ทำไมเธอถึงไม่บอกฉันว่าเธอมีคู่หมั้นน่ะ! ทุกคนในโรงเรียนคิดว่าฉันเป็นมือที่สาม!” คาโอรุโมโหมากๆ ฉันได้แต่มองบทสนทนาที่อึดอัดของทั้งสองคน
“คือ...ว่า...” เอมิพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ทำให้คาโอรุตัดคำพูดของเอว่า...
“เราเลิกกันเถอะ!”
โปรดติดตามตอนต่อไป
“พูดอะไรน่ะ พี่เรย์จิ!” เอมิทำหน้าดุใส่อีตาเรย์จิ
“พี่พูดความจริงนะ” หมอนั่นมันหันมายิ้มให้เอมิ ไอ้ผู้ชายคนนี้!
“พอเถอะ หนูจะกลับแล้วนะ นี่ค่ะ” เอมิหันหลังแล้วไปจ่ายเงินกับป้าเจ้าของร้านแล้วเดินจากไป ส่วนอีตาเรย์จิหันมามองฉันแล้วเดินตามเอมิไป
“มันเรื่องบ้าอะไรเนี่ย” ยูคิบ่นอุบอิบแล้วนั่งกินไอติมต่อ ยังมีอารมณ์กินนะ น้องชายฉัน =_=
วันต่อมา
ฉันกับพวกมาโดระพักกลางวันที่ดาดฟ้ากันสามคน ไม่มีใครเลย ฉันจึงเล่าเรื่องเมื่อวานให้พวกมาโดระฟัง
“หรือว่าเขาแค่พูดเล่นหรือเปล่าจ้ะ? มาซาโกะ” เสียงของ ‘ยามาเนะ เอกิโนะ’ แฟนคลับของชิโระที่ชอบถ่ายรูปชิโระมากกกกก
“โลกสวยเกินว่ะ ยัยแอ๊บแบ๊ว” มาโดระตบเข่าตัวเอง แล้วพูดต่อ “ฉันว่ายัยเอมิสวยเลือกได้หรือไงว่ะ คนหนึ่งแฟน อีกคนคู่หมั้น”
“ไม่รู้สิ” ฉันกับเอกิโนะพูดพร้อมกัน
“ความจริงแล้ว เอมิถูกพ่อแม่บังคับน่ะ” จู่ๆเสียงของผู้หญิงคนหนึ่งก็ดังขึ้นมาข้างๆฉัน
“เฮ้ย! โอริมาได้ยังไงเนี่ย??!!” พวกฉันร้องออกมา เพราะ ‘อาอิบาวะ โอริกะ’ หรือ ‘โอริ’ เพื่อนสนิทของเอมิ ที่แอบเชียร์ฉันกับคาโอรุเป็นแฟน จนฉันงงๆ มาอยู่ที่นี่ได้ยังไงกัน
“มานานแล้ว” โอริกระพริบตาปริบๆ แล้วพูดต่อ “เธอถูกบังคับให้มีคู่หมั้น แถมอีตาเรย์จิคนนั้นเป็นลูกพี่ลูกน้องที่ห่างๆมากๆน่ะจ้ะ”
“อ๋อ” พวกฉันร้องออกมา แต่ฉันหันไปมองมาโดระ ดูเหมือนเธอจะยังไม่จบง่ายๆแน่
“แล้วไงเธอจะบอกว่าพวกฉันทำเป็นว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องละครที่พวกผู้ใหญ่ชอบดูอ่ะนะหรือไม่ก็ให้เลิกคิดเรื่องนี้ไปซะ อย่างกับว่ามันเป็นอากาศธาตุ” ฉันว่าแล้วเธอต้องไม่จบเรื่องนี้ =_=
“ก็คง...งั้นมั้ง” โอริเกาหัวของเธอ
“ให้มันจริงเถอะ หากเรื่องนี้ไม่ถึงหูของคาโอรุอ่ะนะ” มาโดระกอดอกอย่างเบื่อหน่าย
ฉันก็คิดอย่างนั้นเหมือนกัน…
หลังเลิกเรียน ในระหว่างที่ฉันกำลังกลับบ้านคนเดียว เนื่องจากคาโอรุไปบ้านชิโระ ทำให้ฉันเดินกลับบ้านกับพวกมาโดระ สายตาของฉันก็เห็นเอมิยืนรอใครอยู่และพอเธอหันมามองฉัน เธอรีบวิ่งมาหาฉันทันทีด้วยความเร็วอย่างกับเป็นญาติกับเดอะ แฟลชอะไรอย่างนั้น =_=
“มาซาโกะ!” เอมิจับไหล่ของฉัน แล้วเขย่าไปมาอย่างบ้าคลั่ง
“ทำอะไร มาซาโกะ!!??” มาโดระเห็นจึงจับเอมิแยกออกจากฉัน
“คือว่า...” เอมิทำตาโตแล้วตัวสั่นเหมือนกับว่าตัวเองไม่กล้าบอกไป
“บอกไปเถอะ! พวกฉันรู้แล้ว” มาโดระถลึงตาใส่เอมิ
“เรื่องเมื่อวานนั้นน่ะ...” พอเอมิกำลังจะพูดอยู่นั้น จู่ๆก็มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นมา
“เอมิจัง! ^0^” เสียงของอีตาเรย์จินั่นเอง
“พี่เรย์จิ O_O” เอมิตกใจจนยืนไปหลบหลังมาโดระ
“กลัวพี่ทำไมกัน ^^” อีตาเรย์จิจับข้อมือของเอมิเพื่ออกมาจากหลังของมาโดระ
“พี่มาทำไม!” เอมิที่ตอนนี้ออกมาจากหลังของมาโดระ จึงถลึงตาใส่อีตาเรย์จิ ส่วนอีตาเรย์จิกลับยิ้มอย่างไม่แคร์สายตาของนักเรียนคนอื่นๆเลยสักนิด
“ก็มาทำความรู้จักเพื่อนๆที่น่ารักของเอมิน่ะสิ” หรออออออออ เมื่อวานนายมาชี้หน้าบอกว่าหันไปบอกคาโอรุด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด แต่วันนี้เป็นเทพบุตรเลยนะ อีคนเสแสร้งเล่นละคร แล้วพูดต่อ “ในฐานะคู่หมั้นยังไงล่ะ” คำว่า ‘คู่หมั้น’ ดังจังเนอะ คิดว่าพวกฉันหูหนวกหรือไงว่ะ =_=
“ไม่จริงน่า เอมิเนี่ยนะ เป็นผู้หญิงหลายใจ!” เสียงนักเรียนคนหนึ่งพูดขึ้นมาแล้วคนอื่นๆที่ได้ยินก็ซุบซิบนินทา ฉันหันไปมองเอมิที่ตอนนี้เธอรู้สึกอับอายมากๆ จึงเอาแต่ก้มหน้า ส่วนอีตาเรย์จิยิ้มอย่างไม่แคร์ใคร แต่มันแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์ มาซาโกะสัมผัสได้ -_-;;;
“...” เอมิวิ่งหนีไป ส่วนอีตาเรย์จิเมื่อเห็นว่าเอมิหนีไปแล้ว จึงหันมาแยกขี้ยวใส่ฉัน
“เธอเป็นคนทำให้เอมิรู้สึกอับอาย! ยัยน่ารังเกียจ!” อ้าว! ทำไมตูต้องถูกหวยด้วย อีตาบ้า! ฉันเนี่ยนะไปทำให้เอมิวิ่งไปเนี่ยนะ โรคจิตหรือเปล่า ตัวเองเป็นคนพูดเองแล้วมาใส่ร้ายอีก! -*- ตูไม่เข้าใจผู้ชายคนนี้เลย
“เฮ้ย! ตัวเองเป็นคนทำเองนี่ ทำไมต้องโทษคนอื่นด้วยว่ะ!!!” มาโดระทำท่าจะพุ่งเข้าไปต่อยอีตาเรย์จิ แต่เอกิโนะคว้าเอาไว้ได้ทัน
“ฉันไม่สน และที่สำคัญฉัน ไ-ม่-ผิ-ด ได้ยินมั้ย ฉั-น-ไ-ม่-ผิ-ด เข้าใจมั้ย” ไอ้ผู้ชายเห็นแก่ตัว ไอ้หลงตัวเอง ถ้าอีตานั้นเป็นคู่หมั้นของฉันนะ ฉันขอบวชชีตลอดชีวิตดีกว่า อีตาเรย์จิยิ้มอย่างผู้ชนะ แล้วพูดต่อ “ถึงเธอจะสวย แต่ฉันก็ไม่เอาไปทำเมียหรอก” ฉันก็ไม่อยากเอานายไปเป็นสามีเหมือนกัน =_= “และที่สำคัญนะ เธอก็ไม่ควรจะมายืนหยุดอยู่ตรงนี้ แล้วให้ฉันว่านะ ยัย...”
ผัวะ
อยู่ๆหมอนั้นก็ถูกหมัดของใครก็ไม่รู้ เมื่อฉันหันไปมองก็พบว่าเป็นยูคิ!
“นายลองพูดใหม่สิ!” ยูคิทำหน้าน่ากลัวมากๆ
“ก็ยัยผู้หญิงน่ารังเกียจยังไงล่ะ!” อีตานี่ ยังมีอรมณ์ตอบยูคิอีกนะ
ผัวะ
ยูคิต่อยหน้าเรย์จิเข้าไปเต็มแรง แล้วพูดว่า...
“นายต่างหากที่เป็นคนน่ารังเกียจ!” ยูคิว่าอีตาเรย์จิแล้วเดินมาหาฉัน แต่ว่า...
อีตาเรย์จิลุกขึ้นมาแล้ว ทำท่าจะเข้าไปต่อยหน้ายูคิ ฉันที่เห็นจึงวิ่งเข้าไปต่อยหน้าเขา
ผัวะ ตุ้บๆๆๆ
หลังจากนั้นที่ต่อยหน้าเขาแล้วฉันจึงกระทืบให้ตายซะเลย!
“มาซาโกะมาโหด =0=” ทุกคนที่เห็นจึงเผลอร้องออกมา ตายแน่! ฉันต้องโดนอาจารย์ลงโทษแน่ๆ T^T
“เค้าไม่รู้นะ อารมณ์พาไปอ่ะ ><” ฉันรีบเอามือมาปิดหน้าตัวเองไม่หน้าอายอ่ะ วิ่งหนีไปเลย
“พี่! รอด้วย” ยูคิวิ่งตามฉันมา แล้ววิ่งมาข้างหน้าฉัน
“ทำยังไงดีอ่ะ” ฉันตัวสั่นเพราะว่ากลัวอาจารย์ทำโทษ (ห่วงแค่เรื่องเนี่ยนะ =_=;;;)
“ก็ปล่อยมันไปอย่างที่เอลซ่าได้ร้องเอาไว้น่ะสิ พี่” ยูคิตบไหล่ฉันเบาๆ แล้วจูงมือฉันกลับบ้าน
“ถ้าเกิดข่าวมันกระจายออกมา แล้วคาโอรุรู้เรื่องเข้า เอมิจะทำยังไงดีนะ?” ฉันเผลอพูดออกมา ทำให้ยูคิหยุดเดินแล้วหันมามองฉัน
“ก็ต้องรอดูพรุ่งนี้น่ะสิ พี่” ยูคิหยิกแก้มฉันเบาๆ
“...” ฉันเงียบตลอดทางไม่พูดอะไร คงต้องรอถึงวันพรุ่งนี้สินะ
วันต่อมา
ฉันเดินมาที่โรงเรียนกับคาโอรุ ตลอดทางที่เดินเข้าห้องทุกคนก็ซุบซิบนินทาแล้วจ้องคาโอรุกันหมด ทำให้คาโอรุหันมามองฉันอย่างงงๆ พอเข้าไปในห้อง ชิโระวิ่งมาหาฉันกับคาโอรุ แถมเขายังจับไหล่คาโอรุแน่นมากๆแล้วเขย่าไปมา ฉันแอบหันไปมองเอมิ ที่ตอนนี้เธอยังก้มหน้าไม่พูดไม่จากับใคร...แปลก มันต้องมีอะไรกันแน่!
“คาโอรุ นายรู้เรื่องหรือเปล่าน่ะ!” ชิโระทำตาโตแถมยังเขย่าคาโอรุอย่างกับว่าคาโอรุเป็นมาราคัส
“เรื่องอะไร?” คาโอรุเอียงคอมองชิโระอย่างงงๆ แล้วมองเพื่อนๆในห้อง
“มานี่!” ชิโระจับข้อมือของคาโอรุและฉันแล้วลากไปที่บอร์ดข่าวสารต่างๆตรงทางขึ้นบันได
‘ประกาศ! เอมิมีคู่หมั้น คาโอรุคือมือที่สาม มันยังไงกันแน่! เอมิคือ #ผู้หญิงหลายใจ อย่างนั้นหรอ’
‘รักสามเส้า! ถึงความอวสานคู่รักเอมิ-คาโอรุ เพราะฝ่ายหญิงมีคู่หมั้น! จริงๆแล้วฝ่ายหญิงคือ #ผู้หญิงหลายใจ’
‘ใกล้ถึงตอนอวสานเอมิ-คาโอรุ เปิดตัวประแสคู่จิ้นมาซาโกะ-คาโอรุ!’
‘แฮชแท็กยอดนิยมของโรงเรียนคือ #ผู้หญิงหลายใจ’
คือ...เข้าใจข่าวสองอันแรกนะ แต่ทำไมคู่จิ้นมาซาโกะ-คาโอรุคือ? What? แล้วไอ้ #ผู้หญิงหลายใจ กลายเป็นแฮชแท็กยอดนิยมของโรงเรียนไปซะแล้ว! ทั้งๆที่ข่าวเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อวานตอนเย็นเองนะ! แต่โชคดีที่ไม่มีข่าวฉันซัดหน้าอีตาเรย์จิ
ตึก ตึก ตึก
เสียงฝีเท้าของคาโอรุวิ่งขึ้นไปที่ห้องเรียน ฉันวิ่งตามคาโอรุไป ปล่อยให้ชิโระมองแผ่นหลังของฉัน เมื่อมาถึงที่ห้องคาโอรุก็กระชากเอมิแล้วพูดว่า...
“ทำไมเธอถึงไม่บอกฉันว่าเธอมีคู่หมั้นน่ะ! ทุกคนในโรงเรียนคิดว่าฉันเป็นมือที่สาม!” คาโอรุโมโหมากๆ ฉันได้แต่มองบทสนทนาที่อึดอัดของทั้งสองคน
“คือ...ว่า...” เอมิพูดด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกัก ทำให้คาโอรุตัดคำพูดของเอว่า...
“เราเลิกกันเถอะ!”
โปรดติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ