หนี้หัวใจ ยัยไฮโซ
-
1) ความสับสน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สลินี วงศ์นิธิ ลูกสาวมหาเศรษฐีอย่าง ธฤทธิ์ วงศ์นิธิ เป็นไฮโซสาวอันดับต้นๆของประเทศไทย เธอเป็นคุณหนูที่น่าอิจฉามากเพราะเธอเกิดมา พร้อมกับ ช้อนเงินช้อนทองเลยก็วาได้
วันหนึ่ง.......
"ห้ะว่าไงนะ 1,000,000,000 บาท !!!!! " เสียงทุ้มตะโกนลั่นด้วยความตกใจ "ทำไมถึงได้เยอะมากขนาดนั้น" เสียงทุ้ม ตอบด้วยความลุกลน "ได้ๆๆแล้วชั้นจะหาคืนให้" "พ่อคะ" ร่างเล็กสะพายกระเป๋าข้างแบรนด์เนมราคาแพง กับชุดเดรส กำลังเรียกผู้เป็นบิดา "ว่าอย่างไร ยัยนี" "หนูจไปงานแต่งงานเพื่อนนะคะ" ร่างเล็กกับชุดเดรสและกระเป๋าแบรนด์เนมกล่าวกับผู้เป็นบิดา "อย่ากลับดึกล่ะ"
"ค่าาา" จากนั้นร่างเล็กก็เดินไปอย่างรีบเร่ง
ตกเย็นร่างเล็กก็เดินเข้าบ้านอย่างระรื่น
"พ่อคะ ลินีกลับมาแล้วค่ะ" เสียงหวานกล่าวเรียกบิดาของตน "กลับมาแล้วรึ ยัยนี พรุ่งนี้พ่ออยากให้ลกได้พบกับใครบางคนน่ะ" ผู้เป็นบิดาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ค่ะพ่อ งันลินีขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ" เสียงหวานได้ตอบไปอย่างอ่อนล้า
วันรุ่งขึ้น หลังจากที่สลินีอาบน้ำแต่งตัวตามที่บิดาได้บอกไว้เสร็จสรรพ ก็เดินลงบันไดเพื่อไปหาบิดาของตน "อ้าวยัยนีเสร็จแล้วหรือ มานี่มา" ผู้เป็นบิดาพูดทักทายลูกสาว ตอนนี้เบื้องหน้าของหญิงสาวคือชายหนุ่มหน้าตาคม แต่งชุดดูดีพอเดาฐานะออก กับจมูกที่โด่งเป็นสัน ผมสีดำอมน้ำตาลแก่เงางาม กับนัยน์ตาสีดำขลับ ชวนหลงไหล "นี่ยัยนี นี่คือคุณ รพีภัทร์ " "สวัสดี่ค่ะ"เสียงหวานเอ่ยทักทาย
"สวัสดีครับ ผม รพีภัทร์ นิลประพันธ์ครับ" เสียงทุ้มแต่ดูนุ่มนวลเอ่ยทักทายหญิงสาวเช่นเดียวกัน
จากนั้นทั้งหมดก็ไปทานอาหารที่สวนหลังบ้านเศรษฐี ธฤทธิ์ หลังจากทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยชายหนุ่มก็ตัดบททันที "เอาล่ะครับ ผมจะไม่พูดพร่ำทำเพลงใดๆนะครับ งั้นผมขอตัวคุณ สลินีเลยนะครับ" ร่างสูงพูดด้วยสีหน้ายิ้มแต่จริงจัง จากนั้นก็ส่งสัญญาณให้ลูกน้องอีก สองถึงสามคนมายืนประกบ ร่างเล็กเอาไว้ " ดะ เดี๋ยวก่อนสิ นี่มันอะไรกันคะคุณพ่อ" หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือหวาดกลัว "นี พ่อขอโทษนะลูก" ผู้เป็นบิดาตอบด้วยท่าทีไม่สามารถช่วยอะไร ลูกสาวของตนได้"ผมไปละนะครับ คุณ ธฤทธิ์" ร่างสูงเินออกจากบ้านหลังใหญ่ไปพร้อมกับลูกน้องที่จับแขนของสลินีไว้เดินตามหลังไป
วันหนึ่ง.......
"ห้ะว่าไงนะ 1,000,000,000 บาท !!!!! " เสียงทุ้มตะโกนลั่นด้วยความตกใจ "ทำไมถึงได้เยอะมากขนาดนั้น" เสียงทุ้ม ตอบด้วยความลุกลน "ได้ๆๆแล้วชั้นจะหาคืนให้" "พ่อคะ" ร่างเล็กสะพายกระเป๋าข้างแบรนด์เนมราคาแพง กับชุดเดรส กำลังเรียกผู้เป็นบิดา "ว่าอย่างไร ยัยนี" "หนูจไปงานแต่งงานเพื่อนนะคะ" ร่างเล็กกับชุดเดรสและกระเป๋าแบรนด์เนมกล่าวกับผู้เป็นบิดา "อย่ากลับดึกล่ะ"
"ค่าาา" จากนั้นร่างเล็กก็เดินไปอย่างรีบเร่ง
ตกเย็นร่างเล็กก็เดินเข้าบ้านอย่างระรื่น
"พ่อคะ ลินีกลับมาแล้วค่ะ" เสียงหวานกล่าวเรียกบิดาของตน "กลับมาแล้วรึ ยัยนี พรุ่งนี้พ่ออยากให้ลกได้พบกับใครบางคนน่ะ" ผู้เป็นบิดาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง "ค่ะพ่อ งันลินีขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะ" เสียงหวานได้ตอบไปอย่างอ่อนล้า
วันรุ่งขึ้น หลังจากที่สลินีอาบน้ำแต่งตัวตามที่บิดาได้บอกไว้เสร็จสรรพ ก็เดินลงบันไดเพื่อไปหาบิดาของตน "อ้าวยัยนีเสร็จแล้วหรือ มานี่มา" ผู้เป็นบิดาพูดทักทายลูกสาว ตอนนี้เบื้องหน้าของหญิงสาวคือชายหนุ่มหน้าตาคม แต่งชุดดูดีพอเดาฐานะออก กับจมูกที่โด่งเป็นสัน ผมสีดำอมน้ำตาลแก่เงางาม กับนัยน์ตาสีดำขลับ ชวนหลงไหล "นี่ยัยนี นี่คือคุณ รพีภัทร์ " "สวัสดี่ค่ะ"เสียงหวานเอ่ยทักทาย
"สวัสดีครับ ผม รพีภัทร์ นิลประพันธ์ครับ" เสียงทุ้มแต่ดูนุ่มนวลเอ่ยทักทายหญิงสาวเช่นเดียวกัน
จากนั้นทั้งหมดก็ไปทานอาหารที่สวนหลังบ้านเศรษฐี ธฤทธิ์ หลังจากทานอาหารกันเสร็จเรียบร้อยชายหนุ่มก็ตัดบททันที "เอาล่ะครับ ผมจะไม่พูดพร่ำทำเพลงใดๆนะครับ งั้นผมขอตัวคุณ สลินีเลยนะครับ" ร่างสูงพูดด้วยสีหน้ายิ้มแต่จริงจัง จากนั้นก็ส่งสัญญาณให้ลูกน้องอีก สองถึงสามคนมายืนประกบ ร่างเล็กเอาไว้ " ดะ เดี๋ยวก่อนสิ นี่มันอะไรกันคะคุณพ่อ" หญิงสาวพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเครือหวาดกลัว "นี พ่อขอโทษนะลูก" ผู้เป็นบิดาตอบด้วยท่าทีไม่สามารถช่วยอะไร ลูกสาวของตนได้"ผมไปละนะครับ คุณ ธฤทธิ์" ร่างสูงเินออกจากบ้านหลังใหญ่ไปพร้อมกับลูกน้องที่จับแขนของสลินีไว้เดินตามหลังไป
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ