ACARIA โรงเรียนอัศวินพันธุ์ป่วน ภาค แหวนพันธสัญญา

-

เขียนโดย Deviler

วันที่ 28 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 14.18 น.

  5 ตอน
  0 วิจารณ์
  7,696 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2560 10.41 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

3) บทที่ 2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
           
           " ฟ... "  งืม ยังง่วงอยู่เลย " เฟท " " อะไรนักหนาวะ ! " " อ๊อก ! " รู้สึกว่าเสียงคุ้น ๆ นะ ข้าค่อย ๆ ลืมตาเพื่อปรับม่านตาให้เห็นภาพตรงหน้าชัดขึ้น " ท่านพี่ราส...ท่าน...ดูมีรอยบนหน้า...แปลกๆนะ " รึว่ารอยนั่นข้าจะทำเองหว่าไม่มั้ง ไม่งั้นข้าคงรู้สึกผ.. " ก็เจ้าทำไง เอาล่ะทีนี้ตื่นได้แล้วเฟเที..เอ้ยเฟท ฟลา..เอ้ยซาคาเรน การบอกชื่อเจ้าผิดนี่มันแย่จริง ๆ " ลองบอกชื่อข้าผิดเป็นชื่อเก่าซี่ ได้รอยขวนกลับไปแน่ ฮึ ฮึ  " เจ้านี่ขี้เซาจังเลยน้าาเฟทจัง " เอาล่ะข้าขออธิบาย ตอนนี้ข้าได้เพื่อนที่ ( ไม่ ) เจ๋งสุด ๆ สำหรับข้า คือคนหนึ่งเป็นจอมเวท ชื่อคือ ไทป์ ฟารอน เป็นเอล์ฟสุดสวยแต่ไม่ล่ำ คนที่สองเป็นนักดาบ เผ่าปีศาจ ชื่อของเขาคือ มิคาเอล ฟอลทอนไทเน หรือก็คือเป็นหนึ่งในตระกูลนักดาบชื่อดัง ( คนนี้เจ๋งอยู่นา )  ซึ่งทั้งสองเป็นคู่หูกัน แต่ที่ข้าสงสัยคือ ปีศาจกับเอลฟ์ มาคู่กันได้ยังไงฟร้าาา ! ( ขนาดท่านหญิงกับภูตครึ่งแมวยังอยู่ด้วยกันได้เลย/ก็นั่นแกแต่งนั่นแหละ เจ้า Devilerrr = เฟท/อุ้ย ! เค้าไม่รู้เรื่องนะ พอดีโดนแมวเคาะหัว = ไรท์ / โกหกชัด ๆ = เฟท ) แต่ ชั่งเถอะ ดูเหมือนว่าราสจะมีอะไรให้ข้าดูแหเห็นกวักมือเรียกสักพักแล้วอะนะ
     ในสภาพแวดล้อมของที่นี่รวมแล้วเจ๋งดีแหะ อา...ผู้ชายร่างใหญ่โตเปรียบเหมือนกองขบวนขนยักษ์ ! ( คนเฟ้ยย! ) เอ้า ยืนข่มกันทำไมเล่าเดี๋ยวตีนกาขึ้นหมดหล่อหรอก แต่ว่า...ดูท่าจะสนุกแหะ " ตื่น ! เพ้อเจ้อ ลงจากรถได้แล้วเฟท " ชิ ! เลิกคิดก็ได้ เจ้าตัวส่ายหัวไปมาเพื่อไล่ความมึนงงจากการพึ่งตื่น พลางหยิบขนมที่เจ้าตัวไม่ได้แตะระหว่างทางมากินแล้วหันไปมองรอบ ๆ แทน ในขณะมองอะไรเพลิน ๆ ให้ชุ่มปอดก็ดันเหลือบไปเจอเจ้าคนตัวโตผมเกรียนสั้นสีส้มมีพุง 3 ชั้น ( ยี้! ) เดินมาชนข้าเสียจนกระเด็นหน้า ( เกือบ ) คว่ำ หญิงสาวในร่างชายหนุ่มขบฟันแน่น รีบยันกายให้ลุกขึ้น เจ้าอ้วนนั่นมารยาททรามที่สุด มิน่าล่ะพอเจอหน้าเจ้านี่ถึงอยากกระโดดเอาเท้ายันหน้ายโสของมันนัก อุตสาห์หนีงานแต่งมาลองสมัครเป็นนักเรียนอัศวินซะบ้างแต่ดันเจอพวกมารยาทย่ำแย่ขั้นสุดยอดอีกนึกไม่ออกเลยว่าถ้าหากอยู่ร่วมกับไอ้เจ้าพวกนี้ทุกวันจะประสาทกินรึปเปล่าก็ไม่รู้ เฟทรีบใช่มือปัดฝุ่นที่เขรอะตามตัวออกไปมา นัยตาสีเพชรแดงขุ่นมัวบอกอารมย์ของเจ้าตัวได้เป็นอย่างดี ใช่ ใช่แล้ว ตอนนี้เธออยากจะซัดเจ้าก้อนเนื้อสีส้มๆให้เดี้ยงไปเลยล่ะ " เจ้าควรขอโทษข้านะเจ้าก้อนเนื้อเดินดิน "" กล้าดียังไงมาชนข้า ไม่รู้หรือไงว่าข้าเป็นใคร "" ท่านไม่รู้แล้วข้าจะรู้หรือท่าน " ข้าตอบอย่างยียวนกวนประสาทแล้วลอบยิ้มที่มุมปาก "ทหารมันผู้นี้บังอาจไม่รู้จักข้า ราสตาร์ท คัสโน่ ลูกขุนนางตำแหน่งมือขวาของท่านเสนาธิการ " " หน้าไม่อายนะเจ้า มาชนคนอื่นเค้าก่อนแท้ ๆ " เสียงหนึ่งดังขึ้นขณะที่ทั้งลานเงียบ
        ข้าว่าหน้าตามันคุ้น ๆ นะ เส้นผมสีส้มอมเหลือง ดวงตาสีทอง หูแมว อืมม...ใครวะ ( แป่ว! ) คงจะเป็นคุณชายท่านใดท่านหนึ่งล่ะมั้ง แต่มันแปลก แปลกจริงๆนะ ว่าทำไม        คุณชายผู้นี้ต้องมาทำไมต้องปกป้องข้าด้วย "   ข้า ชาร์ฟ ฟัลดรอน นั่นใบสมัครสอบเจ้ารึเปล่า " " ของข้าเอง ทำไมเหรอ ""เปล่าหรอกแค่อยากรู้น่ะ เห็นมันปลิวมาแปะที่หน้า"" อย่าลืมข้าสิโว้ยย " คนที่ถูกลืมว้ากเข้าให้และยิ่งโกรธจัดมากขึ้นไปอีกเมื่อไอ้สองตัวนั่นทำหน้าเหลอว่า ฉันลืมอะไรเหรอ ( อ่านว่า หรอนะคะ สำหรับคนที่ไม่รู้ศัพท์ค่ะ ) แล้วทำหน้าเหมือนนึกขึ้นมาได้ "ข้านึกออกแล้วว่าลืมอะไร" " ข้าลืมตากผ้า" "ส่วนข้าลืมไปว่าหลงทาง" "ทหาร!! จับมัน " คนถูกลืมทำหน้าโกรธและทันใดนั้นเองก็รู้สึ้กขนลุกเสียวประตูหลัง ซึ่งนั้นทำให้ต้องหันกลับไปหาต้นเหตุ"ต๊าย รุนแรงอย่างงี้ ข้าชอบมาก " แค่พูดประโยคเดียวก็ทำให้เหล่าชายหนุ่มที่ยังโสดทั้งหลายถอยไปหลายเมตร ( เป็นวาเลยต่างหาก แฮ่ม ) ข่าวลือว่าเขาคนนี้มักจะไปโผล่เข้าไปในห้องโดยที่คนๆนั้นไม่รู้ตัวแถมยังลวนลามอีกต่างหากและมักจะโดนเตะปลิวมาเกือบทุกครั้ง ด้วยเหตุนี้จึงเหลือแต่คนแก่ คนชราเท่านั้น ถ้าเขาเกิดบ้ามาชอบคนแก่ล่ะก็คงจะ...บรึ๋ย สยองไปอีก 6 - 7 เดือนเลยล่ะ ถามว่าทำไมข้าถึงมาคิดแบบนี้แถมข้อมูลแน่นเอี๊ยดอีก เพราะข้ากับชาร์ฟหนีไม่ทันยังไงล่ะ ฮือ~  และอีกเหตุคือพวกข้าคงจะหนีไปนานแล้ว ถ้าไม่ติดตรงที่ว่าเจ้านั่น มองมาที่พวกข้าด้วยสายตาแปลก ๆ " คนแบบนี้ น่ารักแบบนี้ ข้าชอบที่สูดดด " ไม่พูดเปล่าก็กระโดดมากะจะกอดจูบข้า ข้าจึงคว้าชาร์ฟที่อยู่ข้าง ๆ มาแทนที่ " ขอโทษนะชาร์ฟ เพื่อความบริสุทธิ์ของข้า พลั่ก" " แหวะ / แหยะ จูบแรกของข้า " คิซานกับชาร์ฟพูดพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย
" นั่นคำพูดของข้าต่างหาก "
" ของข้านะ เจ้าหัวสีลิงแทมปุรากุภูเขา " 
" แมวภูเขาต่างหากไอ้หัวหงอก "
" เค้าเรียกว่า ผมสีเงินต่างหาก ! ไอ้ตาถั่วเอ๊ย!! "
" แกนั่นแหละตาถั่ว ไอ้บ้าปาหีเอ๊ย "
" #$#&#&^&£€¥¥=>$## "
" ×`£%£¤>}#^@&$*&^&/@$ "
" พอ ! หยุด หนวกหูโว้ยยย!!!!! โป๊ก " สมน้ำหน้าโดนไปอีกซักดอกดีไหมนะ ถ้า-ไม่-หยุด คิ
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา