Oh My Junior พี่ครับรับรักผมเถอะ
เขียนโดย skiplove
วันที่ 23 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 22.04 น.
แก้ไขเมื่อ 24 มกราคม พ.ศ. 2560 00.42 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ขออนุญาติจีบนะครับพี่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"กรี้ดดดดดด"
"เฮ้ยยยยยย"
"เชี่ยยยย อิจฉาเว้ยยย"
และเสียงโหยหวยตามมาอีกมากมายโดยเฉพาะเสียงจากเพื่อนร่วมโต๊ะของฉันเอง - - คนยิ่งกำลังตึงๆ หูนี่อื้อหนักเลย ทำไมโหยหวยกันทำไมใครเอาไฟลนก้นหรอ
"หื้ม..?"
ฉันเลิกคิ้วให้กับผู้ชายที่ยืนถือไมค์และดอกกุหลาบขาวอยู่ตรงหน้าเชิงถามว่ามีปัญหาอะไร เหล้าเข้าปากแล้วพร้อมบวกมากกก เพราะความที่ยืนใกล้ฉันมากถึงขั้นเห็นว่าขนตายาวเป็นแพร เดียวก่อนนะสาบานว่าผู้ชาย? หน้านี่ใสดูสำอางกว่าชะนีอย่างฉันอีก - -
"พี่ครับ..." เสียงที่เป่งออกจากไมค์แน่นอนว่าทุกคนในร้านได้ยินกันถ้วนหน้า "ผมขออนุญาติจีบพี่อย่างเป็นทางการนะครับ :)"
"มะ..."
"กรี้สสสสสสสสส"
ยังไม่ทันที่จะปฏิเสธออกไปฉันต้องหันมาสะดุ้งเสียงกรี้สเพื่อนสาวที่นั่งข้างๆพร้ามมาเขย่าตัวหัวนี่แทบหลุดจากคอ เอิ่ม เพื่อนนี่แกมาทำร้ายฉันทำม้ายยยย TT เพราะทุกอย่างมันเร็วและกดดันมากเลยไม่ทันได้สังเกตว่าที่มือนั้นรับดอกไม้จากไอนักร้องบ้านั่นมาเรียบร้อยแล้ว เออ เวรหละไอหมอกเอ้ยยย
ก็ถือเป็นโชคชะตาดีๆที่คนอย่างฉันได้เกิดมาพบ...กับเธอ*
หลังจากเห็นว่าฉันกำลังนั่งเหวออยู่เหมือนนักดนตรีจะรู้งานขึ้นอินโทนท่อนสุดท้ายและส่งให้ร้องปิดจบเพลงอย่างสวยงามก่อนจะส่งไม้ต่อให้ดีเจ เพื่อเอนเตอเทนคนในร้าน
"ขอบคุณครับที่รับดอกกุหลาบจากผม :)"
ผู้ชายที่พึงประกาศจีบฉันเมื่อกี้โน้มตัวมากระซิบข้างๆหูก่อนจะเผยรอยยิ้มคล้ายว่าตนพึ่งแข่งหมากเก็บชนะมา (นังบ้าไม่ใช่!!!)
"เดียว..." ก่อนที่ตัวการจะเดินจากไปฉันกระฉากคอเสื้อไว้ทันเพราะตาดีดันเห็นริสแบนประจำสาขาที่มีเลขสลักบ่งบอกว่าเป็นเฟรชชี่!!! เอกโฟโต้แน่นอน!!! "จะไปไหนคะ...น้อง"
"ครับ...?"
คิดจะมาปีนเกลียวแล้วหนีไปต่อหน้าต่อตาแบบนี้มันหยามกันนะคะคนดี :)
"หมดสามแก้วนี้ค่อยกลับไปค่ะ"
"เอ่อ...ผมดื่มไม่เป็นครับ"
"...ฝึกไว้ค่ะจะได้เป็น^^"
"..."
ดูจากสีหน้าที่พยายามกระดกเหล้าเข้าปากอย่าหน้างิ้วคิ้วขหมวดรู้ประหนึ่งว่าถ้าอ้วกมาตอนนี้ได้คงทำไปแล้ว ฮ่าๆๆๆ ใครใช้ให้มาแหย่หนวดเสืออย่างพี่หละน้อง ฉันนั่งมองปีหนึ่งที่พยายามซัดเหล้าให้หมดๆไปตรงหน้าอย่างด้วยความสะใจปนสงสารแต่ช่วยไม่ได้อยากมาลองของคนอย่างไอหมอกเองนี่หว่า = =
"เห้ย!!!ไอหมอกน้องมันปีหนึ่งแกก็เบาๆหน่อยสงสารน้องมัน"
"อยากแดกแทนหรอไอแอล - -"
"นี่เพื่อนไงจำไม่ได้หรอครับ...สู้ๆนะไอน้องพี่แพ้เหล้า อิอิ"
หันไปตบบ่าน้องเสร็จก็วิ่งแจ้นไปเข้าห้องน้ำโดยที่ไม่หันกลับมามองที่โต๊ะอีกเลย ค่ะพ่อทูลหัวพ่อหน้าเถือนแต่เสือกแพ้เหล้า ถุ้ยยยย !!!! ว่าแล้วก็อดขำให้กับความเพี้ยนของเพื่อนรักไม่ได้ เอลผู้ซึ่งคบกันมานานจนรู้ไส้รู้พุงกันทั้งคู่ สายลุยเขาไม่คุยให้เสียเวลาไง เห็นด้วยไหมหละ
"หมดแล้วครับ"
"เชิญค่ะ"
ฉันผายมือเป็นการบอกว่ากลับไปที่โต๊ะและไม่ต้องโผล่หน้ามาให้เห็นอีกเป็นเชิงนัยๆ แต่ว่าเดินออกจากโต๊ะยังไม่ทันสามก้าวก็เซแทบล้มที่คืออะไร? ไอที่บอกว่ากินไม่เป็นนี่จริงหรอเนี้ยยย รู้สึกผิดตอนนี้ทันไหม...ก็คงไม่ 55555555555555 (นังคนชั่ววววว) แต่ดูท่าไม่น่าเป็นห่วงเท่าไหร่มั้งมีชะนีอ้าแขนรับแทบทุกโต๊ะเลยนี่
"ไอหมอกน้องไปแล้วหรอวะ"
"เออ...ทำไมสนใจจะขุดทองหรอ"
"= ="มันหันมาทำหน้าหยีๆก่อนจะลั่นหัวฉันไปที "พูดอะไรช่วยให้เกียรติความเป็นชายใต้หว่างขาของผมด้วยครับบ"
"= ="
ประโยคหลังนี่ทำเอาเพื่อนแทบพ้นเหล้าออกจากปากกันถ้วนหน้านั่งขำกันจนกลบเสียงของดีเจ นี่มันยังเห็นฉันเป็นผู้หญิงอยู่จริงๆใช่ม้ายยย ไอเพื่อนเลวววว
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ