apologize ขอโทษที่รักเธอ

เช้าวันถัดไป
"ตัวเล็กตื่นได้แล้ว นี่มันสายแล้วน่ะ" เสียงแม่ปลุกให้ฉันลุกจากเตียงเพื่อไปโรงเรียน
"กี่โมงแล้วอ่ะแม่" ฉันถามแม่กลับไปทั้งๆที่ยังไม่ลืมตา
"6 โมงจะ 7 โมงล่ะ" (งงละสิว่ามันสายตรงไหน โรงเรียนนี้เข้าตอน 7:30 จ้ะ)
"หึ้ย สายแล้วทำไมแม่พึ่งมาปลุกหนูเนี้ย จะไปโรงเรียนทันไหมเนี้ย...โอ้ย" ในระหว่างที่ฉันรีบลุกจากเตียงจู่ๆฉันก็ล้มลงไปกองกับพื้น แล้วมันก็รู้สึกเจ็บแปลบๆที่ข้อเท้า
"ตัวเล็กเป็นไรลูก" แม่ฉันตกใจมากเมื่อเดินขึ้นมาเห็นฉันนั่งร้องไห้อยู่กับพื้น
"แม่ ขาพลิก" ฉันตอบแม่ไปพร้อมกับน้ำตาไหล
"เอ้า แล้วไปเดินท่าไหนน่ะ แล้วไปโรงเรียนไหวมั้ย" ฉันส่ายหน้าทันที เพราะลึกๆในใจแล้วก็แอบดีใจแหละที่เป็นนี้ กำลังขี้เกียจไปเลย
"แหมทีงี้รีบส่ายหน้าเลยน่ะ ไปขึ้นไปนอนบนเตียงเดี๋ยวแม่ทายาให้" แม่พูดจบมาช่วยพยุงฉันขึ้นไปบนเตียง แล้วแม่ก็ลงไปเอายามาทาให้ ระหว่างที่รอแม่ฉันก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแชทคุยกับมิ้นต์ ว่าวันนี้ฉันจะไม่ไปเรียน
(มิ้นต์) : ตัวเล็ก
(เมื่อไหร่แกจะมาเนี้ยจะเข้าแถวอยู่ล่ะ) : มิ้นต์
(วันนี้ฉันไม่ไปอ่ะแก) : ตัวเล็ก
(เอ้า ทำไมไม่มาอ่ะ) : มิ้นต์
(ขาพลิกอ่ะ) : ตัวเล็ก
(เอ้า แล้วเป็นไรมากป่ะเนี้ย) : มิ้นต์
(ไม่เป็นไรมากหรอก เดี๋ยวแม่เอายามานวดให้แย้ว) : ตัวเล็ก
(เออมิ้นต์ ฝากลาครูด้วยน่ะ แล้วก็จดที่เรียนไว้ด้วยน่ะจ้ะ) : ตัวเล็ก
(ไม่ต้องห่วงเดี๋ยวฉันจะทำให้หมดทุกอย่างเลย แค่นี้แหละไปเข้าแถวก่อน ดูแลตัวเองดีๆน่ะจ้ะ) : มิ้นต์ {ไม่ต้องห่วงหรอกว่ามิ้นต์จะอยู่คนเดียวเพราะมิ้นต์เพื่อนเยอะมาก ทั้งสวยทั้งเรียนเก่ง พูดง่ายๆคือเพื่อนทั้งห้อง}
"มาแล้วจ้าข้าวต้มร้อนๆ กินข้าวแล้วก็กินยาแก้ปวดด้วยน่ะจะได้หา" แม่ยกข้าวต้มมาให้ และนวดยาให้ซักพักแม่ก็ต้องออกไปทำงานข้างนอก แล้วแม่ก็บอกฉันไว้ว่าเดี๋ยวน้องข้างๆบ้านจะมาช่วยดูแลให้(แม่สนิทกับป้าข้างบ้านมาก แต่ไม่ยักรู้แหะว่าป้าเค้ามีลูกแถมเป็นรุ่นน้องอยู่โรงเรียนเดียวกับเราด้วย ใครว่ะ???)
 
* ช่วยคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะค่ะ จะพยายามนำทุกคอมเม้นมาปรับปรุงแก้ไขน่ะจ้ะ *