apologize ขอโทษที่รักเธอ
6.8
เขียนโดย Vedicmantras
วันที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.16 น.
4 ตอน
4 วิจารณ์
6,584 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 25 มกราคม พ.ศ. 2560 20.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) ขอโทษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"มิ้นต์ จะไปขอโทษมันทำไมอ่ะ เป็นรุ่นน้องแท้ๆทำตัวอย่างกับนักเลง" ฉันบ่นระหว่างที่มิ้นต์ลากฉันออกมาจากตรงนั้น
"ตัวเล็ก แกทำแบบนั้นทำไม" มิ้นต์ถามฉันพร้อมกับทำหน้าเหมือนโกรธฉันหนักมาก
"ฉันทำไร" ฉันถามมิ้นต์ออกไป ก็ฉันไม่ได้ทำไรผิดนิ
"แกจะไปมีเรื่องกับน้องมันทำไม วันแรกแท้ๆ" มิ้นต์ทำหน้าโกรธฉันหนักมาก จนฉันต้องแก้ตัวต่อไป
"แกก็เห็นว่ามันด่าฉันก่อน" ฉันยังคงหาเรื่องเถียงกับมิ้นต์อยู่
"งั้นแกก็ลองอยู่กับตัวเองไปละกัน ฉันไปเรียนล่ะ" แล้วมิ้นต์ก็เดินหนีไป ทำให้ฉันรู้สึกผิดมากจึงรีบวิ่งตามมิ้นต์ไป
"มิ้นต์ ฉันขอโทษ ฉันผิดเองแหละที่อารมณ์ร้อนแบบนั้น ฉันขอโทษ" ฉันวิ่งตามมิ้นต์มาแล้วก็ขอโทษมิ้นต์(เพราะเดี๋ยวมิ้นต์โกรธแล้วจะเลิกคบกับฉันอ่ะ ฉันกลัวไม่มีเพื่อน)
"คนที่แกต้องขอโทษไม่ใช่ฉันหรอก แต่เป็นน้องคนนั้นต่างหาก" ฉันทำหน้ามุ่ยทันทีที่มิ้นต์พูดถึงไอเด็กคนนั้น ถึงอยากจะบ่นออกมาแต่ก็ต้องเก็บอาการไว้ เดี๋ยวมิ้นต์โกรธอีก
"จะให้ฉันขอโทษยังไงอ่ะ ถ้าให้ไปตอนนี้ก็คงจะไม่ทันแน่ๆเลย ใกล้เข้าเรียนแล้วด้วยไปกันเถอะ"
พูดจบฉันก็รีบเดินไปทันทีแล้วมิ้นต์เดินตามหลังฉันมาพร้อมกับพูดว่า
"ฉันไม่รู้หรอกว่าแกจะขอโทษยังไง แต่แกต้องขอโทษน้องเขาให้ได้ ไม่งั้นฉันไม่ยกโทษให้" พอมิ้นต์พูดจบฉันก็รีบพยักหน้าทันทีพร้อมกับคิดในใจว่า(แล้วฉันจะไปขอโทษยังไงว่ะเนี้ย จะเข้าหน้ากันติดรึเปล่ายังไม่รู้เลย แต่เราก็คงจะทำแรงเกินไปจริงๆแหละ เอกสารสำคัญรึเปล่าไม่รู้เลอะลอยเท้าหมดเลย)
*ช่วยคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะคะ จะพยายามมาอัพบ่อยๆน่ะ(เน้นคำว่าพยายาม)
"ตัวเล็ก แกทำแบบนั้นทำไม" มิ้นต์ถามฉันพร้อมกับทำหน้าเหมือนโกรธฉันหนักมาก
"ฉันทำไร" ฉันถามมิ้นต์ออกไป ก็ฉันไม่ได้ทำไรผิดนิ
"แกจะไปมีเรื่องกับน้องมันทำไม วันแรกแท้ๆ" มิ้นต์ทำหน้าโกรธฉันหนักมาก จนฉันต้องแก้ตัวต่อไป
"แกก็เห็นว่ามันด่าฉันก่อน" ฉันยังคงหาเรื่องเถียงกับมิ้นต์อยู่
"งั้นแกก็ลองอยู่กับตัวเองไปละกัน ฉันไปเรียนล่ะ" แล้วมิ้นต์ก็เดินหนีไป ทำให้ฉันรู้สึกผิดมากจึงรีบวิ่งตามมิ้นต์ไป
"มิ้นต์ ฉันขอโทษ ฉันผิดเองแหละที่อารมณ์ร้อนแบบนั้น ฉันขอโทษ" ฉันวิ่งตามมิ้นต์มาแล้วก็ขอโทษมิ้นต์(เพราะเดี๋ยวมิ้นต์โกรธแล้วจะเลิกคบกับฉันอ่ะ ฉันกลัวไม่มีเพื่อน)
"คนที่แกต้องขอโทษไม่ใช่ฉันหรอก แต่เป็นน้องคนนั้นต่างหาก" ฉันทำหน้ามุ่ยทันทีที่มิ้นต์พูดถึงไอเด็กคนนั้น ถึงอยากจะบ่นออกมาแต่ก็ต้องเก็บอาการไว้ เดี๋ยวมิ้นต์โกรธอีก
"จะให้ฉันขอโทษยังไงอ่ะ ถ้าให้ไปตอนนี้ก็คงจะไม่ทันแน่ๆเลย ใกล้เข้าเรียนแล้วด้วยไปกันเถอะ"
พูดจบฉันก็รีบเดินไปทันทีแล้วมิ้นต์เดินตามหลังฉันมาพร้อมกับพูดว่า
"ฉันไม่รู้หรอกว่าแกจะขอโทษยังไง แต่แกต้องขอโทษน้องเขาให้ได้ ไม่งั้นฉันไม่ยกโทษให้" พอมิ้นต์พูดจบฉันก็รีบพยักหน้าทันทีพร้อมกับคิดในใจว่า(แล้วฉันจะไปขอโทษยังไงว่ะเนี้ย จะเข้าหน้ากันติดรึเปล่ายังไม่รู้เลย แต่เราก็คงจะทำแรงเกินไปจริงๆแหละ เอกสารสำคัญรึเปล่าไม่รู้เลอะลอยเท้าหมดเลย)
*ช่วยคอมเม้นเป็นกำลังใจให้ด้วยน่ะคะ จะพยายามมาอัพบ่อยๆน่ะ(เน้นคำว่าพยายาม)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ