ยัยนางฟ้ากะนายสุดฮอต :)

เดินเข้ามาในโรงเรียนก้อมีผชกลุ่มนึงน่าจะเป็นรุ่นน้องม.4ดูจากขีดที่เสื้อเอาดอกไม้มาให้แล้วพูดว่าปริ้นเซสของผม.แหวะเลี้ยนแล้วฉันก้อเดินออกมา
''ฮอตจริงจริ๊งแม่คูณณณณ''
เสียงอย่างนี้ยัยมาร์ราค่ะ
''ว่าไงค่ะ''
''ฮอตจริงนะแก''
''ไม่ต้องๆ''
เราสองคนเดินไปๆก้อได้ยินคำสนทนาเกี่ยวกับฉันเยอะมากส่วนใหญ่จะดีน่ะ.ด่านะน้อย
''นี่แกคิงมา''
ไม่อยากเจอหน้าเล้ย
''หวัดดีปริ้น''
''ดี''
คำสั้นๆจากปากฉัน
''นี่ไปทานข้าวเป็นเพื่อนหน่อยดิปริ้น''
''ไม่ว่างชวนน้องตินาไปนู๋''
''ไม่อ่ะ ฉันอยากไปกะปริ้นที่รัก''
''อี๋........หวานค่า''
ยัยนี่อย่าซ้ำเดี่ยวๆตบ ฉันหันไปจิกตาใส่มาร์รา
''นี่อย่าลืมเรื่องสร้อยนะ''
จริงด้วยลืมสนิทเลยเดินมากระซิบข้างหู
''อ่ะๆก้อได้เดี่ยวมาน่ะมาร์''
''จ๊ะๆ''
เราสองคนเดินไปจนเกือบถึงโรงอาหาร
''แรดจัง''
ใครว่ะกล้ามากนะเเก
''ตินาไมว่าพี่เค้างี้อ่ะ''
''สมควรแล้วนิค่ะพี่คาทิน''
เดินมาชนฉันหล่นกะพื้นเจ็บโว้ยแล้วไปเกาะแขนคาทินลากไปในโรงอาหาร
''เห้ยแกนั่นพี่มารีนปริ้น ร.ร.เรานี่น่า''
''พี่มารีนเป็นไรค่าาาา''
มาแต่ไกลใครว่ะ
''พี่เป็นไรค่ะมาค่ะเดี่ยวพวกหนูช่วย''
''อ่อขอบคุณค่ะ''
''เป็นไรรึเปล่าค่ะ''
''ไม่เป็นไรค่ะขอบคุณน่ะค่ะพี่ขอตัวก่อนค่ะ''
แล้วฉันก็เดินออกไปโอ๊ยเจ็บ
''เห็นไหมแกพี่มารีนนะดีกว่าพี่ตินาของแก''
''จริงว่ะกูเห็นฤทธิ์พี่ตินาแล้วแม่งชั่ว''
''เออจริงกูขอย้ายข้างด่วนนน''
''เออไปเถอะเราพาคลิปไปโพสด่าอีตินากัน''
''เออไปกูถ่ายไว้พอดี''
''ไป''