ประธานนักเรียนที่รัก

"และประธานนักเรียนสายชั้นม.ต้นได้แก่ ฝน ม.3ค่าาาา"เสียงประกาศหลังจากนับคะแนนการเลือกตั้งเสร็จเรียบร้อย
ฝนเดินออกมาด้วยรอยยิ้ม
'ฝน'นักเรียนชั้นม.3สายศิลป์-คำนวณผู้เป็นที่รักของรุ่นพี่รุ่นน้องเพื่อนๆและครู กวาดรางวัลนักเรียนดีเด่นแทบทุกปี ทั้งที่1และเหรียญทองจากการแข่งขันต่างๆเป็นนักกีฬาว่ายน้ำของโรงเรียน ป.6เคยได้เป็นประธานนักเรียนสายชั้นประถม
สิ่งที่ทุกคนพูดเป็นเสียงเดียวกันคือ...
เธอคนนี้แม่งโคตรเพอร์เฟ็ค
.
.
.
"ฝนแกนี่แม่งเกินคนจริงๆว่ะ ทำไมต้องเก่งอะไรเบอร์นั้น"เพื่อนร่วมชั้นเข้ามาพูดกับประธานนักเรียนสาว
"...ก็ไม่ได้อะไรขนาดนั้นหรอกมั้ง"พูดพร้อมหัวเราะนิดด้วยสีหน้ายิ้มอ่อนที่ดูๆไปแล้วก็ออกจะกวน...บาทา
"อย่ามายิ้มอ่อน!!!"
"ก็มันมีอยู่หน้าเดียวป่ะวะ"ทับทิมพูดถึงเพื่อนสาวที่ไม่ว่าจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นก็มีแค่หน้ายิ้มอย่างเดียว
ยิ้มแบบกวนตีนซะด้วยนะ
"เออๆฉันไปละ"เพื่อนคนนั้นเดินไปอีกทาง
"ฉันขอไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ แล้วเจอกันที่ห้องนะ"ฝนพูดแล้วเดินไปอีกทาง
"เอ้อ แล้วเจอกัน ฉันยืมพาวเวอร์แบงค์แกนะ"ทับทิมตะโกนไล่หลังมา ฝนทำมือโอเคแล้วเดินไปห้องน้ำ
.
.
.
ซ่าาาา ฝนล้างมือแล้วจัดทรงผมให้เรียบร้อยเช็คเครื่องแต่งกายในกระจก
'จะเก่งอะไรเบอร์นั้น'
ก็เพราะโลกนี้ตัดสินแบบนั้นน่ะสิ
แอดดด
"น้องชื่อฝนใช่มะ"เสียงพูดที่ดูหาเรื่องดังขึ้นด้านหลัง
เครื่องแบบแบบนั้น ม.ปลายสินะ
"มีอะไรเหรอคะพี่"ฝนยิ้มแบบเดิม
"มึงยังมาถามอีกนะ มึงนี่ชอบประจบครูแล้วก็ผู้ชายมึงไม่รู้รึไงเค้ามีเจ้าของแล้ว คิดว่าเป็นประธานนักเรียนแล้วจะทำอะไรก็ได้รึไง"เธอคนนั้นพูดพร้อมยกมือขึ้นพร้อมตบและเพื่อนๆที่พร้อมเป็นกำลังเสริมอยู่ด้านหลัง
เพราะโลกนี้มองว่าคนเก่งนั้นมีค่า
หมับ!เธอหยุดมือนั้นไว้ด้วยหน้าเรียบนิ่ง
"ไม่น่ารักเลยนะคะรุ่นพี่ ทั้งๆที่สวยออกซะขนาดนี้ จะพยายามไม่ให้เสียโฉมละกันนะคะ"เธอยิ้มออกมามากกว่าเดิมก่อนจะเพิ่มแรงบีบข้อมือของรุ่นพี่สาว
ถ้าใครไม่เก่งก็จะไร้ตัวตน ไม่มีคนเห็นหัว
แอด เธอเปิดประตูออกมาด้วยใบหน้าเดิม แต่ในห้องน้ำนั้นมีคนนอนอยู่
ซึ่งฉันไม่อยากเป็นแบบนั้น
.
.
.
"โย่ว ฝน"ทับทิมเพื่อนรักทักทาย
"ประธานนักเรียนมาแล้วเว่ยยยย"ทั้งห้องพูด
ที่หลังฝนนั่นมัน รอยเลือด! ทับทิมสังเกตุด้วยความตกใจ
ซะเมื่อไหร่ล่ะ
เธอเอาทิชชู่เดินไปเช็ดออกให้อย่างเนียนๆ
"พวกรุ่นพี่สินะ"
"ก็ตามนั้นล่ะ ไม่ตายหรอกน่า"ฝนพูดยิ้มๆ