สูตรรักนักปรุงยา

ตอน New year resolution
              หนึ่งวันก่อนข้ามผ่านปีที่เหนื่อยยากอย่างที่สุดของนักศึกษาปีสุดท้ายที่ต้องสอบใบประกอปวิชาชีพเภสัชกรรมให้ผ่านเพื่อจะสามารถทำงานในสายงานที่ตนได้เล่าเรียนมา สำหรับรัมผู้ไร้คนข้างกายจึงต้องนั่งเล่นโซเชี่ยวเน็ตเวิร์กข้ามปีอย่างเหงาๆเธอเห็นเหล่าเพื่อนๆในเฟสกำลังโพส new year resolution กันเต็ม new feed
              ‘เรามาตั้ง new year resolution ดีกว่า’
สิ่งสำคัญที่สุดของรัมตอนนี้คือไปเรียนต่อต่างประเทศให้ได้ในสาขาที่ต้องการ ก่อนอื่นก็ต้องพัฒนาสกิลภาษาอังกฤษของตัวเองเพื่อสอบทุกการวัดผลที่แต่ละมหาวิทยาลัย require ให้ได้ก่อน และแล้วก็มีโฆษณาสถาบันสอนภาษาแห่งใหม่มีโปรโมชั่นลด 50% สำหรับนักเรียนใหม่ที่มาสมัครภายในวันที่1 มกราคมนี้
              ‘ที่นี่แหละ ลดตั้ง 50%’
 
              วันรุ่งขึ้น ณ สถาบันสอนภาษาเวลา 8 โมงตรงเป๊ะ เวลาเปิดทำการวันแรกของสถาบัน รัมเปิดประตูทันทีที่มีพนักงานมาพลิกป้ายเป็น ‘open’ และรีบพุ่งเข้าไปเพื่อสอบถามทันทีเผื่อจะมีโปรอีกสำหรับนักเรียนคนแรก “สวัสดีค่ะ เห็นโปรโมชั่นจากในเฟสบุคน่ะค่ะ”  
              หลังจากจ่ายเงินค่าเรียนและรับหนังสือเรียบร้อยก็มีเสียงกรุ้งกริ้งจากประตูดังขึ้น เธออดไม่ได้ที่จะเงยหน้ามองผู้มาใหม่ต้นเหตุแห่งเสียงกรุ้งกริ้งเมื่อครู่
              “hello techer luc”พนักงานหน้าเค้าว์เตอร์กล่าวทักทายผู้มาใหม่เป็นภาษาอังกฤษ เนื่องจากที่นี่บังคับให้ทุกคนพูดภาษาอังกฤษ ยกเว้นนักเรียนที่พึ่งมาสมัครเรียน
              ”สวัสดีครับ” รูกก์กล่าวทักทายตอบแต่เขาไม่ได้มองไปทางพนักงานสาวสวยคนนั้นเลย กลับมองมาที่หญิงสาวที่กำลังงกๆเงิ่นๆกับหนังสือและเอกสารต่างๆที่พึ่งเงยหน้ามองเขาต่างหาก และไม่ลืมยิ้มหวานจัดๆส่งให้เธอที่ได้ ‘พบกันอีกครั้ง’
              ‘ห๊ะ’ รัมรู้สึกเหมือนโลกทั้งใบถูกเขย่า เลือดในกายพรุ่งพร่าน ไม่ได้ไปที่ไหน แต่ขึ้นมาที่หน้าและใบหูของเธอเอง เงินก็พึ่งจ่าย จะเปลี่ยนที่ก็คงไม่ได้แล้ว หวังว่าที่นี่คงไม่ได้มีครูคนเดียวหรอกนะ คงไม่ได้เจอกันทุกวันหรอก แค่นี้เธอก็อยากจะขุดหลุมแล้วหายไปจากตรงนี้เสียเลย