สูตรรักนักปรุงยา

ในช่วงเวลาแห่งความสุขระหว่างทริปภูเก็ตของเหล่าบัญฑิตหลากสาขาวิชาที่บางคนพึ่งจบการศึกษาได้ไม่นาน พากันมาเที่ยวฉลองความสำเร็จ ที่หาดกะรนเพราะคนจัดทริปแอบหาข้อมูลมาก่อนว่าที่หาดนี้เป็นหาดที่มีผรั่งเด็ดๆเยอะมาก
รัม หญิงสาวร่างสูงตาโตผิวแทนและเพื่อนๆอีก 4 คนเดินเรียบชายหาดเพื่อรอเวลาทานอาหารเย็นฉลองจบการศึกษาของบัณฑิตเภสัชศาสตร์สองคนที่จบการศึกษาช้ากว่าเพื่อนคนอื่นที่เรียนคณะวิศวะกรรมศาสตร์2 ปี ซึ่งก็คือรัม และณภัทร แล้วร่างสูงของชายหนุ่มชาวต่างชาติตาน้ำข้าวที่เดินสวนทางกับเหล่าบัณฑิตได้ปะทะกับสายตาของรัมที่สอดส่ายหาผู้ชายหน้าตาดีอยู่
“มึงงงงง 11 นาฬิกา หล่อป้ะ อนาคตสามีกูเองอะ สามีขา มองภรรยาหน่อย คิดถึงจังมาจุ้ฟทีนะคะ” รัมบอกตำแหน่งของชายหนุ่มตาน้ำข้าวผมสีน้ำตาลอ่อนอมเขียวสูงยาวเข่าดีด้วยตำแหน่งของเข็มนาฬิกาอย่างเคยชิน ไม่ทันขาดคำ เสียงกระเซ้าจากเพื่อนสาวผิวสวยในชุดกางเกงขาสั้นและเสื้อกล้ามย้วยๆย้อยๆนามว่าคมมี่ที่มีนามจริงว่าคมชาญก็ขัดขึ้น
“แหม เห็นฝรั่งเข้าหน่อยไม่ได้นะยะหล่อน”หลังจากเพื่อนสาวคนแรกกระเซ้าขึ้นอีกหลายคนก็อดไม่ได้ที่จะเล่นกันต่อ เริ่มจากสาวแท้ในชุดผ้าพริ้วคุมบิกินี่ตัวจิ๋วเผยผิวขั้นสุดนามรันผู้มีนามเต็มว่ารรรรรขอร่วมวงเข้ามาจิกกัดเธอด้วยอีกคน “โนค่ะ ลืมนิสัยเพื่อนมึงแล้วหรอคะ อินี่กรี้ดผชหล่อทุกสายพันธุ์จ้า”
ผู้ชายท่าทางตลกเฮฮาสายน่าม่อที่ทำงานเป็นวิศวะคอมพิวเตอร์ที่เผยผิวโชว์ซิกแพ็คแน่นๆนามกิตก็อดจะเตะเบาๆเข้าที่ก้นของรัมไม่ได้ พร้อมกับเริ่มแขวะเพื่อนของตัวเอง “ก่อนจะจุ๊ฟสามีในอนาคต สนใจสามีคนปัจจุบันก่อนสิครับ” และจบตามสเต็บเดิมด้วยการหอมแก้มแบบใกล้ๆแต่ไม่โดนแก้มของรัม
“สัส ที่กูโสดอยู่ทุกวันนี้เพราะมีเพื่อนอย่างมึงนี่แหละ ดอก ถ้าเค้าคิดว่ามึงเป็นแฟนกูขึ้นมานะ”
“ไม่ต้องห่วงหรอกรัม เพราะเค้าไม่มองมึงอยู่แล้ว” เสียงทุ้มจากณภัทรที่เดินเงียบๆมานานดังขึ้น เรียกเสียงเฮจากทุกคน ทับถมคนถูกขโมยหอมแก้มที่ยังคงมองชายต่างชาติคนนั้นไม่วางตาจนแทบจะเดินถอยหลังจะได้มองเขาได้นานๆ
“ร้องไห้ หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะคะ พ่อหัวเขียว” รัมกล่าวตัดพ้อ
“ครับ”
‘นี่ถึงกับหลอนเลยหรอเรา’ รัมแอบคิดในใจกับตัวเอง หลังได้ยินชายหนุ่มตอบว่าครับ