หลงรักนายขี้กวน

   พวกเด็กเต้นประธานชุมนุมคือ นายนั่นเองหรอแต่เอะตั่งแต่มาเรียนฉันไม่ค่อยคุ้นตั้งแต่แรกแล้วล่ะตั้งแต่อยู่โรงเรียนมาเพิ่งเคยเห็นนายนี่เป็นครั้งแรกชื่ออะไรวะเนี้ยเรียกเขาว่านายนั่นฉันหันไปถามนายว่าเขาชื่ออะไรเพราะไม่เคยเห็นหน้าถึงจะมีเรื่องด้วยกันหลายครั้งแต่ฉันก็ไม่รู้จักเขาเลยจริงๆ
"นายเขาชื่ออะไรอะ"
ฉันกระซิบถามนายเผื่อเขารู้
"เขาเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจากเกาหลีนะอีฟเขาชื่อลีจอง"
ออชื่อลีจองนิเองชื่อเพราะ หน้าตาก็ใช้ได้นะแต่ทำไมนิสัยใจคอต่างออกไปจากหน้าตามากนี้แหละนะอย่าเชื่อคนที่หน้าตาต้องดูที่นิสัย
"นายนะ ลีจองใช่ไหม"
ฉันถามออกไปทั้งที่รู้ว่าใช่แต่ก็อยากจะถาม (ไม่ได้คิดอะไรนะค่ะ)
"ใช่ทำไมมีอะไร"
"ออกมาคุยกันหน่อยสิ"
"ทำไมฉันต้องทำตามที่เธอบอกด้วยละ"
หึยิ้มเจ้าเล่ห์สุดๆนี่จะกวนใช่ไหม
"ขออนุญาตช่วยเบาเสียงหน่อยได้ไหมค่ะ พวกเราจะอ่านหนังสือกัน"
ฉันพูดดีด้วยเพราะน่าจะคุยด้วยง่ายหน่อย
"แล้วทำไมเธอไม่ไปที่อื่นซะละถ้ารำคาญนะ"
"ทำไมฉันต้องไปด้วยละนายสิต้องไปนี่มันโรงเรียนให้มาเรียนไม่ใช่มาซ้อมเต้นอะไรพวกนั่น"
"แล้วเธอจะทำอะไรฉันได้"
       นี่จะกวนใช่ปะได้นายได้เจอดีแน่คอยดู ฉันไม่ตอบโต้อะไรนายลีจองได้ใจละสิฉันไม่ปล่อยนายไว้แน่รอก่อนเถอะหมอนั่นเห็นฉันเงียบแล้วเดินเข้าห้องไปแถมยังปิดประตูดังใส่หน้าฉันด้วยนายตายไม่ดีแน่ ฉันกับนายกลับห้องต้องทนฟังพวกบ้านั่นซ้อมต่อไปจนพักเที่ยงฉันกับนายรีบทานเข้าเพื่อมาเริ่มแผนการแก้แค้นที่เตรียมใว้ ฉันบอกแล้วนายตายไม่ดีแน่นายลีจอง ฉันเดินมาที่ห้องซ้อมของลีจองแล้วถือสเปร คีม และขวดน้ำแล้วให้นายดูทางให้ข้างนอกเผื่อใครจะเข้ามาให้สะกัดกั้นไว้ก่อนถ้ามีคนจะเข้ามาให้เคาะประตู3ครั้งแล้วฉันจะผ่านไปทางผ่านลับที่ฉันไปขอร้องให้
    รองผู้อำนวยการบอกมาเพราะท่านเป็นเพื่อนแม่ฉันเองมีเส้นมีสายค่ะแกก็บอกมาว่าเป็นทางลับที่มีเพียงแกรู้คนเดียวแต่เสียใจค่ะฉันเป็นอีกคนที่รู้ทีนี้ฉันจะทะลุไปห้องแบล็กโฮก็ได้มานี่ก็ได้ แหมวิเศษจริงๆที่นี้ฉันก็เริ่มแผนการได้555นายกับกลุ่มสมาชิกของนายต้องพินาศล่มจมคามือฉัน ฉันไม่รีรอรีบปฏิบัติแผนการทันที