Call us The L.o.u.d.

          " ถึงซะที "

          ณ  หอพักส่วนตัว

 

          " หือ? "  limbo มาถึงหน้าห้องพักของตนแล้วได้เห็นความผิดปกติบางอย่าง มีคนกำลังใช้

กุญแจไขห้องของเขา ด้วยความลุกลน

          " ไขไม่ได้ "

          " นั้นมันห้องของข้านะ "  หลังจากที่เขาตอบเขาก็เริ่มอ้าปากค้างแล้วหาวออกมาเสียงดัง

มันทำให้คนตรงหน้าเขาลุกลนกว่าเดิมอีก

          " อ่ะ! เอ๋ อีกแล้วเหรอเนี่ย... "  แล้วก็วิ่งหนีไป ไขประตูห้องข้างๆ แต่มันห่างจากห้อง

ของเขามากเลยทีเดียว limbo หันกลับมาที่ห้อง แล้วหยิบ คีย์การ์ด เพื่อเปิดเข้าไปในห้อง เขา

เข้ามาในห้องพ้อมกับหยิบซองจดหมายสีน้ำตาล ภายในห้องเต็มไปด้วยความเงียบสงบในเวลา

นั้นเขาหยุดคิด แล้วนึกถึงเรื่องราวต่างๆ

 

          รุ่งเช้า

          เป็นช่วงเช้าที่สดใส เหล่านักเรียนเดินไปมา พบปะพูดคุยกันมันทำให้ ที่แห่งนี้มีชีวิตชีวา

แล้วแลดูมีสีสัน เพราะบรรยากาศที่เหมาะสำหรับทำอะไรบางอย่าง  'ใช่ฉันพร้อม'  เสียงกึกก้อง

ในใต้สำนึกมันช่วยให้กำลังใจเขา อิจฉิ เขาเดินอย่างเขินอายในแถบศูนย์การค้า เขามองหา เธอ

ในแถบร้านค้าต่างๆ 'ปลาหมึก' เขาเห็นแล้ว เด็กหนุ่มกำหมัดแน่น ควักจดหมาย สูดหายใจเข้า

เต็มปอดแล้วเดินตรงเข้าไปหาเธอ  " คุณทาโกะ! "  เธอเดินมากับ องครักษ์ของเธอชายผู้มี

ความสามารถที่เก่งกาจไม่แพ้ใคร เขามองมาที่ อิจฉิ เด็กหนุ่มหันกลับลำมาโดยเร็ว แล้วรีบหาที่

หลบ  'ป้าย'

        

          " มีอะไรเหรอ "  ทาโกะกับ องครักษ์หยุดเดิน

          " ผมขอตัวไปทำธุระก่อนนะครับ "

     องครักษ์เดินออกไป เขาเดินเข้าไปในร้านค้าและมันห่างไกลพอที่ อิจฉิ จะเดินออกมาได้

อิจฉิ เดินออกมาจากหลังป้าย

          " นี่เองอีกแล้วเหรอ "  เจ้าของร้านที่ว่างป้ายไว้

          " ขอโทษครับ " เขารีบเดินออกมาจนลืมไปเลยว่า เขาได้เดินมาอยู่หน้าเธอแล้ว

          " มีอะไรรึเปล่าค่ะ "

          " เอ่อ... ผ.. ผมมี " 

     เขาพูดตะกุ ตะกะ แล้วรู้สึกเสียวสันวาบ องครักษ์ของ ทาโกะ เดินมาอยู่ข้างหลังตั้งแต่เมื่อ

ไรเขาก็ไม่รู้ ตอนนี้เขารู้ว่าเขาแย่แน่ จู่ๆ ก็มีเสียงประกาศดังขึ้น

          ' อิจฉิ มิโอ คาปิโนเอล มาพบรองผู้อำนวยการ ที่ตึกหลักด้วยค่ะ '

          ' รอง ผู้อำนวยการ? ' อิจฉิใช้โอกาสนี้เดินออกมา วันนี้เขาทำไม่สำเร็จ แล้วเขาหวังว่า

จะมีโอกาสเข้ามาหาเขาบาง

 

          ห้องรองผู้อำนวยกการ diara

          อิจฉิ เปิดเข้าไป นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เข้ามายังห้องนี้ เขารู้ว่ารองผู้อำนวยการเป็นคน

 

น่ากลัวมากๆ มันทำให้เขารู้สึกกังลวเพราะ การมาที่นี่คงคงไม่ใช้เรื่องดีแน่ 

          ('ปึก') 

          'โอ้ย! +_='  หน้าของอิจฉิกระแทกกับประตู ที่เปิดออกมา มีใครบางคนดันมันออกมา

          " ไม่เป็นไรนะ "  เขาเห็นผู้หญิงแต่งตัวเต็มยศ ใส่ผ้าคลุมเต็มไปด้วยยศประอยู่เต็มบ่า

          " ผมไม่เป็นไร "

          " นายคงจะเป็นคนที่ถูกเรียกมาสินะ เข้าไปสิเธอรออยู่ "

          อิจฉิกังวลว่าเขาอาจทำอะไรผิดจึงถูกเรียกมา หรือว่าจะเป็นเมื่อวาน

          " ครับ "  

     เขาเดินเข้าไป เขาเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงด้านขวาถืออะไรบางอย่าง และ diara ที่นั่งอยู่

ด้านหน้า ภายในห้องสว่างจนเห็นได้ทั้งห้องและชั้นหนังสือ

          " อิจฉิ มิโอ คาปิโนเอล เป็นปีศาจ Class c ห้อง 2 สินะ "

          " อ่ะ.. ครับ! "  Diara สั่งให้ผู้ชายทางด้านขวามอบบางอย่างกับอิจฉิ 'ผ้าคลุม!?'

          " อะไรครับเนี่ย "

          " เธอคงเดินไปที่ Class A ห้อง 9 ถูกใช่ไหม? "

          " ทำไมเหรอ ห้อง 9... Class A..? "

 

          ณ  CLASS A ห้อง 9

 

          อะไรกันเนี่ย!!

          นี่มัน!  

          ...

          ผมมองไปที่จุดๆ หนึ่ง ซึ่งนั้นก็คือจุดที่ผมยืนอยู่มันเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

          ทาโกะ ผมอยู่ห้องเดียวกับเธอเหรอ?!

     ทาโกะมองมาที่เขา มันทำให้เขาตกใจที่จู่ๆ เธอก็มองมาที่เขา แต่มีบางอย่างที่ทำให้เขาตกใจ

ยิ่งกว่า เสียงหัวเราะที่คุ้นเคย ดังมาจากที่นั่งชั้นบนสุด

          " คุณ limbo! "

          ' สูงจัง... '  limbo นั่งอยู่บนที่นั่งชั้นบนสุด พร้อมกับเก้าอี้ที่ใหญ่กว่าขนาดตัวของเขาซะอีก

พร้อมกับ หัวเราะเหมือนเยาะเย้ยคนอื่นที่นั่งข้างเขา

          " เงียบได้แล้วแก "  มาเรีย วันนี้ทำสีหน้าหงุดหงิดไม่ต่างเมื่อวาน limbo เงียบแล้วยิ้ม

          " เอาล่ะได้เริ่มซะที "  limbo พึมพำก่อนจะเรียก อิจฉิ ขึ้นมา ระหว่างที่เขาเดินขึ้นมาพวก

นักเรียนมองมาที่เขาแล้วเริ่มสนทนากัน

 

          " ไอ้นั่นมัน Class C ไม่ใช่เหรอ "

          " ใช่เมื่อวานฉันก็เห็นมันมาได้ไง "

          " นั้นมันโรคจิตที่แอบตาม ทาโกะจัง เมื่อวานไม่ใช่เหรอ? "

     เขาได้ยินคำเหล่านั้นมันทำให้เขากังวล เขาเดินมานั่งข้างๆ limbo พร้อมกับสีหน้ากังวล ในชั้น

ที่พวกเขานั่งมีเพียงพวกเขา 2 คนกับอีกหนึ่ง

          " ทั้งหมดฝีมือคุณจริงๆด้วย "

          " ใช่เมื่อวาน ข้าได้ไปเจราขอให้เจ้ามาอยู่ Class เดียวกับข้า เพื่อที่จะได้สะดวกกับแผน

ของข้า ตอนแรกข้าคิดว่านางคงไม่ยอมง่ายๆ นางยอมตกลงตามที่ข้าขออย่างง่ายดาย "

          " ?! "

          " ข้ารู้สึกว่าสายตาของนางที่มองข้าเปลื่ยนไป สายตานางเปื่ยมไปด้วยความกังวลซึ่งคล้าย

กับความกลัว "

          " ความกลัว กับความกังวลไม่ใช่อย่างเดียวกันเหรอครับ? " limbo จับที่หน้าอกของตน

          " หึๆ สำหรับข้าความกังวลคือ ตอนที่เจ้าเลือกที่จะกลัวบางสิ่งมันทำให้ข้าต้องคอยดูความ

เป็นต่อไป "

          " แล้วความกลัวล่ะ "  เด็กหนุ่มเริ่มกลัว กับท่าทีที่เปลื่ยนไปขของ limbo

          " คือตอนที่เจ้า ตัดสินใจที่จะกลัวในสิ่งที่เจ้ากังวล "  

          " ........ "

          " ฮาๆ แต่ก็ดีแล้วที่นางยอมตกลง ตอนแรกข้านึกว่าต้องร่ายกลอนรักจาก วรรณกรรมที่ข้า

ชอบให้ฟัง มันคงไม่ใช่ความถนัดของข้าซะเท่าไรนัก "  limbo หยิบบางอย่างออกมาหนัง

          " นั่นมันไลท์โนเวล นิครับ เซนโจซิ โจโซ...  คุณอ่านจริงๆ เหรอครับ? "

          " แล้วอีกอย่างหนึ่งลองมองไปข้างล่างสิ "  limbo มองไปที่ ทาโกะ " ข้าสัญญาว่าจะช่วย

เรื่องความรัก "  อิจฉิ มองไปเห็นองครักษ์ของเธอ

          " หมอนั่นอยู่กับเธอตลอดเลยครับ "

          " ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้นข้าจะช่วยจัดการ "

          ' จัดการ? '  อิจฉิ หันไปมองทางด้านซ้ายของชั้นที่พวกเขานั่ง

          " แล้วเธอคนนั้นคือใครเหรอครับ? "

          " ข้าลองพูดคุยกับนางแล้วนางไม่ตอบข้าเลย "

          " งั้นเหรอครับ "

 

 

 

 

 

[บทส่งท้าย]

          ก่อนหน้า อิจฉิเข้ามาไม่นาน

     limbo มองมาเรียที่กำลังทำหน้าเคร่งเครียด

     " ฮืม... " limbo หันไปมองผู้หญิงที่นั่งอยู่ทางด้านซ้าย แล้วค่อยๆเขยิบเข้าไปหาเธอ

     " เอ่อ ครั้งนี้ข้าต้องพูดว่า... อรุณสวัสดิ์ "

     เธอแถบจะไม่หันมามองเขาเลยอาจเป็นเพราะเธอกำลังอ่านหนังสือ

     " ฉันไม่สนมนุษย์ "

     " อา... จริงๆข้า- "

     " ผู้ชาย "  

     limbo เขยิบกลับมานั่งที่เดิม

     " หึๆ "  มาเรียกำลังหัวเราะ limbo หันไปมองเธอพร้อมกับรอยยิ้มและเสียงหัวเราะเบาๆ

     เธอหยุดหัวเราะแล้วหันหน้ากลับไปอย่างเขินอายมันให้เธอดูน่ารัก

     limbo หันไปมองที่ประตูเพื่อดูว่าคนที่เขารอมารึยัง