สะดุดรักคุณชายวายร้ายกับยัยสาวเอ็นจิเนียร์

“เร็วๆสิยัยตุ๊กตาผีชักช้าอืดอาด”
“นายเดินตัวเปล่าแต่ฉันต้องมาแบกกระเป๋าเสื้อผ้าของนายเนี่ยนะ แล้วยังมาบังคับให้เดินเร็วอีก”
“บ่นหรอ เห้อออ จะผ่านกระประเมินพฤติกรรมไหมน้า^^”
เพราะกาแฟเจ้ากรรมทำให้ฉันต้องมาเป็นเบ้ไอ้หมอนี่= =* เพื่อจะให้ที่บ้านรู้ไม่ได้ฉันจึงต้องอดทนอดกลั้นตั้งแต่เวลานี้จนสิ้นเทอม1เพื่อการได้ไปต่อของนักศึกษาทุนของฉัน อยากจะรู้จริงๆพ่อไอ้หมอนี่เป็นใครกันแน่ทำไมถึงซี้กับอธิการขนาดนี้นะ
ณ.หอคณะ Supperstar ตอนนี้ฉันอยู่ในหอของคณะ spperstar หอนี้มีทั้งหมด10ชั้น ภายในตึกดูหรูหราอลังการ แถมมีห้องซ้อมเต้น ห้องอัดเสียง และห้องพักผ่อนภายใน เหมือนกับโรงแรม7ดาว+ ยังไงยังงั้น
“นี่เอากระเป๋าฉันขึ้นไปเก็บบนห้องด้วยนะ ห้อง502” หมอนั้นพูดพร้อมส่วกุญแจ
“แค่นี้มันก็มากพอแล้วนะสมบัติของนายนายก็จัดการเองสิ = =”
“นี่เธอมีปัญหาหรอตัวเองอยู่ในสถานะไหนกันห้ะยัยบ้า - -*”
“วุๆๆๆ” ฉันทำหน้าม่พอใจก่อนจะเดินไป เพราะสิ่งที่ฉันทำได้คือเพียงแค่แสดงีหน้าเท่านั้นจริงๆ ฉันเดินที่ลิฟเพื่อขึ้นไปเก็บของให้ไอ้หัวหวอกนี่ - -
Ping!
เมื่อลิฟเปิดออก
“สวัสดีครับ^^” ทันใดนั้นฉันได้เจอกับผช.ผมสีดำ คิ้วเข้ม จมูกโด่งเป็นสัน ส่วนสูงราวๆ180หุ่นนายแบบมาก พูดทักทายฉันด้วยน้ำเสียงสุภาพ หู้วววววว ละลายยยย >////<
“เอ่อ.. สวัสดีค่ะ -////-”
“เราเคยเจอกันครั้งนึงที่หอประชุมจำได้ไหม^^”
“เอ่อ … -///-”
“หน้าแดง้ชียวไม่สบายหรือป่าครับ เอ๋..นั่นมันกระเป๋าของกาเอลนิ??”
“ใช่คะ เอ่อ ว่าแต่คุณรู้จักไอ้หัว.. เอ้ย กาเอลด้วยหรอค่ะ??”
“ครับ ผมเพื่อนสนิทเอล แมทครับคุณ…^^ ”
“เอวาค่ะ เดี๋ยว เพื่อนสนิท??”
“ครับว่าแต่คุณไปเอากระเป๋าเอลมาได้ไงครับ^^” โอ้ววว ผช.สุดแสนจะสุภาพหน้าตาดีคนนี้เป็นเพื่อนสนิทกะไอ้หมอนั่น0[]0 สุดหล่อนายไปคบกับคนแบบนั้นได้งายยยยยย ><
“เน้ ยังไม่ไปอีกหรอยัยตุ๊กตาผี - -”
“อ่าวเอล เกิดขึ้นเนี่ย” แมทหันไปถามไอ้หัวหงอก
“ไว้ฉันจะเล่าให้ฟังนะแมท เร็วสิๆนี่เธอต้องให้ฉันออกแรงเดินใช่มะ ตามมายัยบ้า”
“บ้าอำนาจจังโว้ยยยย”
“หยุดบ่นแล้วเดินตามฉันมา ไว้เจอกันนะแมทนายไปห้องรวมก่อนเลย”
“มันจะดีหรอเอล เอวาฉันช่วยไหม”
“ไม่ได้ห้ามช่วย! ” หมอนั่นพูดเสร็จก็รีบดึงฉันขึ้นลิฟ
“ว้าย”
“เห้ เอล!”
ในลิฟ
“นี่ ทำไมนายกับเพื่อนนายต่างกันคนละขั่วแบบนี้ล้ะ”
“พูดมาก”
(- -) ฉันไปต่อไม่ถูกเลยทีเดียว …
“เอากระเป๋าฉันเข้าไปเก็บ แล้วเธอก็กลับไปหอของเธอซะ ”
“ย่ะ” ฉันตอบรับแล้วเดินเอากระเป๋าของหมอนี่ไปเก็บไว้ในห้อง ก่อนจะเดินออกมา
“เดี๋ยว”
“อะไร”
“เอาโทรศัพท์เธอมา”
“เอาไปทำไร”
“ฉันบอกให้เอามา - -” หมอนั่นพูดพร้อมแบมือ คนอะไรเอาแต่ใจจริงๆ ฉันส่งโทรศัพท์ก่อนหมอนั่นจะพิมพ์อะไรก็ไม่รู้
“นี่คือเบอร์โทรศัพท์ของฉัน ไว้เรียกใช้สะดวกๆหน่อย 555”
“นี่ ฉันไม่ใช่คนรับใช้นายนะ!!”
“ตอนนี้เธออยู่ในถฐานะอะไรมิทราบ??”
“โอ้ยยยยยยย” ฉันทำได้แค่กรี๊ดๆแล้วโวยวายใช่ไหมมมม ไอ้บ้ากาเอล TT^TT