A Little Bit Bitter
-
เขียนโดย Elizabeau
วันที่ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.11 น.
2 เมล็ดกาแฟเมล็ดที่
0 วิจารณ์
3,928 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 ธันวาคม พ.ศ. 2559 23.49 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เอสเพรสโซใส่นม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ "เซน นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วฮะ รู้ไหมว่าฉันรอนายมานานขนาดไหน ไปไหนมาเนี่ย!!! เลดี้อแมนด้าท่านอุตส่าห์มาหานายถึงไทย แต่นายกลับ-"เสียงแหลมแทบตวาดกร่นคำพูดออกมาด้วยน้ำเสียงโมโหจัด เจ้าของเรือนผมสีเงินยกมือปรามเธอให้สงบลงก่อนจะพูดตอบ "ซาร่าห์ เปล่า.. ผมไปดื่มกาแฟมาเฉยๆ"ดวงตาสีน้ำทะเลฉายแววนิ่งไร้การตอบสนองใดๆต่ออาการลุกลี้ลุกลนของอีกฝ่าย ซ้ำยังถอนหายใจแสดงอาการเหนื่อยหน่ายเต็มทนออกมา
"นายบ้าไปแล้วหรือไง ดื่มกาแฟเนี่ยนะ...เอาเถอะ รีบๆเข้าไปหาท่านสักที..!"ซาร่าห์กุมขมับพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ น้องชายตัวดีของเธอดันไปเถลไถลมาทั้งๆที่รู้ว่ามีนัดกับบุคคลสำคัญอย่าง'เลดี้อแมนด้า' ซึ่งตามศักดิ์แล้วเธอก็คือแม่เลี้ยงของทั้งคู่นั่นเอง เซนยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจเล็กน้อย เขาไม่ค่อยเดือดเนื้อร้อนใจกับการมาสายของเขาครั้งนี้(หรือครั้งก่อนๆก็ด้วย)เท่าไร ซ่าราห์เองถึงแม้ว่าจะเป็นพี่สาว ..แต่ยังไงซะคนหัวแข็งอย่างเซนย่อมไม่มีทางอ่อนตามอย่างง่ายๆอยู่แล้ว ยิ่งกับบุคคลที่เขากำลังจะไปพบในตอนนี้แล้ว ยิ่งทำให้ความผยองของเขาเพิ่มทวีคูณขึ้นมาอีกหลายเท่า..
"เลดี้อแมนด้า.."เซนโค้งคำนับให้กับกญิงสาววัยกลางคนที่มีท่าทางสง่ารับกับใบหน้าคมสวยที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทรงสูงบนโต๊ะรับประทานอาหารขนาดใหญ่ เธอนั่งอีกด้าน ส่วนเขาก็เดินไปที่นั่งฝั่งตรงข้ามตามปกติ
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ มิสเตอร์เทรเวอร์.."เลดี้อแมนด้ากล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น การเรียกชื่อกับคำนำหน้าบ้งบอกถึงสถานะของทั้งสองฝ่ายได้เป็นอย่างดี ยศตำแหน่งทางการเมืองอันสูงศักดิ์ของเลดี้อแมนด้า กับลูกเลี้ยงที่ไม่ค่อยจะเอาไหนในสายตาของเธอ ถ้าหากจะบอกว่าเธอใจร้ายกับเขาล่ะก็.. คิดผิดแล้วล่ะ
"ครับ.."เทรเวอร์ตอบกลับด้วยท่าทีเรียบเฉยตามเดิม ทั้งสองคนไม่ค่อยจะมีความสัมพันธ์ที่ลงรอยกันเท่าไรตั้งแต่เซนจำความได้ ถ้าเทียบกับซาร่าห์แล้ว เลดี้อแมนด้าจะอ่อนโอนกับเธอมากกว่า ถึงแม้ว่าซาร่าห์จะมีแม่และพ่อคนเดียวกันกับเซนก็ตาม แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเพราะซาร่าห์ยอมทำตามที่เลดี้อแมนด้าสั่งการทุกอย่างมากกว่า ซึ่งนั่นก็เป็นอีกข้อที่เซนไม่ทีวันทำได้แน่ๆ
"งานที่บริษัทของคุณเป็นอย่างไรบ้าง.."เลดี้อแมนด้าเปิดประเด็นด้วยบทสนทนาปกติทั่วไป แต่ลึกๆแล้วเซนเองก็รู้ว่าเธอไม่ได้มาพบเขาถึงที่นี่เพื่อจะถามเรื่องแค่นี้หรอก
"เป็นไปได้ด้วยดีครับ.."
"งั้นเหรอ.."น้ำเสียงและสีหน้าของเธอก็ยังคงเยือกเย็นและแฝงความ..เหยียดหยาม รังเกียจ ไม่สิ มัน..มากกว่านั้นอีก "แล้วเมื่อไร บริษัทของเธอ กับเธอ..จะเติบโตได้สักทีกัน.."เลดี้อแมนด้าพูดเหน็บพลางจิบชาเอิร์ลเกรย์ยามบ่ายที่ถูกเตรียมไว้แต่แรกพร้อมกับสโคนตามแบบฉบับชาวผู้ดีอังกฤษทั่วๆไป นัยน์ตาคมสีเทาอ่อนของเธอจ้องมองอีกฝ่ายอย่างหยิ่งผยอง
"นั่น..มันก็เป็นเรื่องของอนาคตครับ เลดี้อแมนด้า และถ้าหากท่านหมดธุระกับผมแล้ว ขอตัวนะครับ.."เซนที่เริ่มจะไม่สนุกกับการพูดคุยในแบบปกติของเลดี้อแมนด้าเพียงคนเดียวนี่แล้ว จึงหาช่องว่างเพื่อจะหลุดพ้นจากหัวข้อการสนทนาอันน่าเบื่อซ้ำไปซ้ำมานี่ทุกที..
"จองหองเสียจริงนะ หึ.."เลดี้อแมนดี้หัวเราะในลำคออย่างประชดประชัน "ฉันก็ไม่คิดจะพูดคำนี้ออกมาหรอกนะ แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม.. ฉันจะกลับไปอังกฤษกับซาร่าห์ ส่วนคุณ.. ลองทำให้ฉันประทับใจกับบริษัทคุณสักหน่อยสิ..อ้อ อีกอย่าง เลดี้แคทเธอรีนก็ฝากความหวังไว้ที่คุณมากเหมือนกัน ในเรื่องของคุณหนูไอรีนแห่งตระกูลเบรเดอร์"เลดี้อแมนด้าเว้นวรรคไปครู่หนึ่งก่อนจะเหยียดยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง "พอพูดถึงเรื่องยศฐาบรรดาศักดิ์..สีหน้าของคุณดูไม่จืดเลยนะ.. เกลียดมันขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ"
"ตามที่ท่านจะเห็นสมควร ..ผมขอตัว"เซนลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินออกไปด้วยความไม่หวั่นเกรง ก่อนที่จะมีเสียงจากหญิงวัยกลางคนพูดขึ้นมาอีกครั้ง "หึ.. จะไปกันได้สักกี่น้ำกัน เซน เทรเวอร์..!"
'SunShine Café'
กริ๊งๆ..
"ยินดีต้อนรับครับ.."เสียงกระดิ่งกระทบกัน เสียงนุ่มทุ้มของบุคคลที่ยืนอยู่ด้านหลังเคาท์เตอร์ เสียงดนตรีบรรเลงคลอที่ออกมาจากลำโพง และบรรยากาศที่เงียบสงบที่แสนคุ้นเคย..
กระนั้นแล้ว..เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ของเมื่อวานในตอนบ่ายก็ทำให้เขารู้สึกไม่ชอบใจเอาเสียเลย.. การมาของเลดี้อแมนด้าในครั้งนี้น่าจะเป็นสัญญาณเตือนเสียมากกว่าว่าจะต้องเกิดสงครามการเมืองระหว่างบริษัทเขากับอีกบริษัทหนึ่งแน่.. "วันนี้จะรับเซ็ตเดิมหรือเปล่าครับ" "วันนี้...งั้นเหรอ"เซนเอ่ยอย่างใจลอย พอเห็นใบหน้าคุณเจ้าของร้านใกล้ๆความคิดสับสนวุ่นวายก็อันตรธานหายไปราวกับเป็นเวทมนตร์ ..อาจเป็นเพราะกลิ่นหอมหวลของเมล็ดกาแฟที่มาตากตรงเคาท์เตอร์ลอยมาแตะจมูกของเขาพอดี โดยปกติแล้วร้านกาแฟซันชายน์คาเฟ่แห่งนี้จะให้บริการเป็นกาแฟตามสั่งแบ่งประเภทตามร้านทั่วๆไป และยังมีเซ็ตสำหรับผู้ที่ชอบของหวาน และไม่ชอบของหวาน หรือผู้ที่ชอบทานพร้อมของหวานด้วย โดยเฉพาะเซนผู้ที่เกลียดของหวานทุกชนิดยกเว้นไอศกรีมรสกาแฟ เขามักจะสั่งเซ็ต'a little bit bitter'หรือก็คือเซ็ตสำหรับผู้ที่ชอบกาแฟและของว่างชนิดขมสุดๆ ซึ่งมันก็ขมจริงๆนั่นแหละ แต่ถึงอย่างนั้น..
"คุณเจ้าของร้าน.. ผมว่าช่วงนี้คุณชงกาแฟหวานเกินไปหน่อยนะครับ"
"นายบ้าไปแล้วหรือไง ดื่มกาแฟเนี่ยนะ...เอาเถอะ รีบๆเข้าไปหาท่านสักที..!"ซาร่าห์กุมขมับพลางถอนหายใจเฮือกใหญ่ น้องชายตัวดีของเธอดันไปเถลไถลมาทั้งๆที่รู้ว่ามีนัดกับบุคคลสำคัญอย่าง'เลดี้อแมนด้า' ซึ่งตามศักดิ์แล้วเธอก็คือแม่เลี้ยงของทั้งคู่นั่นเอง เซนยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจเล็กน้อย เขาไม่ค่อยเดือดเนื้อร้อนใจกับการมาสายของเขาครั้งนี้(หรือครั้งก่อนๆก็ด้วย)เท่าไร ซ่าราห์เองถึงแม้ว่าจะเป็นพี่สาว ..แต่ยังไงซะคนหัวแข็งอย่างเซนย่อมไม่มีทางอ่อนตามอย่างง่ายๆอยู่แล้ว ยิ่งกับบุคคลที่เขากำลังจะไปพบในตอนนี้แล้ว ยิ่งทำให้ความผยองของเขาเพิ่มทวีคูณขึ้นมาอีกหลายเท่า..
"เลดี้อแมนด้า.."เซนโค้งคำนับให้กับกญิงสาววัยกลางคนที่มีท่าทางสง่ารับกับใบหน้าคมสวยที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ทรงสูงบนโต๊ะรับประทานอาหารขนาดใหญ่ เธอนั่งอีกด้าน ส่วนเขาก็เดินไปที่นั่งฝั่งตรงข้ามตามปกติ
"ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ มิสเตอร์เทรเวอร์.."เลดี้อแมนด้ากล่าวทักทายด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น การเรียกชื่อกับคำนำหน้าบ้งบอกถึงสถานะของทั้งสองฝ่ายได้เป็นอย่างดี ยศตำแหน่งทางการเมืองอันสูงศักดิ์ของเลดี้อแมนด้า กับลูกเลี้ยงที่ไม่ค่อยจะเอาไหนในสายตาของเธอ ถ้าหากจะบอกว่าเธอใจร้ายกับเขาล่ะก็.. คิดผิดแล้วล่ะ
"ครับ.."เทรเวอร์ตอบกลับด้วยท่าทีเรียบเฉยตามเดิม ทั้งสองคนไม่ค่อยจะมีความสัมพันธ์ที่ลงรอยกันเท่าไรตั้งแต่เซนจำความได้ ถ้าเทียบกับซาร่าห์แล้ว เลดี้อแมนด้าจะอ่อนโอนกับเธอมากกว่า ถึงแม้ว่าซาร่าห์จะมีแม่และพ่อคนเดียวกันกับเซนก็ตาม แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นเพราะซาร่าห์ยอมทำตามที่เลดี้อแมนด้าสั่งการทุกอย่างมากกว่า ซึ่งนั่นก็เป็นอีกข้อที่เซนไม่ทีวันทำได้แน่ๆ
"งานที่บริษัทของคุณเป็นอย่างไรบ้าง.."เลดี้อแมนด้าเปิดประเด็นด้วยบทสนทนาปกติทั่วไป แต่ลึกๆแล้วเซนเองก็รู้ว่าเธอไม่ได้มาพบเขาถึงที่นี่เพื่อจะถามเรื่องแค่นี้หรอก
"เป็นไปได้ด้วยดีครับ.."
"งั้นเหรอ.."น้ำเสียงและสีหน้าของเธอก็ยังคงเยือกเย็นและแฝงความ..เหยียดหยาม รังเกียจ ไม่สิ มัน..มากกว่านั้นอีก "แล้วเมื่อไร บริษัทของเธอ กับเธอ..จะเติบโตได้สักทีกัน.."เลดี้อแมนด้าพูดเหน็บพลางจิบชาเอิร์ลเกรย์ยามบ่ายที่ถูกเตรียมไว้แต่แรกพร้อมกับสโคนตามแบบฉบับชาวผู้ดีอังกฤษทั่วๆไป นัยน์ตาคมสีเทาอ่อนของเธอจ้องมองอีกฝ่ายอย่างหยิ่งผยอง
"นั่น..มันก็เป็นเรื่องของอนาคตครับ เลดี้อแมนด้า และถ้าหากท่านหมดธุระกับผมแล้ว ขอตัวนะครับ.."เซนที่เริ่มจะไม่สนุกกับการพูดคุยในแบบปกติของเลดี้อแมนด้าเพียงคนเดียวนี่แล้ว จึงหาช่องว่างเพื่อจะหลุดพ้นจากหัวข้อการสนทนาอันน่าเบื่อซ้ำไปซ้ำมานี่ทุกที..
"จองหองเสียจริงนะ หึ.."เลดี้อแมนดี้หัวเราะในลำคออย่างประชดประชัน "ฉันก็ไม่คิดจะพูดคำนี้ออกมาหรอกนะ แต่ถึงอย่างนั้นก็ตาม.. ฉันจะกลับไปอังกฤษกับซาร่าห์ ส่วนคุณ.. ลองทำให้ฉันประทับใจกับบริษัทคุณสักหน่อยสิ..อ้อ อีกอย่าง เลดี้แคทเธอรีนก็ฝากความหวังไว้ที่คุณมากเหมือนกัน ในเรื่องของคุณหนูไอรีนแห่งตระกูลเบรเดอร์"เลดี้อแมนด้าเว้นวรรคไปครู่หนึ่งก่อนจะเหยียดยิ้มขึ้นมาอีกครั้ง "พอพูดถึงเรื่องยศฐาบรรดาศักดิ์..สีหน้าของคุณดูไม่จืดเลยนะ.. เกลียดมันขนาดนั้นเลยงั้นเหรอ"
"ตามที่ท่านจะเห็นสมควร ..ผมขอตัว"เซนลุกขึ้นจากเก้าอี้และเดินออกไปด้วยความไม่หวั่นเกรง ก่อนที่จะมีเสียงจากหญิงวัยกลางคนพูดขึ้นมาอีกครั้ง "หึ.. จะไปกันได้สักกี่น้ำกัน เซน เทรเวอร์..!"
'SunShine Café'
กริ๊งๆ..
"ยินดีต้อนรับครับ.."เสียงกระดิ่งกระทบกัน เสียงนุ่มทุ้มของบุคคลที่ยืนอยู่ด้านหลังเคาท์เตอร์ เสียงดนตรีบรรเลงคลอที่ออกมาจากลำโพง และบรรยากาศที่เงียบสงบที่แสนคุ้นเคย..
กระนั้นแล้ว..เมื่อนึกถึงเหตุการณ์ของเมื่อวานในตอนบ่ายก็ทำให้เขารู้สึกไม่ชอบใจเอาเสียเลย.. การมาของเลดี้อแมนด้าในครั้งนี้น่าจะเป็นสัญญาณเตือนเสียมากกว่าว่าจะต้องเกิดสงครามการเมืองระหว่างบริษัทเขากับอีกบริษัทหนึ่งแน่.. "วันนี้จะรับเซ็ตเดิมหรือเปล่าครับ" "วันนี้...งั้นเหรอ"เซนเอ่ยอย่างใจลอย พอเห็นใบหน้าคุณเจ้าของร้านใกล้ๆความคิดสับสนวุ่นวายก็อันตรธานหายไปราวกับเป็นเวทมนตร์ ..อาจเป็นเพราะกลิ่นหอมหวลของเมล็ดกาแฟที่มาตากตรงเคาท์เตอร์ลอยมาแตะจมูกของเขาพอดี โดยปกติแล้วร้านกาแฟซันชายน์คาเฟ่แห่งนี้จะให้บริการเป็นกาแฟตามสั่งแบ่งประเภทตามร้านทั่วๆไป และยังมีเซ็ตสำหรับผู้ที่ชอบของหวาน และไม่ชอบของหวาน หรือผู้ที่ชอบทานพร้อมของหวานด้วย โดยเฉพาะเซนผู้ที่เกลียดของหวานทุกชนิดยกเว้นไอศกรีมรสกาแฟ เขามักจะสั่งเซ็ต'a little bit bitter'หรือก็คือเซ็ตสำหรับผู้ที่ชอบกาแฟและของว่างชนิดขมสุดๆ ซึ่งมันก็ขมจริงๆนั่นแหละ แต่ถึงอย่างนั้น..
"คุณเจ้าของร้าน.. ผมว่าช่วงนี้คุณชงกาแฟหวานเกินไปหน่อยนะครับ"
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ