ย้อนเวลากลับมาแก้ไขรัก
7.0
เขียนโดย เกี้ยวซ่า
วันที่ 6 ธันวาคม พ.ศ. 2559 เวลา 23.31 น.
4 ตอน
0 วิจารณ์
6,176 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2559 01.01 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ย้อนเวลา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันที่ 16 มกราคม พ.ศ xxxx
ผมได้ข้อความจากอดีตแฟนของผมที่ส่งมา มันทำให้ผมรู้สึกประหลาดใจมากตอนนี้ผมทำไรไม่ถูกเลยทีเดียว แต่ว่าถ้าไม่อ่านก็คงไม่รู้ว่าเธอส่งมาว่าอะไรละนะ...
ผมได้เปิดข้อความนั้นดู แต่ว่า...ข้อความนี้มันเหมือนกับครั้งสุดท้ายที่เธอส่งมาให้ผมยังไง ยังงั้นเลยแหละ...หรือว่าเธอจะขอคืนดีผมกันนะ?
เอาเป็นว่าวันนี้เรารีบไปมหาลัยดีกว่า และรีบไปเจอเธอที่ห้องเป็นการดีที่สุด เพื่อจะได้ให้เธอมาง้อผมเร็วๆ ฮ่ะๆ ดีเลยเราต้องเล่นตัวสักนิดนึงละ!!!
ไม่นานผมก็มาถึงมหาลัยและรีบเดินตรงดิ่งไปที่ห้องของตัวเองทันที แต่ว่าผมไม่เจอเธออยู่ในห้อง แต่กลับเจอเพื่อนของผมที่นั่งอยู่ที่ข้างหน้าโต๊ะ โบกมือให้ผม
ผมเห็นแบบนั้นก็รีบเดินไปหามันทันที และรีบมองซ้ายมองขวา แต่ว่าไม่เจอฟ้าอยู่ในห้องเลย...
"ไง....นายนี้วันนี้ไม่มาสายแหะ"
"คนเรามันต้องมีการปรับปรุงตัวสิฟ่ะ!!!"
เอ๊ะ? อะไรกันความรู้สึกแปลกๆนี้ เหมือนเราเคยเจอมาก่อนเลยแหะ บทสนทนานี้ คืออะไรกัน?
บาสที่เห็นผมยืน งงๆทำไรไม่ถูกอยู่นั้นมันก็มองมาที่ผมด้วยสีหน้าอยาก งงๆ ก่อนที่จะถามผมว่า
"นายคงจะมองหาฟ้าอยู่ใช่ไหมละ?"
ผมได้ยินที่บาสมันพูดแบบนั้นก็ตกใจสะดุ้งตื่นและมองไปที่มันทันที ก่อนที่จะทำหน้าตาอย่างตกใจ
"ร...รู้ได้ไง?"
"ก็แหม จู่ๆนายมาเช้าแบบนั้น และอีกอย่างนายเดินเข้ามาที่ห้องและมองซ้ายมองขวา ใครๆเขาก็รู้กันทั้งนั้นแหละ..."
อะเอ่อ จริงของมันแหะ ผมทำท่าทางแปลกๆแบบนั้น มันก็คงรู้ของมันละนะ
"อ่อ แล้วเห็นฟ้าไหม?"
"หือ? พึงมาถึงนายนี้รีบถามหาเธอเลยงั้นหรอ?"
"ย...ยุ้งหน้า แค่อยากเจอเธอเฉยๆเอง..."
ผมรีบปภิเสธไปทันที แต่ว่าสีหน้าของมันก็ยังไม่หยุดมองมาที่ผม แถมยังทำหน้าตาแบบกวนตีนสุดๆ
"นายเนี้ย..เริ่มเหมือนโรคจิตไปทุกทีเลยนะ...ทำไมถึงหลงนักฟ่ะ ผู้หญิงคนนี้"
อีกแล้ว!!! ประโยคนี้มันคุ้นแหะ ๆ มันคืออะไรกันหน่ะ เดจาวูงั้นหรอ หรือเราคิดมากไปเอง? เอาเป็นว่าเราอย่าตอบอะไรแบบซ้ำๆดีกว่าแหะ
"มีเรื่องจะถามนิดหน่อยนะ...."
"งั้นหรอ...งั้นก็แล้วไป นึกว่านายจะบอกชอบผู้หญิงคนนั้นมากที่สุดซะอีก!!!"
"ยะ...ยุ้งหน้าาา"
หลักจากนั้นผมก็เดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองข้างหลัง และเริ่มเวลาเรียนโดยที่ฟ้าก็ยังไม่ได้เข้ามาที่ห้องเรียนเช่นกัน มันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆมาก และกังวลนิดๆด้วย แต่ก็มีแต่รอเท่านั้นแหละนะ...
"เฮ้!!! งั้นฉันไปก่อนนะเก้า โชคดีนะเพื่อน!!!"
บาสพูดระหว่างที่มันกำลังยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องเรียน และโบกมือลามาให้ผม
"อ่าา...โชคดีบาส และเรื่องที่วางแผนกันไว้หน่ะ นายพยายามเข้านะ!!!"
ผมโบกมือลามันกลับ และพูดแบบนั้นออกไป ทำให้บาสเริ่มเกิดอาการ งงๆเล็กน้อย และค่อยๆเดินออกจากห้องไป มีเหลือแต่ผมเท่านั้นที่รออยู่ในห้องเรียน
ผมได้นั่งรอที่ห้องเรียน โดยที่เวลาผ่านไปเรื่อยๆจนถึงมหาลัยปิด รปภ ได้ไล่ผมออกมาจากห้องเรียน ผมจึงจำเป็นต้องออกจากห้องเรียนก และเดินออกมาจากมหาลัย
ผมเดินออกมาจากมหาลัย แต่ว่าครั้งนี้ทำไมผมเห็นฟ้ายืนอยู่ที่หน้าประตูทางเข้ากันนะ...
"นี้นาย!!! ทำไมนายถึงไม่ยอมออกมาซะทีละ!!!!"
ฟ้าพูดออกมาทันทีที่เจอผมและทำหน้าตาแบบอารมเสียสุดๆ แถมยังลูปคอตัวเองเบา ๆนั้นก็เพราะว่ามียุ้งกัดเธอเล็กน้อย
"อะเอ่อ...ขอโทษ"
"เฮ่อ....และเรื่องข้อความนายคงเห็นแล้วสินะ"
ฟ้ามองมาที่ผมอย่างจริงจัง ก่อนที่ผมจะบอกไปที่ฟ้าด้วยเช่นกัน
"อ่าาา..ฉันรู้แล้ว"
ฮ่ะ ๆ ต้องหยิ่งเข้าไว้ ผมไม่ใช่พวกง้อง่ายๆหรอกนะ ต้องแก้แค้นให้สะใจเลย บังอาจมาทำให้ผมเจ็บ ต้องเล่นตัวเยอะๆเข้าไว้
"งั้นหรอ เข้าใจก็ดีแล้ว..."
ทันทีที่ฟ้าพูดประโยคนั้นจบ ฟ้าก็ค่อยๆหั่นหลังและเดินจากผมไปอย่างช้า ๆ โดยที่ผมก็ยืน งงๆ
"เอ๊ะ?"
อะไรกันฟ่ะ? เธอไม่ได้มาง้อเรางั้นหรอ และทำไมเธอถึงส่งข้อความนั้นมาละ? เห้ยสับสนไปหมดแล้วนะเฟ้ย แล้วอีกอย่างทำไมถึงตัดใจง่ายแบบนั้นละ!!!!
ผมที่คิดแบบนั้นก็รีบล่วงมือถือที่สอดใว้ที่ กางเกงขายาวขึ้นมาดูและกดดูไปที่ข้อความอีกครั้ง แต่ว่าครั้งนี้มันมีอะไรแปลกๆด้วยแหละ....
วันที่ 14 มกราคม
เอ๊ะ? มันแปลกๆนะ 14 มกราคมงั้นหรอ มันผ่านมาแล้วนิหว่า ทำไมถึง.... หลักจากนั้นผมก็รีบเดินไปที่ร้านสะดวกซื้อที่ขายหนังสือผมทันที และเดินเข้าไปหยิบขึ้นมาอ่าน โดยที่พนักงงานในร้านก็รีบเดินเข้ามาดู
หนังสือพิม.......ฉบับที่ ...... วันที่ 14 มกราคม
ใช่ทันทีที่ผมอ่านวันที่ ผมก็ได้รู้ว่าวันนี้เป็นวันที่ 14 มกราคมที่เคยผ่านมาแล้ว เมือสองสามวันก่อน ให้ตายสิ มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ หรือว่าสิ่งก่อนหน้าที่ที่ผมเคยทำไปมันคือฝันงั้นหรอ บ้าไปแล้ว ฝันอะไรมันจะสมจริงขนาดนั้น เอาละตั้งสติไว้ และลองโทรไปหาบาสมันดูก่อนดีกว่า
ผมรีบหยิบมือถือ และรีบเลือนเบอร์มือถือบาส และกดปุ่มโทรออกทันที แล้วมีเสียงสัญญารอสายดังขึ้น ผมก็ได้แต่รอแถมใจของผมก็เริ่มเต้นรัว ๆ ไม่นานมันก็รับ
"ว่าไง มีอะไรงั้นหรอ?
บาสพูดขึ้นระหว่างที่มันกำลังนั่งกินอาหารกับแฟนในร้านอาหารแห่งหนึ่ง โดยที่ผมยังไม่รู้ว่ามันได้อยู่กับแฟน แถมตอนนี้มันยังเปิดเสียงลำโพงมือถือดังแบบสุดๆ เพราะว่ามันกำลังกินอาหารอยู่เลยไม่มีมือให้ถือ แต่ว่า....
"เห้ย บาส นายยังไม่ได้เลิกกับแฟนใช่ไหม!!!!!"
ผมรีบตะโกนไปทันทีที่ได้ยินเสียงของมัน นั้นทำให้บาสเริ่มตกใจและรีบเอามือถือขึ้นมาปิดเสียงให้เบาลง และพูดต่อว่า
"เห้ย นี้แก ทำอะไรฟ่ะ และอีกอย่างรู้ได้ไงว่าฉันมีแฟนแล้ว!!!"
บาสมันรีบพูด ก่อนที่จะมองไปที่หน้ามันด้วยสีหน้าซีดเสียว เพราะว่าแฟนของบาสมันได้ยินว่าผมพูดอะไรแบบนั้นออกไป แต่ว่าผมไม่รู้นะ ฮ่ะๆ
"ก็นั้นไง แผนที่วางไว้ไง ที่บอกว่าให้ไปใช้ตอนนี้กำลังใช้อยู่ใช่มะ?"
บาสที่ได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าตา งงๆ ก่อนที่จะตอบกลับมือถือที่แนบหูไว้ว่า
"ห๋าา? ฉันไปขอให้นายคิดแผนอะไรแบบนั้นด้วยงั้นหรอ? และอีกอย่างนายนะตอนนี้กำลังจะทำให้ฉันกับแฟนเลิกกับจริงๆแล้วนะเฟ้ยย!!!"
ทันทีที่ผมได้ยินแบบนั้น นั้นก็ทำให้ผมมั่นใจได้ว่ามันคือเรื่องจริง ผมได้ย้อนเวลากลับมาแล้ว แต่ว่าทำไมถึงครั้งนี้ด้วยและ ผมเงียบไปแบบนั้นสักพัก
"เห้ยยย!!! ได้ยินไหม ทำไมถึงเงียบไปละเนี้ยย!!!"
หลักจากผมไม่ตอบอะไรมัน บาสก็ได้วางหูโทรศัพไป ปล่อยให้ผมยืน งงกับตัวเองแบบนั้น ส่วนพนักงานในร้านสะดวกซื้อก็มองมาที่ผม และถามผมว่าจะซื้อหนังสือพิมไหม? ให้ตายสิฉันจะมีอารมซื้อหนังสือผมงั้นหรอ!!!!
****************
ระหว่างที่บาสนั่งทานอาหารอยู่กับแฟนสองต่อสองหลักจากที่วางสายโทรศัพจากเพื่อนไปแล้ว..
"หือ? ว่าไง นายมีอะไรจะแก้ตัวไหม?"
แฟนสาวบาสที่นั่งอยู่ข้างหน้าโต๊ะของบาสได้พูดขึ้นพร้อมจ้องมองมาที่บาสด้วยสีหน้าอย่างสงสัย
"เอ๊ะ? ก็ไม่นิ ฉันไม่มีอะไรจะพูด?"
บาสพูดพร้อมทำท่าทางกระวนกระวายเล็กน้อย เพราะไม่รู้ว่าตัวเองควรจะทำยังไงดีถึงทำตัวแบบนั้นออกไป นั้นยิ่งทำให้แฟนสาวของเขานั้นเกิดอาการสงสัยมากขึ้น
"แน่ใจงั้นหรอ? ถ้าไม่บอกฉันกลับแล้วนะ!!!"
"น...แน่ใจสิ ฉันไม่ได้ปิดบังอะไรเธอเลยจริงๆนะ นะ!!!!"
"งั้นขอมือถือดูหน่อยสิ...."
ทันที่ ที่แฟนสาวพูดแบบนั้นไปทำให้บาสหนุ่มหน้าใสคนนี้เริ่มเกิดอาหารหวั่นไหวทันที นั้นก็เพราะว่ามือถือของเขานั้นได้มีคริป 18+ ไว้มากมาย เขาไม่อาจจะยืนเอาไปให้ได้เลยสักนิด ถ้าแฟนสาวของเขาเห็นนั้น อาจจะเกิดไม่ชอบเขาเลยก็ได้
"งั้นหรอ งั้นมีคนอื่นจริงๆด้วยสินะ งั้นฉันไปแล้วนะ!!!"
แฟนสาวบาสพูดขึ้น พร้อมลุกและหยิบกระเป๋าที่วางไว้ข้างๆมาสะพาย และเดินออกไปก่อนที่บาสจะดึงมือเอาไว้
"ย...อย่าทำให้เรื่องใหญ่แบบนี้สิ ฉันให้ดูก็ได้เอ้านี้!!!!"
บาสพูดพร้อมรีบหยิบมือถือขึ้นมายืนให้แฟนสาวของตัวเองทันที แต่ว่าครั้งนี้แฟนสาวของเขากลับไม่ยอมรับ แถมทำสีหน้าแบบอารมเสียสุดๆ
"ไม่!!! ฉันไม่ดูแล้ว ฉันขอตัวกลับก่อนละ!!!"
ทันทีที่พูดจบ แฟนสาวบาสก็จับมือของบาสที่จับแขนของเธอไว้ออกไป ก่อนที่จะค่อยๆเดินออกจากร้านไป ปล่อยให้บาสนั่งหง่อยอยู่ที่ร้านคนเดียว
"แกนะแก ไอเก้า ไอเพื่อนเลวววววววววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
บาสตะโกนออกมาดัง ๆจนทำให้คนในร้านสะดุดและหั่นมามองเขาคนเดียว
***********************
ผมได้ข้อความจากอดีตแฟนของผมที่ส่งมา มันทำให้ผมรู้สึกประหลาดใจมากตอนนี้ผมทำไรไม่ถูกเลยทีเดียว แต่ว่าถ้าไม่อ่านก็คงไม่รู้ว่าเธอส่งมาว่าอะไรละนะ...
ผมได้เปิดข้อความนั้นดู แต่ว่า...ข้อความนี้มันเหมือนกับครั้งสุดท้ายที่เธอส่งมาให้ผมยังไง ยังงั้นเลยแหละ...หรือว่าเธอจะขอคืนดีผมกันนะ?
เอาเป็นว่าวันนี้เรารีบไปมหาลัยดีกว่า และรีบไปเจอเธอที่ห้องเป็นการดีที่สุด เพื่อจะได้ให้เธอมาง้อผมเร็วๆ ฮ่ะๆ ดีเลยเราต้องเล่นตัวสักนิดนึงละ!!!
ไม่นานผมก็มาถึงมหาลัยและรีบเดินตรงดิ่งไปที่ห้องของตัวเองทันที แต่ว่าผมไม่เจอเธออยู่ในห้อง แต่กลับเจอเพื่อนของผมที่นั่งอยู่ที่ข้างหน้าโต๊ะ โบกมือให้ผม
ผมเห็นแบบนั้นก็รีบเดินไปหามันทันที และรีบมองซ้ายมองขวา แต่ว่าไม่เจอฟ้าอยู่ในห้องเลย...
"ไง....นายนี้วันนี้ไม่มาสายแหะ"
"คนเรามันต้องมีการปรับปรุงตัวสิฟ่ะ!!!"
เอ๊ะ? อะไรกันความรู้สึกแปลกๆนี้ เหมือนเราเคยเจอมาก่อนเลยแหะ บทสนทนานี้ คืออะไรกัน?
บาสที่เห็นผมยืน งงๆทำไรไม่ถูกอยู่นั้นมันก็มองมาที่ผมด้วยสีหน้าอยาก งงๆ ก่อนที่จะถามผมว่า
"นายคงจะมองหาฟ้าอยู่ใช่ไหมละ?"
ผมได้ยินที่บาสมันพูดแบบนั้นก็ตกใจสะดุ้งตื่นและมองไปที่มันทันที ก่อนที่จะทำหน้าตาอย่างตกใจ
"ร...รู้ได้ไง?"
"ก็แหม จู่ๆนายมาเช้าแบบนั้น และอีกอย่างนายเดินเข้ามาที่ห้องและมองซ้ายมองขวา ใครๆเขาก็รู้กันทั้งนั้นแหละ..."
อะเอ่อ จริงของมันแหะ ผมทำท่าทางแปลกๆแบบนั้น มันก็คงรู้ของมันละนะ
"อ่อ แล้วเห็นฟ้าไหม?"
"หือ? พึงมาถึงนายนี้รีบถามหาเธอเลยงั้นหรอ?"
"ย...ยุ้งหน้า แค่อยากเจอเธอเฉยๆเอง..."
ผมรีบปภิเสธไปทันที แต่ว่าสีหน้าของมันก็ยังไม่หยุดมองมาที่ผม แถมยังทำหน้าตาแบบกวนตีนสุดๆ
"นายเนี้ย..เริ่มเหมือนโรคจิตไปทุกทีเลยนะ...ทำไมถึงหลงนักฟ่ะ ผู้หญิงคนนี้"
อีกแล้ว!!! ประโยคนี้มันคุ้นแหะ ๆ มันคืออะไรกันหน่ะ เดจาวูงั้นหรอ หรือเราคิดมากไปเอง? เอาเป็นว่าเราอย่าตอบอะไรแบบซ้ำๆดีกว่าแหะ
"มีเรื่องจะถามนิดหน่อยนะ...."
"งั้นหรอ...งั้นก็แล้วไป นึกว่านายจะบอกชอบผู้หญิงคนนั้นมากที่สุดซะอีก!!!"
"ยะ...ยุ้งหน้าาา"
หลักจากนั้นผมก็เดินไปนั่งที่โต๊ะของตัวเองข้างหลัง และเริ่มเวลาเรียนโดยที่ฟ้าก็ยังไม่ได้เข้ามาที่ห้องเรียนเช่นกัน มันทำให้ผมรู้สึกแปลกๆมาก และกังวลนิดๆด้วย แต่ก็มีแต่รอเท่านั้นแหละนะ...
"เฮ้!!! งั้นฉันไปก่อนนะเก้า โชคดีนะเพื่อน!!!"
บาสพูดระหว่างที่มันกำลังยืนอยู่ที่หน้าประตูห้องเรียน และโบกมือลามาให้ผม
"อ่าา...โชคดีบาส และเรื่องที่วางแผนกันไว้หน่ะ นายพยายามเข้านะ!!!"
ผมโบกมือลามันกลับ และพูดแบบนั้นออกไป ทำให้บาสเริ่มเกิดอาการ งงๆเล็กน้อย และค่อยๆเดินออกจากห้องไป มีเหลือแต่ผมเท่านั้นที่รออยู่ในห้องเรียน
ผมได้นั่งรอที่ห้องเรียน โดยที่เวลาผ่านไปเรื่อยๆจนถึงมหาลัยปิด รปภ ได้ไล่ผมออกมาจากห้องเรียน ผมจึงจำเป็นต้องออกจากห้องเรียนก และเดินออกมาจากมหาลัย
ผมเดินออกมาจากมหาลัย แต่ว่าครั้งนี้ทำไมผมเห็นฟ้ายืนอยู่ที่หน้าประตูทางเข้ากันนะ...
"นี้นาย!!! ทำไมนายถึงไม่ยอมออกมาซะทีละ!!!!"
ฟ้าพูดออกมาทันทีที่เจอผมและทำหน้าตาแบบอารมเสียสุดๆ แถมยังลูปคอตัวเองเบา ๆนั้นก็เพราะว่ามียุ้งกัดเธอเล็กน้อย
"อะเอ่อ...ขอโทษ"
"เฮ่อ....และเรื่องข้อความนายคงเห็นแล้วสินะ"
ฟ้ามองมาที่ผมอย่างจริงจัง ก่อนที่ผมจะบอกไปที่ฟ้าด้วยเช่นกัน
"อ่าาา..ฉันรู้แล้ว"
ฮ่ะ ๆ ต้องหยิ่งเข้าไว้ ผมไม่ใช่พวกง้อง่ายๆหรอกนะ ต้องแก้แค้นให้สะใจเลย บังอาจมาทำให้ผมเจ็บ ต้องเล่นตัวเยอะๆเข้าไว้
"งั้นหรอ เข้าใจก็ดีแล้ว..."
ทันทีที่ฟ้าพูดประโยคนั้นจบ ฟ้าก็ค่อยๆหั่นหลังและเดินจากผมไปอย่างช้า ๆ โดยที่ผมก็ยืน งงๆ
"เอ๊ะ?"
อะไรกันฟ่ะ? เธอไม่ได้มาง้อเรางั้นหรอ และทำไมเธอถึงส่งข้อความนั้นมาละ? เห้ยสับสนไปหมดแล้วนะเฟ้ย แล้วอีกอย่างทำไมถึงตัดใจง่ายแบบนั้นละ!!!!
ผมที่คิดแบบนั้นก็รีบล่วงมือถือที่สอดใว้ที่ กางเกงขายาวขึ้นมาดูและกดดูไปที่ข้อความอีกครั้ง แต่ว่าครั้งนี้มันมีอะไรแปลกๆด้วยแหละ....
วันที่ 14 มกราคม
เอ๊ะ? มันแปลกๆนะ 14 มกราคมงั้นหรอ มันผ่านมาแล้วนิหว่า ทำไมถึง.... หลักจากนั้นผมก็รีบเดินไปที่ร้านสะดวกซื้อที่ขายหนังสือผมทันที และเดินเข้าไปหยิบขึ้นมาอ่าน โดยที่พนักงงานในร้านก็รีบเดินเข้ามาดู
หนังสือพิม.......ฉบับที่ ...... วันที่ 14 มกราคม
ใช่ทันทีที่ผมอ่านวันที่ ผมก็ได้รู้ว่าวันนี้เป็นวันที่ 14 มกราคมที่เคยผ่านมาแล้ว เมือสองสามวันก่อน ให้ตายสิ มันเกิดอะไรขึ้นกันนะ หรือว่าสิ่งก่อนหน้าที่ที่ผมเคยทำไปมันคือฝันงั้นหรอ บ้าไปแล้ว ฝันอะไรมันจะสมจริงขนาดนั้น เอาละตั้งสติไว้ และลองโทรไปหาบาสมันดูก่อนดีกว่า
ผมรีบหยิบมือถือ และรีบเลือนเบอร์มือถือบาส และกดปุ่มโทรออกทันที แล้วมีเสียงสัญญารอสายดังขึ้น ผมก็ได้แต่รอแถมใจของผมก็เริ่มเต้นรัว ๆ ไม่นานมันก็รับ
"ว่าไง มีอะไรงั้นหรอ?
บาสพูดขึ้นระหว่างที่มันกำลังนั่งกินอาหารกับแฟนในร้านอาหารแห่งหนึ่ง โดยที่ผมยังไม่รู้ว่ามันได้อยู่กับแฟน แถมตอนนี้มันยังเปิดเสียงลำโพงมือถือดังแบบสุดๆ เพราะว่ามันกำลังกินอาหารอยู่เลยไม่มีมือให้ถือ แต่ว่า....
"เห้ย บาส นายยังไม่ได้เลิกกับแฟนใช่ไหม!!!!!"
ผมรีบตะโกนไปทันทีที่ได้ยินเสียงของมัน นั้นทำให้บาสเริ่มตกใจและรีบเอามือถือขึ้นมาปิดเสียงให้เบาลง และพูดต่อว่า
"เห้ย นี้แก ทำอะไรฟ่ะ และอีกอย่างรู้ได้ไงว่าฉันมีแฟนแล้ว!!!"
บาสมันรีบพูด ก่อนที่จะมองไปที่หน้ามันด้วยสีหน้าซีดเสียว เพราะว่าแฟนของบาสมันได้ยินว่าผมพูดอะไรแบบนั้นออกไป แต่ว่าผมไม่รู้นะ ฮ่ะๆ
"ก็นั้นไง แผนที่วางไว้ไง ที่บอกว่าให้ไปใช้ตอนนี้กำลังใช้อยู่ใช่มะ?"
บาสที่ได้ยินแบบนั้นก็ทำหน้าตา งงๆ ก่อนที่จะตอบกลับมือถือที่แนบหูไว้ว่า
"ห๋าา? ฉันไปขอให้นายคิดแผนอะไรแบบนั้นด้วยงั้นหรอ? และอีกอย่างนายนะตอนนี้กำลังจะทำให้ฉันกับแฟนเลิกกับจริงๆแล้วนะเฟ้ยย!!!"
ทันทีที่ผมได้ยินแบบนั้น นั้นก็ทำให้ผมมั่นใจได้ว่ามันคือเรื่องจริง ผมได้ย้อนเวลากลับมาแล้ว แต่ว่าทำไมถึงครั้งนี้ด้วยและ ผมเงียบไปแบบนั้นสักพัก
"เห้ยยย!!! ได้ยินไหม ทำไมถึงเงียบไปละเนี้ยย!!!"
หลักจากผมไม่ตอบอะไรมัน บาสก็ได้วางหูโทรศัพไป ปล่อยให้ผมยืน งงกับตัวเองแบบนั้น ส่วนพนักงานในร้านสะดวกซื้อก็มองมาที่ผม และถามผมว่าจะซื้อหนังสือพิมไหม? ให้ตายสิฉันจะมีอารมซื้อหนังสือผมงั้นหรอ!!!!
****************
ระหว่างที่บาสนั่งทานอาหารอยู่กับแฟนสองต่อสองหลักจากที่วางสายโทรศัพจากเพื่อนไปแล้ว..
"หือ? ว่าไง นายมีอะไรจะแก้ตัวไหม?"
แฟนสาวบาสที่นั่งอยู่ข้างหน้าโต๊ะของบาสได้พูดขึ้นพร้อมจ้องมองมาที่บาสด้วยสีหน้าอย่างสงสัย
"เอ๊ะ? ก็ไม่นิ ฉันไม่มีอะไรจะพูด?"
บาสพูดพร้อมทำท่าทางกระวนกระวายเล็กน้อย เพราะไม่รู้ว่าตัวเองควรจะทำยังไงดีถึงทำตัวแบบนั้นออกไป นั้นยิ่งทำให้แฟนสาวของเขานั้นเกิดอาการสงสัยมากขึ้น
"แน่ใจงั้นหรอ? ถ้าไม่บอกฉันกลับแล้วนะ!!!"
"น...แน่ใจสิ ฉันไม่ได้ปิดบังอะไรเธอเลยจริงๆนะ นะ!!!!"
"งั้นขอมือถือดูหน่อยสิ...."
ทันที่ ที่แฟนสาวพูดแบบนั้นไปทำให้บาสหนุ่มหน้าใสคนนี้เริ่มเกิดอาหารหวั่นไหวทันที นั้นก็เพราะว่ามือถือของเขานั้นได้มีคริป 18+ ไว้มากมาย เขาไม่อาจจะยืนเอาไปให้ได้เลยสักนิด ถ้าแฟนสาวของเขาเห็นนั้น อาจจะเกิดไม่ชอบเขาเลยก็ได้
"งั้นหรอ งั้นมีคนอื่นจริงๆด้วยสินะ งั้นฉันไปแล้วนะ!!!"
แฟนสาวบาสพูดขึ้น พร้อมลุกและหยิบกระเป๋าที่วางไว้ข้างๆมาสะพาย และเดินออกไปก่อนที่บาสจะดึงมือเอาไว้
"ย...อย่าทำให้เรื่องใหญ่แบบนี้สิ ฉันให้ดูก็ได้เอ้านี้!!!!"
บาสพูดพร้อมรีบหยิบมือถือขึ้นมายืนให้แฟนสาวของตัวเองทันที แต่ว่าครั้งนี้แฟนสาวของเขากลับไม่ยอมรับ แถมทำสีหน้าแบบอารมเสียสุดๆ
"ไม่!!! ฉันไม่ดูแล้ว ฉันขอตัวกลับก่อนละ!!!"
ทันทีที่พูดจบ แฟนสาวบาสก็จับมือของบาสที่จับแขนของเธอไว้ออกไป ก่อนที่จะค่อยๆเดินออกจากร้านไป ปล่อยให้บาสนั่งหง่อยอยู่ที่ร้านคนเดียว
"แกนะแก ไอเก้า ไอเพื่อนเลวววววววววววววววว!!!!!!!!!!!!!!!!!!"
บาสตะโกนออกมาดัง ๆจนทำให้คนในร้านสะดุดและหั่นมามองเขาคนเดียว
***********************
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ