รักออกแบบได้

เช้าวันเสาร์ที่แสนสบาย
อันนี้ใครๆก็คงรู้เพราะเราจะตื่นนอนกี่โมงก็ได้
จะกินข้าวและอาบน้ำตอนไหนก็ได้
แต่สิ่งหนึ่งที่มักจะมาคู่กับวันหยุด
สำหรับคนไกลบ้านอย่างโจ
แล้วมันช่างเหงามาก
ไม่มีใครคุยด้วย
ไม่รู้จะแกล้งใคร
ไม่เหมือนตอนอยู่โรงเรียน
แต่ก็ช่างเหอะเดี๋ยวมันก็ผ่านไป...............
ผ่านไปหนึ่งวันก็เป็นวันอาทิตย์................
และแล้วก็ถึงซะทีวันจันทร์ที่รอคอย
วันนี้เป็นวันแรกสิน่ะที่ครูหนิงจะมาเป็นครูประจำจำชั้น
ตื่นเต้นๆ
"ครูครับ ให้ผมช่วยถือน่ะครับ"
มันก็คงเป็นกิจวัตรประจำวันไปแล้วมั้ง
สำหรับการมาชวนครูหนิงคุย
"แหม่ๆ มาทุกวันเลยน่ะ"ครูหนิงตอบ
"ก็ผมไม่อยากเห็นคนแก่ถือของหนักนี่ครับ"
โจกวนกลับไป
"ว่าใครแก่ย่ะ"แล้วเสียงหัวเราะก็ตามมา
"ช่วงวันเสาร์อาทิตย์ครูว่างไหมครับ"โจนึกขึ้น
"ว่างสิ ทำไม"ครูหนิงตอบไป
"ครูช่วยสอนพิเศษผมหน่อยได้ไหมครับ"
โจถามไป
"ได้ดิ"
เย้
ทำไมอะไรมันก็ดูเข้าข้างเราไปหมดเลยว่ะ
หลงตัวเองจังว่ะกู5555
"ขอบคุณครับ ครูคนสวย"
โจพูดอย่างเขินๆอายๆ
"ย่ะ"