Sick Airline [Bogum x Irene x Sehun]

7.3

เขียนโดย Gampoo

วันที่ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.47 น.

  2 chapter
  2 วิจารณ์
  6,141 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2559 21.43 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ความแฟน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

“เตรียมขึ้นไฟท์กันได้แล้วนะคะ น้อง” ฉันเดินตามรุ่นพี่ไปจนถึงห้องผู้ช่วยกัปตัน ฉันคิดว่ารุ่นพี่คนนั้นจะอยู่ประจำกับฉันซะอีก แต่ที่ไหนได้ล่ะ

“พี่ไปก่อนนะ ไม่ต้องไปซีเรียสกับเรื่องเมื่อกี้หรอก กัปตันเค้าน่ารักจะตาย” รุ่นพี่หันมายิ้มน้อยยิ้มใหญ่ให้ฉันก่อจะกลับหลังหัน ฉันก็เรียกรุ่นพี่ไว้ก่อน

“แต่...รุ่นพี่คะ หนูต้องเป็นฝ่ายต้องรับไม่ใช่หรอคะ” ฉันยืดป้ายชื่อให้รุ่นพี่คนนั้นดู

“จริงด้วย แล้วใครทำหน้าที่นี้เนี่ย ก็ว่าล่ะว่ามันแปลกๆ เพราะหน้าที่นี้จะเป็นของสจ๊อตนี่นาแต่กัปตันบอกว่า…” รุ่นพี่เหลือบมองฉันด้วยหางตา

“ว่าหนูอยู่ตำแหน่งนี้ใช่มั๊ยคะ” ฉันพูดก่อนจะเหวี่ยงหน้าไปทางประตูทางเข้าห้องกัปตัน งานนี้น่ะมันก็ไม่ถือว่ายากหรอกนะ แต่มันหนักน่ะสิ คิดจะให้ฉันมาทำตำแหน่งนี้เพื่อที่จะกลั่นแกล้งฉันงั้นหรอ ไม่มีทางซะหรอก!

“อ่าว นั่นไง เจ้าของงานตัวจริง” ฉันถึงกลับตกตะลึกกับคนมาใหม่ บ้าน่า เขาไม่น่าจะมาอยู่ที่นี่ได้นะ ฉันต้องฝันไปแน่ๆ ฉันรีบหมุนตัวหันหลังให้กับคนมาใหม่

“สวัสดีครับผมชื่อโอเซฮุนครับ^^ “ นั่นไงล่ะ เวรกรรมแท้ๆเลย อย่างนี้ก็ทำงานลำบากสิ ก่อนหน้านี้ก็บอกไปแล้วว่าอย่าลงไฟท์เดียวกัน แต่ก็ไม่เชื่อ ทุกทีเลยนะ!

ฉันหันหลังกลับไปหาเซฮุน แฟนหนุ่มฉันเองค่ะ คบกันมาหลายปีจนครอบครัวเราเป็นทองแผ่นเดียวกันแล้วค่ะ แต่! ยังไม่ได้แต่งงานนะคะ อย่าพึ่งคิดกันไปไกล

“ไง” ฉันหันกลับไปทักทายพร้อมส่งยิ้มเฉือดเฉือนไปให้ เพื่อเป็นสัญญาณเตือนกลายๆว่า...จบงานแล้วมีเรื่องแน่

“โอ๊ะ พี่ครับ ใกล้เวลาทำงานแล้วนะครับ ถ้าไม่รีบเดียวจะสายนะครับ”

เมินฉัน...

นี่จะเอาใช่มั๊ย ฉันเดินกระแทกส้นเท้าไปต้อนรับผู้โดยสารดัง ปัง ปัง จนรุ่นพี่ต้องปรามให้เดินเบาๆ

เห้อออ เหนื่อยจัง ขนาดนี่เป็นไฟท์แรกนะเนี่ย ทำไมลูกเรือถึงเยอะขนาดนี้เนี่ย ฉันเดินไปหารุ่นพี่คนเดิมก่อนจะขอไปพัก

“พี่คะ หนูขอพักหน่อยนะคะ...” ฉันพูดยังไม่ทันจบก็มีเสียงคนที่ฉันไม่อยากได้ยินตอนนี้มากที่สุด

“มาพักที่ห้องผมก่อนก็ได้นะครับ คุณไอรีน” ฉันหันไปตามเสียงนั้นที่ไม่ต้องบอกก็คงรู้ว่าใคร

“ไม่เป็นไรค่ะ” ฉันเดินผ่านหน้ากัปตันที่กำลังเกาะขอบประตูห้องพักแอร์อยู่อย่างหน้าตาเฉย ยอมรับเลยว่าฉันไม่เคยหงุดหงิดเลยมองหน้าใครขนาดนี้มาก่อน เค้านี่แหละคนแรก!

“แต่ดูเหมือนห้องจะเต็มแล้วนะนั่น จะไม่ไปห้องพักผมจริงหรอ...ครับ^^ “เต้าเดินข้างหลังฉันก่อนจะยื่นหน้าผ่านไหล่ฉันก่อนจะหันหน้าเข้าหาแก้มฉันพร้อมกับรอยยิ้มอันเปี่ยมไปด้วยความอบอุ่น เหอะ

“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจะนั่งพื้น” ฉันพูดแล้วนั่งลงมันซะดื้อๆ แต่ก็ถูกมือของกัปตันจับเอาไว้ก่อนจะชะงักกลางอากาศ นี่เค้าต้องการอะไรจากฉัน? อยากจะให้ฉันไปกับเค้างั้นหรอ จะบ้ารึไง ก้เซฮุนประจำอยู่ตรงนั้นนี่นา ถ้าแนไปกับกัปตันมีหวังทะเลาะกันแน่ๆ

“ลุกขึ้น แล้วเดินตามผมมาเถอะนะ” เค้าก้มมองฉันห่อนจะพยุงฉันและ

ฟึบ

“คุณคะ! ฉันไม่รู้หรอกนะว่าที่คุณทำแบบนี้ คุณต้องการเอาชนะหรืออะไรกันแน่ แต่ฉันอยากบอกคุณว่า...การที่คุณทำแบบนี้มันไม่ได้ทำให้ตัวเองดูดีขึ้นมาเลยนะ” ทำไมฉันถึงต่อว่านายโอกอมแบบนี้น่ะหรอ ตอนนี้น่ะ...ฉันถูกแบกอยู่ไง โดนพาดไหล่เป็นทารกเลยน่ะสิ! กระโปรงฉันก็สั้นนะ ยิ่งทำแบบนี้มันก็ยิ่ง...!

“นี่คุณ... กระโปรงฉันสั้นนะ “ ฉันดันอกแน่นๆของนายโบกอมเพื่อเงยหน้ามองสถานการณ์รอบๆ และบอกให้เค้าเลิกทำเรื่องบ้าๆแบบนี้

นี่ทำไมลุกเรือต้องมองฉันด้วยสายตาหยาดเยิ้มแบบนั้นด้วย... ลูกเรือผู้ชายก็ด้วย ไม่นะ นี่มันผิดเพี้ยนไปหมดแล้ว!!

“คุณคะ คุณฟังฉันหน่อยสิ” ฉันเหวี่ยงหน้าไปหานายโบกอมที่กำลังยิ้มอย่างชอบใจ นี่ไม่รู้สึกรู้สาอะไรเลยรึไงเนี่ย

“ผมรู้แล้วครับ^^” เขาว่าก่อนจะเอามืออีกข้างมา...บิดบริเวณที่เหินขึ้นมาจากด้านท้ายของกระโปรงฉัน อึก นั่นมันเกือบถึง... ก้นฉันเลยนะ

“คุณ! ปล่อย!” ฉันดิ้นเพื่อที่จะได้หลุดจากพันธนาการนี้ บ้าจริง! เซฮุนอยู่ไหนกันเนี่ย มาช่วยเราหน่อยT^T แค่วันแรกโดนทำร้ายทั้งจิตใจแล้วก็ลวนลามเลยหรอเนี่ย ฮืออออ

“ถึงแล้วครับบบบ” เขาวางฉันลงกับเบาะห้องไหนสักห้องในลำเครื่องบิน ฉันกำลังจะอ้าปากด่าเขาได้รู้แล้วรู้รอดไป สายตาก็ดันสอดส่องไปเห็นคนที่ไม่อยากเจออีกคนกำลังรีบเดินมาทางนี้

“ไอรีน คุณทำอะไรแฟนผมครับ”

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา