God of miracles บันทึกรักเทพเจ้า
เขียนโดย 
ซุยกิ
วันที่ 3 ธันวาคม พ.ศ. 2559 เวลา 20.25 น.
แก้ไขเมื่อ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2563 14.25 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) เสียงในความมืด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แม่หญิง...."
"แม่หญิงงง"
"แม่หญิงงงง งง ง ง"
เฮือกกกกกกก!
"ไม่นะะะ !!!!!"
ตึง!!!
"วาเลน!!"
เสียงประตูดังปึงพร้อมกับร่างของแม่ที่ปรากกฏกายอยู่ตรงหน้าที่ท่าทางดูเหนื่อยหอบหลังจากที่ได้ยินเสียงฉันกรีดร้อง
"แม่.."
ฉันขานรับเบาๆกับน้ำเสียงที่สั่นเครือ จากนั้นรีบลงจากเตียงแล้ววิ่งไปกอดแม่ทันที
"ไม่เป็นอะไรนะวาเลน ลูกแค่ฝัน"
"แต่หนูฝันมา2รอบแล้วนะคะ"
"อยากเล่าให้แม่ฟังหรือไม่"
แม่เอื้อมมือมาบีบเบาๆ
"ค่ะ.."
"หนูฝัน หนูได้ยินเสียง ใครบางคน มันเป็นเสียงที่กำลังเรียกหาใครสักคน"
"หนูกลัวว หนูกลัวที่จะต้องฝันถึงมันอีก.."
"วาเลน..ลูกไม่เป็นอะไรนะ มันต้องไม่เกิดขึ้น"
แม่กุมมือฉันแล้วบีบเบาๆ
"ลงมาข้างล่างเถอะลูก แม่จะรออยู่ข้างล่างนะ"
แม่ตบบ่าเบาๆแล้วเดินออกจากห้องไปทิ้งให้ฉันนั่งอยู่เพียงลำพังในห้อง
บ่ายโมง42นาทีถัดมา...
"แม่คะ คุณยายคะ หนูกลับก่อนนะคะ "
ฉันโบกมือร่ำลาพร้อมกับหิ้วสัมภาระกระเป๋าขึ้นบ่า
"โชคดีนะหลานยาย.."
คุณยายกับคุณแม่โบกมือกลับมาพร้อมกับยิ้มแย้มให้
"ไว้หนูจะกลับมาเยี่ยมอีกนะคะ"
จากนั้นฉันก็เดินออกมาตามทางเพื่ิอไปรอขึ้นรถ
ต๊อกกก ต๊อกก
เสียงฝีเท้าแหลมๆที่เสียดแทงหูดังตามมาจากข้างหลัง
ฟึ่บบ!
ฉันหันหลังกลับไปมองอย่างทันควัน
ไม่มี....
พบเพียงความว่างเปล่าของทุ่งหญ้าและสายลม
ปิ๊นนน
เสียงรถจอดเทียบท่าที่ป้ายข้างทาง ฉันหันกลับมาตั้งสติแล้วก้าวขึ้นรถบัสมา พอนั่งลง ทันใดนั้นสายตาของฉันเหลือบออกไปนอกหน้าต่างรถบัส แล้วเจอผู้ชายคนนึง สูงสัก200 เซ็นติเมตร สวมบูทหนังยาวหัวแหลม ใส่ผ้าคลุมสีดำทะมึนทั้งตัวถือเคียวด้ามยาวพร้อมกับมีไอดำๆรอบกายกำลังมองมาทางนี้
"เฮ้ยยย!!!"
ฉันร้องลั่นจนทำให้คนรอบข้างหันมามองอย่างแปลกใจ ที่จู่ๆฉันก็ตะโกนออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ยอะไร
"ขอโทษค่ะ"
ฉันหันไปพูด แล้วมองออกไปที่หน้าต่าง ปรากฏว่าชายร่างสูงได้หายไปแล้ว อย่างน่าประหลาดใจ ฉันจึงตั้งสติอีกครั้งแล้วบอกกับตัวเองว่า มันไม่มีอะไร
ระหว่างทางที่นั่งมาจนถึงที่หมายทำให้ฉันตื่นตะหนกตกใจไม่หายกับเหตุการณ์ที่พึ่งได้พบเจอ
แกร๊งงงง
"เฮ้!! ดื่มมมมมม"
ฉันชนแก้วพร้อมกับกระดกดื่มรวดเดียว
"ไหนเป็นไงบ้างแก"
เสียงห้วนๆของเพื่อนสาวตัวดีไถ่ถามความเป็นมาเรื่องที่ฉันกลับบ้านนอก
"ก็...ดี"
ฉันตอบกลับพร้อมกับดื่มด่ำกับบรรยากาศร้านเหล้ายามค่ำคืน ฉันมาตามนัดที่ให้ไว้กับเพื่อนที่บอกว่าจะมา จนตอนนี้ก็เที่ยงคืนเข้าไปแล้ว หลังจากนั้นเราก็แยกย้ายกันกลับ
ต๊อกก ต๊อกก
เสียงฝีเท้าของฉันที่กำลังเดินผ่านซอยเปลี่ยวยามวิกาล เพื่อที่จะกลับห้องอย่างปกติเช่นเคย
"แม่หญิงงง...."
ฉันหันกลับไป
"ใครน่ะ!!"
ฉันมองซ้ายมองขวาพร้อมกับหยิบไม้หน้าสามขึ้นมาแนบอก
"ชู่ววววว "
เสียงนั้นยังตามมาต่อเนื่อง
"แม่หญิงงง เจ้าจะไปไหนกัน"
เสียงนั้นค่อยๆขยับเข้ามาใกล้เรื่อยๆ
เรื่อยๆ
เรื่อยๆ
"...กะ..กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!"
ฉันล้มลงกับพื้นด้วยความตกใจกลัว ตัวสั่นทิ้มด้วยความกลัวอย่างหาที่สุดไม่ได้
เมื่ออยู่ดีๆก็มีมือประหลาดๆ ตามนิ้วที่เละและมีกระดูกโผล่ ออกมาจับที่ข้อเท้าของฉันพร้อมกับลากฉันเข้าไปในเงามืด
ครืดดดด
ครืดดดด
"กรี๊ดดดดด!!! ปล่อยนะ!!"
ฉันกระทืบมือของมันอย่างเต็มแรง จนมันปล่อยจากนั้นมันก็หายตัวไป
ฉันรีบลุกขึ้นตั้งสติอีกครั้ง
ก่อนฉันจะพบว่า
มันคือ ชายคนนั้นที่ยืนอยู่กลางทุ่งหญ้าร้าง...ในที่แห่งนั้นนั่นเอง
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
