คุณเชฟสาวที่รัก

เลขารี่ : นี้คืออาหารบางส่วนคับที่เราเตรียมมาให้เเต่ละบทเรียนคับ
 ผอ ชิน: อื้ม.... สมที่เป็นคนพ่อนะที่หาอาจารย์สอนดีดีเเบบนี้อาหารถึงได้ดูดีมีระดับ ฮ่าๆ //เเละหัดไปพูดกับอาจารย์ฝรั่งๆทั้งหลาย
ผอ ชิน : lt looks very doog ! /แปล มันดูดีมากครับ / ยิ้มหล่อ/ 
โอเค เริ่มเลยนะคับ.......
เวลาผ่านไป 
ผอ ชิน : อื้มอาหารทุกอย่างอร่อยนะเเต่!!เหมือนมันขาดอะไรไปอยากนึ่งนะ. เลขารี
เลขารีรีบตอบกับ 
เลขารี: ครับผมรู้ครับ อาหารไทย เออ...คือว่าที่นี้ไม่มีอาจารย์สอนมันพักนึ่งเเล้วครับเพราะว่าวัตุดิบอาหารที่เคยสั่งมามัน เน่าเสียหมดกับ เลยไม่ค่อยได้สอนเเถมอาจารย์สอนก็ลาออกไปเลยไม่มีอาจารย์หรือนักเรียนคนไหนทำได้คับ. ผอ.
ผอ ชิน. อื้มๆเข้าใจเเละไม่ต้องห่วงในเรื่องนี้ผมมีสำรองไว้เเล้ว / ยิ้มหล่อ
 
.....................
ณ. ขอนเเก่น 
ป้ายา ; นี่ๆๆ คุณติน ทำเเบบนี้บ่อได้เด้ ต้องเเบบนี้ใส่เขาไปปลาเเดกใส่ไปเยอะๆๆเลถึงจะ. อูมามิ. เด้บักเผือก
ติน: อิรี่บ่อป้า
ป้ายา : รีติน้ออ5555
เสียงโทรสับดังขึ้น. กริ้ง+++++++++
คุณตินได้รีบยิ้มโทรสับขึ้นมาด้วยในขนาดตำส้มตำปลาร้าอยู่
//น่าจอโทรสับ. Pชิน // กดรับ
ติน: Hi ผอ คนใหม่
ผอ ชิน : ฮ่าๆ ไงไอ้น้องชายได้ข่าวว่ากับไปเมื่องไทยเเล้วนิ
ติน : พี่รู้ได้ไง /ตัดเสียงคุยกัน/เสียงตะโดด. ปัดดผือกเฮ้ยไก้เจ้าสิไหม้เเล้วเด้อ~~~~
ผอ ชิน: หึ นั้นคนที่นายอยู่ด้วยคงเป็นคนเกาหลีมั้ง นี่ท่าฉันได้ยินได้ฟังภาษานะ. นายต้องอยูภาดอิสานเเน่เลย. บอกมานายอยู่จังหวัดไหน นี่เเกบอกฉันมาดีดีเลยนะไม่งั้นฉันจะบอกหญิงเเม่ว่าเเกกับไปไทยเเล้ว