คุณเชฟสาวที่รัก

เลขารี่ : นี้คืออาหารบางส่วนคับที่เราเตรียมมาให้เเต่ละบทเรียนคับ

 ผอ ชิน: อื้ม.... สมที่เป็นคนพ่อนะที่หาอาจารย์สอนดีดีเเบบนี้อาหารถึงได้ดูดีมีระดับ ฮ่าๆ //เเละหัดไปพูดกับอาจารย์ฝรั่งๆทั้งหลาย

ผอ ชิน : lt looks very doog ! /แปล มันดูดีมากครับ / ยิ้มหล่อ/ 

โอเค เริ่มเลยนะคับ.......

เวลาผ่านไป 

ผอ ชิน : อื้มอาหารทุกอย่างอร่อยนะเเต่!!เหมือนมันขาดอะไรไปอยากนึ่งนะ. เลขารี

เลขารีรีบตอบกับ 

เลขารี: ครับผมรู้ครับ อาหารไทย เออ...คือว่าที่นี้ไม่มีอาจารย์สอนมันพักนึ่งเเล้วครับเพราะว่าวัตุดิบอาหารที่เคยสั่งมามัน เน่าเสียหมดกับ เลยไม่ค่อยได้สอนเเถมอาจารย์สอนก็ลาออกไปเลยไม่มีอาจารย์หรือนักเรียนคนไหนทำได้คับ. ผอ.

ผอ ชิน. อื้มๆเข้าใจเเละไม่ต้องห่วงในเรื่องนี้ผมมีสำรองไว้เเล้ว / ยิ้มหล่อ

.....................

ณ. ขอนเเก่น 

ป้ายา ; นี่ๆๆ คุณติน ทำเเบบนี้บ่อได้เด้ ต้องเเบบนี้ใส่เขาไปปลาเเดกใส่ไปเยอะๆๆเลถึงจะ. อูมามิ. เด้บักเผือก

ติน: อิรี่บ่อป้า

ป้ายา : รีติน้ออ5555

เสียงโทรสับดังขึ้น. กริ้ง+++++++++

คุณตินได้รีบยิ้มโทรสับขึ้นมาด้วยในขนาดตำส้มตำปลาร้าอยู่

//น่าจอโทรสับ. Pชิน // กดรับ

ติน: Hi ผอ คนใหม่

ผอ ชิน : ฮ่าๆ ไงไอ้น้องชายได้ข่าวว่ากับไปเมื่องไทยเเล้วนิ

ติน : พี่รู้ได้ไง /ตัดเสียงคุยกัน/เสียงตะโดด. ปัดดผือกเฮ้ยไก้เจ้าสิไหม้เเล้วเด้อ~~~~

ผอ ชิน: หึ นั้นคนที่นายอยู่ด้วยคงเป็นคนเกาหลีมั้ง นี่ท่าฉันได้ยินได้ฟังภาษานะ. นายต้องอยูภาดอิสานเเน่เลย. บอกมานายอยู่จังหวัดไหน นี่เเกบอกฉันมาดีดีเลยนะไม่งั้นฉันจะบอกหญิงเเม่ว่าเเกกับไปไทยเเล้ว